Αριστοτέλης Ωνάσης, το πρότυπο του σύγχρονου “Neanderthal” – Επίλογος (α)
Αφήσαμε την “Ολυμπιακή Αεροπορία” για τον επίλογο, γιατί πιστεύω πως είναι εκείνη η επιχειρηματική πράξη του Ωνάση που εκθέτει περισσότερο την “μονοδιάστατη” και “στυγνή” προσωπικότητα του “έλληνα εφοπλιστή” (Neanderthal), αλλά και την μανία των σύγχρονων Ελλήνων να μυθοποιούν την “μετριότητα” και το “ψέμα”. Αναλύοντας τα διάφορα στοιχεία για την “Ολυμπιακή Αεροπορία”, θα διαπιστώσουμε το μεγάλο χάσμα που υπάρχει μεταξύ τις “σύγχρονες ελληνικές μυθοπλαστίες” και την “σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα” (σε όλα τα μήκη και πλάτη), όπως επίσης και τις απέραντες διαστάσεις “υποκρισίας” και “αμοραλισμού”* που ο ίδιος ο Ωνάσης διέθετε, εφόσον πάντα το έπαιζε πολύ “Ρωμιός”, που λάτρευε τον ελληνικό πολιτισμό (αρχαίο και σύγχρονο), που σεβόταν το “ελληνικό γένος” του και που ήταν βαθιά ερωτευμένος με τα φυσικά κάλη της Ελλάδας. Νομίζω ότι αυτήν την “υπερλατρεία” του ελληνικού στοιχείου την εκφράζουν σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες-το πόσο αυθεντικό και πηγαίο είναι αυτό το συναίσθημα, ας το ρωτήσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.