Το κείμενο που ακολουθεί το έστειλε τα Χριστούγεννα στην ιστοσελίδα η μητέρα πρώην μαθητή μου.Εκείνη και ο γιός της με τιμούν με την τακτική ανάγνωση των κειμένων. Πιστεύω ότι το κείμενο,του οποίου ο συγγραφέας παραμένει ανώνυμος, διαθέτει κοινά σημεία με την γενική φιλοσοφία της ιστοσελίδας. Το αρχικό κείμενο είναι γραμμένο στα Ελληνικά.
“Έχουμε πλατύτερους δρόμους,αλλά στενότερες αντιλήψεις. Ξοδεύουμε πολλά και έχουμε λίγα. Αγοράζουμε πολλά ,αλλά απολαμβάνουμε λίγο. Έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και μικρότερες οικογένειες. Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο. Έχουμε περισσότερα πτυχία ,αλλά λιγότερους λογικούς ανθρώπους. Περισσότερη γνώση ,αλλά λιγότερη κρίση. Έχουμε πολλούς ειδήμονες ,αλλά περισσότερα προβλήματα. Πολλαπλασιάσαμε τα υπάρχοντά μας,αλλά περιορίσαμε τις αξίες μας. Μιλάμε πολύ ,αγαπάμε σπάνια και μισούμε συχνά. Μάθαμε να εξασφαλίζουμε τα προς το ζην,αλλά δεν μάθαμε να ζούμε. Προσθέσαμε χρόνια στην ζωή μας,αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας. Φτάσαμε ως το φεγγάρι ,αλλά δυσκολευόμαστε να διασχίσουμε ένα δρόμο, για να συναντήσουμε τον γείτονά μας. Κατακτήσαμε το Διάστημα και χάσαμε τον δικό μας πλανήτη. Διασπάσαμε το άτομο ,αλλά όχι και τις προκαταλήψεις. Έχουμε υψηλότερα εισοδήματα ,αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες. Ζούμε στην εποχή των υψηλών κερδών και των ρηχών ανθρώπινων σχέσεων. Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα ,αλλά και χειρότερη διατροφή. Κτίζουμε πολυτελή σπίτια,αλλά διαλύουμε την οικογένεια. Η βιτρίνα της ζωής μας φαίνεται πλούσια και γεμάτη.Η αποθήκη της όμως είναι έρημη και άδεια”