(Τα ακόλουθα είναι προσωπικά σχόλια για κοινωνικά θέματα , για επίκαιρα γεγονότα, για έννοιες και για προσωπικές εντυπώσεις σχετικά με άτομα και την καθημερινή ζωή)
ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ- Τρία Γράμματα

Η ‘’σκοτεινή υπόθεση’’ της Meghan Markle και του Πρίγκηπα Harry
(Ένα γράμμα που έστειλα στο έντυπο ‘’The New Statesman’’, ένα προοδευτικό Βρετανικό περιοδικό)

2 Αυγούστου, 2020

Αγαπητοί εκδότες,

Πολύ σπάνια γράφω γράμματα σε εφημερίδες , περιοδικά ή τηλεοπτικά κανάλια, αλλά απ’ότι θυμάμαι , κάποτε το είχα κάνει για την στρατιωτική επέμβαση των Αμερικανών στο Ιράκ το 2003, όταν μισό εκατομμύριο Ιρακινοί πολίτες σκοτώθηκαν , όπως και χιλιάδες Αμερικανοί και Ιρακινοί στρατιώτες.

Διαθέτω την προσωπική μου μη κερδοσκοπική και ανώνυμη ιστοσελίδα πάνω από 15 χρόνια, γράφοντας άρθρα στ’Αγγλικά και στα Ελληνικά. Τα άρθρα μου αφορούν κυρίως θέματα που σχετίζονται με την λαϊκή κουλτούρα, την ιστορία και την πολιτική. Το γράμμα που σας στέλνω , θα το ανεβάσω στην ιστοσελίδα μου φέτος. Το όνομα της ιστοσελίδας είναι meta-morphosis.gr .

Γράφω αυτό το γράμμα για να εκφράσω την άποψή μου σχετικά με την ‘’σκοτεινή υπόθεση’’ για τις τελευταίες εξελίξεις της Meghan Markle και του Πρίγκηπα Harry. Πρώτα απ’όλα , γιατί με πάει πίσω στον χρόνο στο τραγικό και αμφιλεγόμενο θάνατο της Πριγκίπισσας Dianna, όπως και για το γεγονός ότι νιώθω μεγάλη απέχθεια για της άρχουσα τάξη που ελέγχει τις τύχες μας και δηλητηριάζει τις ζωές μας για τα προσωπικά της συμφέροντα, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά.
Υπάρχει μια μεγάλη γκάμα εξουσιαστών σε όλη την υφήλιο, από τα άτομα που διευθύνουν τις πολυεθνικές εταιρίες και τις πολυεθνικές τράπεζες , τους διεθνείς οργανισμούς όπως τα Ηνωμένα Έθνη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο(IMF) και το Συμβούλιο για τις Εξωτερικές Σχέσεις(Council on Foreign Relations), μέχρι τις καθημερινές πλουτοκρατικές κοινωνικές οντότητες, σαν την Καθολική Εκκλησία, τους Ιησουίτες, την δυναστεία των Rothschild και την Βρετανική Βασιλική Οικογένεια των Windsor. Όλες αυτές οι ανθρώπινες οντότητες αντιπροσωπεύουν παγκόσμια κέντρα εξουσίας που επιδιώκουν να ελέγξουν το ανθρώπινο είδος μ’ένα συστηματικό και παγκοσμιοποιημένο τρόπο.

Τώρα επιστρέφοντας στο Βρετανικό πολιτικό θέμα της Meghan Markle και του Πρίγκηπα Harry, αναφορικά με την απόφασή τους ν’απομακρυνθούν από την ‘’σφιχτή θανατηφόρα αγκαλιά’’ της Βασίλισσας Ελισάβετ και της αυλής της των αριστοκρατών, τραπεζιτών και διεθνών εμπόρων, έχω τα εξής να εκφράσω.

