Εδώ και πολλά χρόνια,πηγαίνω σε μια κλειστή πισίνα ,γιατί αγαπώ το κολύμπι και επίσης επειδή η επαφή μου με το νερό με ηρεμεί και με αναζωογονεί.Οι ώρες που κολυμπάω είναι μεταξύ 1μ.μ. και 3μ.μ., πρώτα από όλα γιατί είναι οι ώρες μου οι ελεύθερες (λόγω των ιδιαιτέρων μαθημάτων),ενώ τις ωρες αυτές είναι λίγα τα άτομα που επισκέπτονται το κολυμβητήριο.Παράλληλα αυτές τις ώρες δεν υπάρχουν νέα παιδιά,που σημαίνει ηρεμία και ησυχία. Πριν περίπου τρία χρόνια,παρατήρησα ένα μικρό αγοράκι να έρχεται στην πισίνα με προσωπική δασκάλα κολύμβησης. Το παρατήρησα γιατί εκείνες τις ώρες δεν κολυμπούν παιδιά αλλά και διότι το αγοράκι φαινόταν καχεκτικό ,μικροσκοπικό, φοβισμένο και όχι τόσο διατεθημένο ν΄ακολουθήσει τις οδηγίες της δασκάλας του.Είχα υπολογίσει (λάθος) ότι το αγοράκι θα πρέπει να ήταν μεταξύ 7 και 8 χρονών.
Κάποια στιγμή όταν κολυμπούσα το πλησίασα και πολύ ανθρώπινα του είπα ότι δεν θα πρέπει να φοβάται και ότι θα πρέπει να νιώθει άνετος με το νερό ,γιατί είναι ένας καλός τρόπος για να εξασκηθεί. Το παιδάκι άκουσε αυτά που του είπα με ηρεμία ενώ η δασκάλα του έδειξε ενοχλημένη και μάλλον εχθρική. Τότε κατάλαβα ότι αυτό το παιδί ήταν κάτω από ειδική εποπτεία και παρακολούθηση. Το επιβεβαίωσα αυτό λίγο αργότερα όταν μια μέρα φεύγοντας από τις εγκαταστάσεις,είδα αυτό το παιδάκι να συνοδεύεται όχι μόνο από την προσωπική του δασκάλα,αλλά και από έναν άνδρα που είχε όλα τα χαρακτηριστικά και την εμφάνιση ενός σωματοφύλακα ή ενός “μπράβου” όπως λέγεται στην γλώσσα της πιάτσας. Πολλές φορές αυτός ο τύπος βρισκόταν μόνιμα έξω από τους χώρους όπου αλλάζουν οι κολυμβητές και κάνουν ντούς. Υπάρχει ένας ειδικός χώρος που αλλάζουν τα παιδιά.Τελικά το ανέφερα στις κοπέλες της γραμματείας που γνωρίζω εδώ και χρόνια,και αυτές μου μετέφεραν την πραγματική ταυτότητα αυτού του αγοριού. Ήταν ο μοναδικός γιός ενός από τους πιο ισχυρους ανθρώπους της Ελληνικής Κυβέρνησης,ενός πολιτικού που πρίν από μερικούς μήνες αναγκάστηκε να παραιτηθεί κάτω από το βάρος των κατηγοριών για οικονομικό σκάνδαλο που αφορούσε παράνομες χρηματικές συναλλαγές μεταξύ ενός πλούσιου μοναστηρίου και κρατικούς παράγοντες.Ο πολιτικός αυτός και η σύζηγός του προέρχονται από μικρο-αστικές οικογένειες και έγιναν διάσημοι μέσα από το”ταλέντο” τους και τις “ικανότητές”τους σαν δημοσιογράφοι.
Η κοινωνικο-οικονομική τους άνοδο πραγματοποιήθηκε μετακινώντας από αριστερά προς δεξιά,καταλήγοντας σε πυλώνες της συντηρητικής πολιτικής παράταξης και σε σημαντικούς παίχτες στην σκακιέρα της πολιτικής αλλά και οικονομικής ζωής της χώρας.Κορύφωση της επιτυχίας του ζευγαριού επιτεύχθηκε όταν ο μεν σύζηγος και “πατέρας”έφτασε στην κορυφή της συντηρητικής κυβέρνησης της χώρας ενώ η σύζηγός του και “μητέρα”έγινε πρώτο όνομα της δημοσιογραφίας σε μεγάλο ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό που στήριζε την κυβερνητική πολιτική.Το ζευγάρι αυτό έχει σήμερα δύο παιδιά ,ένα αγόρι που θα πρέπει να είναι 13 χρόνων(στην πισίνα μιάζει γύρω στα 10) και μια κόρη που θα πρέπει να είναι 2 χρόνια μικρότερη( από τις πληροφορίες μου). Όλα αυτά τα αναφαίρω για ένα πολύ απλό αλλά και ουσιαστικό λόγο.Πριν περίπου 2 χρόνια,το Πάσχα του 2007, παρατήρησα σ΄ένα περίπτερο στο κέντρο της Αθήνας, το εξώφυλλο ενός περιοδικού μεγάλης κυκλοφορίας (που ασχολείτε με τους πλούσιους, τους πετυχημένους και τους ισχυρούς της ελληνικής κοινωνίας) την φωτογραφία της συζήγου του ισχυρού πολιτικού μαζί με το φωτινό, δυναμικό, χαμογελαστό και υγιές κοριτσάκι τους.Το καχεκτικό και φοβισμένο αγοράκι δεν υπήρχε πουθενά. Ουσιαστικά, η σύζηγος και ο σύζηγος δεν ήθελαν να προβάλλουν προς τα έξω το άλλο τους παιδί, γιατί δεν ταίριαζε στις προδιαγραφές της “βιτρίνας” της τέλειας και πετυχημένης ελληνικής οικογένειας. Δηλαδή στην “εικονική πραγματικότητα” της ελληνικής οικογένειας και της ελληνικής κοινωνίας.Το περιοδικό είναι το “Life & Style”, τεύχος του Απριλίου, 2007.