Στο πρώτο μέρος του άρθρου μας, παρατηρώντας τις διάφορες “στημένες” και “μη-διαλεκτικές” πολιτικές συμπεριφορές των πολιτικών προσώπων, των δημοσιογράφων, των πολιτικών αναλυτών, των δημοσκόπων, των υπευθύνων ιδιωτικών και κρατικών μέσων ενημέρωσης, όπως και των κρατικών παραγόντων που ελέγχουν τις διαδικασίες καταμέτρησης της “ψήφου” και της επίσημης έκδοσης των αποτελεσμάτων, ενός “κακόγουστου θεατρικού έργου” που διαδραματίστηκε την Κυριακή το βράδυ, στις 4 Οκτωβρίου 2009, ημέρα των Ελληνικών Βουλευτικών Εκλογών, αποφασίσαμε πως “άξιζε τον κόπο” να εξετάσουμε “έντιμα” και “αντικειμενικά” τον βαθμό “πολιτικής ωριμότητας” και “δημοκρατικότητας” μέσα στο πλαίσιο της “σύγχρονης ελληνικής πολιτικής κουλτούρας”. Παράλληλα, αναφέραμε ότι ο όρος “πολιτική κουλτούρα” (political culture) δημιουργήθηκε από Αμερικανούς Πολιτικούς Επιστήμονες μετά το 1950, εισάγοντας ένα “θεωρητικό πολιτικό κατασκεύασμα” που διέθετε την ανάλογη “ιδεολογική” και “επιστημονική” ελαστικότητα για να νομιμοποιηθεί ο πολιτικός και ο πολιτιστικός επεκτατισμός των Ηνωμένων Πολιτειών σε όλη την υφήλιο, ειδικότερα στις αναπτυσσόμενες και μη-ανεπτυγμένες χώρες.

(περισσότερα…)