Ο Πρίγκηπας Harry έχει επιλέξει να σπάσει τους περισσότερους δεσμούς του με την Βρετανική Βασιλική Οικογένεια και ειδικά με την Βασίλισσα Ελισάβετ, την γιαγιά του, γιατί βαθιά στην ψυχή του γνωρίζει πολύ καλά πως όλοι αυτοί προσωποποιούν τους πρωταγωνιστές στον θάνατο της μητέρας του, την Πριγκίπισσα Dianna, άμεσα και έμμεσα. Ο Πρίγκηπας Harry δεν είναι κουτό άτομο και καραγκιόζης όπως τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον Πρίγκηπα William. Γνωρίζει πολύ καλά πως η μητέρα του , ένα υπέροχο άτομο και μια καλή μητέρα, επέλεξε την ελευθερία της, αντί για ένα αργό θάνατο μέσα στα ‘’τυραννικά δεσμά’’ της Βασιλικής Οικογένειας των Windsor. Γνωρίζει απόλυτα ποιοι είναι οι πραγματικοί ένοχοι για τον θάνατο της μητέρας του, και εγώ ελπίζω ο ίδιος ν’αποκαλύψει την απόλυτη αλήθεια με λεπτομέρεια, πριν τον εξουδετερώσει η Ισχυρή Βασιλική Στοά.

Όλα τα μέλη της Βρετανικής Βασιλικής Οικογένειας, ειδικά ο Πρίγκηπας Κάρλος, πατέρας του Πρίγκηπα Harry και σύζυγος της Πριγκίπισσας Dianna, στηρίζουν πως αυτό που συνέβηκε με την μητέρα του ήταν ένα ‘’απλό ατύχημα’’. Ακόμη και ο μεγάλος γιός της Dianna, ο Πρίγκηπας William, είναι απόλυτα πρόθυμος να ‘’παίξει το παιχνίδι’’, θυσιάζοντας την μνήμη της μητέρας του για χάρη της κοινωνικής του θέσης, των περιουσιακών στοιχείων του και την ‘’φαντασμαγορική πριγκιπική ζωή’’ του. Αγνοεί παντελώς την σκοτεινή και τερατώδες πραγματικότητα μιας Βασιλικής Συνωμοσίας κατά της ίδιας της μητέρας του.

Σχεδόν όλος ο κόσμος γνωρίζει την αλήθεια, αν και δεν έχει λάβει πολύ δημοσιότητα, εφόσον η Βρετανική Βασιλική Οικογένεια σαν ένα ισχυρό διεθνές κέντρο εξουσίας διαθέτει τα μέσα να ελέγχει ένα μεγάλο μέρος των διεθνών μέσων ενημέρωσης και το κείμενο(narrative) που μεταδίδεται παγκοσμίως σχετικά με το ‘’θανατηφόρο ατύχημα’’ της Πριγκήπισσας Dianna.

Τα τελευταία χρόνια , όπως και στο παρελθόν, πολλά παρόμοια συμβάντα ‘’ενδο-οικογενειακών’’ συγκρούσεων έχουν συμβεί, όπου ένα μέλος ή μέλη μιας οικογένειας θυσιάζονται με σκοπό να παραμείνει το κέντρο εξουσίας ακέραιο. Αυτό το παρατηρούμε σε δυναστείες , είτε βασιλικές, είτε πολιτικές, είτε οικονομικές, με οργανώσεις εγκλήματος όπως την Ιταλική Μαφία, ή απλα σε περιπτώσεις που αφορά την τιμή και την κοινωνική θέση μιας ισχυρής φατρίας.
Δύο τέτοια παραδείγματα είναι πρώτα απ’όλα το ‘’θανατηφόρο ατύχημα’’ του Αλέξανδρου Ωνάση(1948-1973),τον γιό του Έλληνα μεγιστάνα εφοπλιστή , του Αριστοτέλη Ωνάση.

Ο Αλέξανδρος Ωνάσης ,σε κάποια στιγμή της σύντομης ζωής του, αποφάσισε να εγκαταλείψει του πατέρα του την οικονομική αυτοκρατορία, για να ζήσει στην Γαλλία μόνιμα με την αγαπημένη του, την Fiona Thyssen(1932- ), 16 χρόνια μεγαλύτερή του και πρώην σύζυγος του Γερμανού βιομήχανου, βαρόνου Hanz Thyssen. Ο Αλέξανδρος πέθανε στις 23 Ιανουαρίου του 1973, στα 24 του χρόνια, όταν το προσωπικό του αμφίβιο αεροπλάνο Piaggio που πιλοτάριζε , έπεσε κοντά στο Διεθνές Αεροδρόμιο των Αθηνών . Ο Αλέξανδρος Ωνάσης, είχε κάνει το πρώτο του μάθημα πιλότου το 1967, και είχε καλύψει 1,500 ώρες πτήσεων μέχρι την ημέρα του ατυχήματος. Ο Αυστραλός κοπιλότος και δάσκαλός του,δεν έπαθε κανένα τραύμα από το ατύχημα!!

