Η Ελληνική “κρίση” του 2012 – ένα τέχνασμα εξωγενών οικονομικο-πολιτικών συμφερόντων με την συμβολή ενδογενών αρπακτικών του Ελληνικού Κατεστημένου. (Επίλογος β5)
(Το κείμενο αυτό το αφιερώνω σε όλους εκείνους τους πρώην μαθητές μου και μαθήτριές μου που τελικά επέλεξαν τη «μετριότητα» και την «εικονική πραγματικότητα» για χάρη της κοινωνίας τους, των οικογενειών τους και της επιβίωσής τους).
Θα επιστρέψουμε τώρα στα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όταν η «πολιτιστική συνωμοσία» μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας, της εκκλησιαστικής εξουσίας και του Διεθνούς Εβραϊκού Κατεστημένου θεμελιώθηκε, και στη συνέχεια εξελίχθηκε και εμπεδώθηκε.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ιδρύθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο(272 μ.χ.-337 μ.χ.), γιο του Ρωμαίου Καίσαρα Φλάβιου Βαλέριου Κωνστάντιου και της συζύγου του της Ελένης. Ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας Διοκλητιανός, εισάγοντας το θεσμό της «τετραρχίας», όρισε το 293 μ.χ., τον Κωνστάντιο Α’ Χλωρό, Καίσαρα της Γαλατίας, της Ισπανίας και της Βρετανίας, δηλαδή των δυτικών επαρχιών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο γιος του, ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 312 μ.χ. μέχρι το 324 μ.χ., και μονοκράτορας από το 324 μ.χ. μέχρι το 337 μ.χ.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος εφήρμοσε τρεις κοσμοϊστορικές αποφάσεις που θα διαμόρφωναν καθοριστικά την πολιτική, ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα του Βυζαντίου μέχρι την πτώση του στα μέσα του 15ου αιώνα μ.χ.
Πρώτα από όλα υπέγραψε το Διάταγμα των Μεδιολάνων (Μιλάνο) το 313 μ.χ., ως αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, θεσπίζοντας την αρχή της «ανεξιθρησκίας», νομιμοποιώντας έτσι τον χριστιανισμό ως «επιτρεπόμενη θρησκεία» που θα βρισκόταν κάτω από την προστασία του αυτοκράτορα. Ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Θεοδόσιος Α’, είναι εκείνος που με διάταγμα που υπέγραψε στις 28 Φεβρουαρίου του 380 μ.χ. στη Θεσσαλονίκη, αναγνώρισε τον χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ακολουθώντας τις Αποφάσεις της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας του 325 μ.χ.
Η δεύτερη κοσμοϊστορική απόφαση που έβαλε σε εφαρμογή ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν η επίσημη μεταφορά της αυτοκρατορίας του από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη, ουσιαστικά ιδρύοντας την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.