Το δεύτερο παράδειγμα μιας ‘’σκοτεινής οικογενειακής δολοπλοκίας’’ αφορά τον John F. Kennedy Junior (1960-1999), γιο του Αμερικανού Προέδρου John F. Kennedy(1961-1963), ο οποίος ήταν πολύ κριτικός όσον αφορά τις εσωτερικές μηχανορραφίες της φατρίας των Kennedy, αποκαλύπτοντας δημοσίως αυτές τις θέσεις του μέσα από το δικό του δημοφιλές περιοδικό, με τον τίτλο ‘’ George’’, αφιερωμένο στον πρώτο πρόεδρο της Αμερικής, τον George Washington.

Στις 16 Ιουλίου του 1999, ο νέος Kennedy, είχε απογειωθεί από το αεροδρόμιο του Fairfield, της πολιτείας του New Jersey, πιλοτάροντας το δικό του μικρό αεροπλάνο Piper. O Kennedy Junior, ήταν ένας έμπειρος πιλότος που είχε ξεκινήσει να πετάει από νεαρή ηλικία. Εκείνη την ημέρα, ταξίδευε με την νέα γυναίκα του, την Carolyn Bessette και την αδελφή της, την Lauren Bessette. Οι καιρικές συνθήκες ήταν πολύ καλές . Ταξίδευαν μαζί για να παραβρεθούν στον γάμο του ξάδελφου του Kennedy Junior, τον Rory Kennedy, στην πόλι του Hyannis Port , της πολιτείας της Massachusetts.

Το αεροπλάνο κατερρίφθη στον Ατλαντικό Ωκεανό, κοντά στην παραλία, δίπλα στο αεροδρόμιο της Martha-Vineyard , όπου θα προσγειωνόταν.

Στις 19 Ιουλίου του 1999, κομμάτια του αεροπλάνου του Kennedy Junior βρέθηκαν από την Αμερικανική Ακτοφυλακή, ενώ στις 21 Ιουλίου του 1999, δύτες της Ακτοφυλακής βρήκαν τα σώματα των επιβατών στον πάτο του Ωκεανού. Τα σώματα της Carolyn και της Lauren εντοπίστηκαν δίπλα από το τεμαχισμένο και παραμορφωμένο ντεπόζιτο καυσίμων του αεροπλάνου, ενώ το σώμα του Kennedy , βρισκόταν ακόμα δεμένο με την ζώνη ασφαλείας στην θέση του πιλότου.
Λοιπόν λαμβάνοντας υπόψη παρόμοια ιστορικά συμβάντα ανθρώπινης πλεονεξίας και εξουσίας, θα κάνω την πρόβλεψη και θα πω ότι η Βρετανική Βασιλική Οικογένεια τελικά θα εξουδετερώσει τον Πρίγκηπα Harry και την Meghan Markle με κάποιο τόπο ή τρόπους, όπως ακριβώς το έκαναν με την Πριγκίπισσα Dianna μετά τον χωρισμό της από τον Πρίγκηπα Κάρλο, γιό της Βασίλισσας Ελισάβετ.

Παγκοσμιοποίηση, ο Ιός Corona και η Προστατευτική Μάσκα

Γράμμα στην δημοσιογράφο Ms. Laura Ingraham, του Αμερικανικού τηλεοπτικού σταθμού Fox
Σημείωση: H Ms. Laura Ingraham είναι σημαντικός δημοσιογράφος στο Αμερικανικό Τηλεοπτικό Κανάλι Fox News , ένα από τα πιο ισχυρά στις Ηνωμένες Πολιτείες. Έχει το δικό της πρόγραμμα με την ονομασία ‘’The Angle’’ , που μεταφορικά σημαίνει ‘’διαφορετική άποψη’’. Η Ms. Ingraham, ασχολείται με κύρια θέματα της καθημερινής ζωής των Αμερικανών πολιτών, ειδικά τα πολιτικά και πολιτιστικά.

Ms. Laura Ingraham,
Πριν μερικές βδομάδες, είχες αναφερθεί στο διάσημο βιβλίο του George Orwell, ‘’1984’’, που το έχω διαβάσει πολλές φορές στα νιάτα μου. Θα ήθελα να προτείνω ένα άλλο σημαντικό έργο που σχετίζεται με την σημερινή ‘’παγκοσμιοποίηση’’ και την ανθρώπινη αποξένωση , που είναι το βιβλίο του Aldous Huxley ‘’Γενναίος Νέος Κόσμος’’(Brave New World).

Στην παρουσίασή σου, μίλησες για το πως ο Orwell περιέγραψε τον τρόπο που η Αριστερά χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο τρόπο που επαναλαμβάνεται για να κάνει πλύση εγκεφάλου των μαζών έτσι ώστε να είναι υπάκουοι και πρόθυμοι να θυσιάσουν τις ελευθερίες τους για ‘’το κοινό συμφέρον’’.

Έχεις απόλυτα δίκιο και αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο λόγος προερχόμενος από ‘’το βαθύ κράτος’’( the deep state), σε συνάρτηση με τα κέντρα εξουσίας που προωθούν την Παγκοσμιοποίηση παντού, συμπεριλαμβάνοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κίνα. Αυτό σημαίνει το τέλος μιας ‘’πλουραλιστικής λαϊκής κουλτούρας’’ και μιας ‘’δημιουργικής ανθρώπινης σκέψης’’.

Αυτό που θέλω εδώ να τονίσω είναι το όλο αυτό θέμα της ‘’προστατευτικής μάσκας’’ σε σχέση με την διάδοση του ιού Corona, που αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο στο οπλοστάσιο αυτών που στηρίζουν την Παγκοσμιοποίηση , εξηγώντας σύντομα αυτή την θέση μου.

Πρώτα απ’όλα στην πολιτεία του Quebec του Καναδά, η κυβέρνηση της πολιτείας , μετά από 5 μήνες της παρουσίας του ιού Corona, όπου η ‘’προστατευτική μάσκα’’ δεν ήταν υποχρεωτική , στις 17 Ιουλίου του 2020,αποφάσισε πως η μάσκα θα είναι υποχρεωτική σε όλους τους ‘’κοινούς χώρους’’ ,δηλαδή στα μαγαζιά, στα πολυκαταστήματα, στα μαζικά μέσα μεταφοράς, σε νοσοκομεία, και σε σχολεία, όπως και σ’εστιατόρια και σε κινηματογράφους. Όταν επικοινώνησα μ’ένα φίλο μου στην Αθήνα, με πληροφόρησε πως ακριβώς την ίδια ημερομηνία, η κυβέρνηση της Ελλάδας έκανε την ‘’προστατευτική μάσκα’’ υποχρεωτική σε όλους τους χώρους εκτός από τους υπαίθριους χώρους.

Είναι τυχαίο , ότι δύο τοποθεσίες που βρίσκονται σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων , να παίρνουν τα ίδια μέτρα , την ίδια ημερομηνία, μέτρα που πριν δεν ίσχυαν. Τώρα πιέζουν τον Πρόεδρο Trump να εφαρμόσει την ίδια πολιτική της ‘’προστατευτικής μάσκας’’ σε όλη την επικράτεια, με πρωταγωνιστή τον Διαβολικό Γιατρό Fauci.

Λοιπόν, γι’αυτές τις ‘’παγκόσμιες σκοτεινές δυνάμεις’’ να μπορούν να επιβάλλουν την ‘’προστατευτική μάσκα’’ σαν όπλο είναι κρίσιμο για την Νέα Παγκόσμια Τάξη, γνωρίζοντας πολύ καλά πως ιατρικές έρευνες έχουν δείξει πως η χρήση της μάσκας δεν είναι και τόσο αποτελεσματική , όπως εσύ η ίδια το είχες επισημάνει σε μια προηγούμενη εκπομπή σου.
Θα ήθελα λοιπόν να σου παρουσιάσω τους λόγους γιατί αυτό το όπλο της ‘’προστατευτικής μάσκας’’ είναι τόσο κρίσιμο για την στρατηγική αυτών που στηρίζουν την Παγκοσμιοποίηση , επιδιώκοντας να ελέγξουν την καθημερινή ζωή και το μέλλον όλης της ανθρωπότητας.

Η πρώτη προτεραιότητα αυτής της στρατηγικής είναι να δημιουργήσουν εκείνες τις κοινωνικές συγκυρίες όπου σχεδόν όλοι θα νιώσουν έντονα τα ίδια κοινωνικά φαινόμενα, που οι επιπτώσεις τους θα τους εξαναγκάσουν ν’αναθεωρήσουν τον τρόπο που βλέπουν το παρόν και το μέλλον τους. Ο στόχος τους είναι να βάλλουν σχεδόν τους πάντες στο ίδιο καλάθι, μέσα στο ‘’δικό τους καλάθι’’!!!

Η δεύτερη προτεραιότητα τους είναι να περάσουν τον φόβο και την ανασφάλεια στην σκέψη και στον ψυχισμό των ανθρώπων , έτσι ώστε να τους ελέγχουν και να τους εμπαίζουν πιο εύκολα. Τα άτομα λοιπόν θα εξελιχθούν σε παθητικά πειραματόζωα, όπως τους πιθήκους που χρησιμοποιούν σε χημικές έρευνες για να προσδιορίσουν τις τοξικές ενέργειες πολλών καταναλωτικών προϊόντων.

Η τρίτη προτεραιότητα είναι ν’αποξενώσουν τους ανθρώπους μεταξύ τους, αλλά και ακόμη από τον ίδιο τον εαυτό τους, διασπάζοντας και διαστρεβλώνοντας των ισορροπιών τους συνειδητού και του ασυνείδητου. Αυτού του τύπου μιας απόλυτης αποξένωσης , θα κάνει τους ανθρώπους ευάλωτους στον έλεγχο της σκέψης τους, την στιγμή που θα έχουν χάσει το πιο ισχυρό υπαρξιακό εργαλείο τους, που είναι η ‘’κοινωνικότητα’’.

Η τέταρτη προτεραιότητα τους που θα υλοποιηθεί μέσα από το κλείσιμο των οικονομιών και την χρήση της ‘’προστατευτικής μάσκας’’ σχεδόν παντού, είναι να επιβάλλουν συγκεκριμένες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες όπου οι επιλογές για οικονομική εξέλιξη, επαγγελματική απασχόληση και εργασιακές συνθήκες, θα καθορίζονται από παγκοσμιοποιημένους θεσμούς και όχι από το έθνος-κράτος. Παγκοσμιοποιημένους θεσμούς όπως η Διεθνή Οργάνωση Υγείας, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου.

Η πέμπτη και η τελική προτεραιότητα τους είναι να προβάλλουν μέσα από τα δικά τους ελεγχόμενα μέσα μαζικής επικοινωνίας , την εικόνα ενός μονοδιάστατου και παθητικού τύπου ανθρώπου, ενός zombie!!! Αυτό το ανθρώπινο πρότυπο θα είναι αποκλειστικά ένας καταναλωτής και όχι ένα δημιουργικό όν, που θα καταναλώνει μια συγκεκριμένη γκάμα αγαθών και υπηρεσιών, δίχως να είναι διαλεκτικός ή υποκειμενικός. Αυτά τα καλά ελεγχόμενα μαζικά μέσα επικοινωνίας αντιπροσωπεύονται από πολυεθνικές εταιρίες όπως το Facebook, το Twitter, την Google, το YouTube , τις πολυεθνικές εταιρίες πληροφοριών όπως το CNN και την ABC, και τις πολυεθνικές εταιρίες ψυχαγωγίας σαν την Disney, την Netflix και την Sonny.

Γράμμα σε μια παλιά καλή φίλη

( Είναι γράμμα σε μια καλή φίλη των 45 χρόνων, που γνωριστήκαμε στο Μόντρεαλ του Καναδά, όταν και οι δύο πηγαίναμε στο πανεπιστήμιο)

Μόντρεαλ, Αύγουστος 2020

Καλή μου φίλη,

Πάει τώρα καιρός που ήθελα να σου γράψω ένα ολοκληρωμένο γράμμα για τα φρικτά φαινόμενα που βιώνουμε όλο και πιο έντονα στην καθημερινή μας ζωή και τις αιτίες αυτών των φαινομένων. Μ’αρέσει να γράφω για θέματα που τα θεωρώ κρίσιμα για μένα, γιατί μ’αυτό τον τρόπο φεύγει ένα βάρος από πάνω μου , και επίσης γιατί έχω γραπτή απόδειξη για τις θέσεις που στηρίζω.

Όλοι σχεδόν ανεξαιρέτως έχουν βάλει το χεράκι τους γι’αυτή την κατάσταση , σχεδόν όλοι, μικροί και μεγάλοι , πλούσιοι και φτωχοί, αριστεροί και δεξιοί. Ένα πελώριο τσουκάλι κοινωνικής παραφροσύνης που συνέχεια βράζει.
Πρώτα απ’όλα θέλω να σου πω πως συνήθως όταν παίρνεις τηλέφωνο, ή θα κοιμάμαι ή θα βρίσκομαι έξω. Όπως γνωρίζεις καλά, πολύ σπάνια κυκλοφορώ με το ‘’απλό κινητό’’ μου, γιατί θέλω την ησυχία μου και την γαλήνη, γι’αυτό και δεν έχω πίεση , αν και είμαι 70 χρονών.

Ξέρω το πόσο εσύ και ο σύζυγός σου ενδιαφέρεστε για μένα, και είμαι πραγματικά ευγνώμων γι’αυτό. Δεν μπορώ να ξεχάσω την ημέρα που βγήκαμε και οι τρείς μας περίπου πριν 8 μήνες, και πήγαμε και φάγαμε σ’ένα φανταστικό Κινέζικο εστιατόριο. Πέρασα πολύ ωραία εκείνη την ημέρα, και θα πρέπει να το ξανακάνουμε σύντομα, και αυτή την φορά εγώ θα κεράσω. Ελπίζω να έχεις διαβάσει το βιβλίο που σου χάρισα εκείνη την ημέρα.

Τώρα για τις δραματικές καταστάσεις που βιώνουμε εδώ στο Μόντρεαλ του Καναδά, και γενικά που βιώνει ο κόσμος παγκοσμίως, νομίζω ότι θα έπρεπε να το περιμέναμε. Εγώ πάντως το έβλεπα να έρχεται εδώ και κάμποσο καιρό, όχι σαν μια πανδημία, αλλά σαν μια πρωτοφανή κοινωνική κρίση, ακριβώς όπως η αυτοκτονία του μικρού μου φίλου στην Αθήνα, που τον γνώριζα από μωρό και του αφιέρωσα ένα μικρό κείμενο στην ιστοσελίδα μου για τα αίτια αυτής της τραγωδίας.
Η πρώτη σου αντίδραση όταν διάβασες το μικρό κείμενο για το ‘’χαμένο παιδί’’ ήταν ότι οι προβληματισμοί μου ήταν απλά ‘’προσωπικές απόψεις’’. Τι άλλο θα μπορούσαν να ήταν, έχοντας στενές σχέσεις με την οικογένειά του για πάνω από 35 χρόνια. Ήταν 24 χρονών , στο ξεκίνημα της ζωής του. Το ίδιο ακριβώς εγχείρημα πρόβαλλες όταν έκανα μια εξίσου κοινωνική κριτική του γιού μιας παλιάς μας φίλης, που ήταν μαθητής μου για 3 χρόνια στην Αθήνα. Ήταν τότε 23 χρονών , και τώρα είναι σχεδόν 30. Το εγχείρημά σου δεν στέκεται διαλεκτικά αλλά ούτε και ιστορικά. Όπως λέει το σοφό αρχαίο ρητό, ‘’Αμαρτίες γονέων παιδεύουσιν τέκνα’’!!!

Θυμάσαι που τότε με την αυτοκτονία του παιδιού, σου είχα αναφέρει πως ένα χρόνο πριν την αυτοκτονία του, όταν βρισκόμουν ακόμα στην Αθήνα, είχα κάνει δώρο στην μητέρα του το έργο του Ibsen, ‘’Οι Βρυκόλακες’’, μ’ένα μικρό σημείωμα που έλεγε, ‘’ ο κόσμος χάνεται και εμείς παίζουμε το πουλί μας’’. Τα λόγια μου και το θεματολόγιο της ιστορίας του βιβλίου, αποδείχθηκαν απόλυτα αληθινά, δυστυχώς για το παιδί και μόνο. Οι πλούσιοι και νευρωτικοί γονείς , βίαζαν ψυχολογικά το παιδί τους μια ολόκληρη ζωή , ακριβώς όπως στις αρχαίες Ελληνικές τραγωδίες!!!

Τελικά αυτό που παρατηρώ , και όσο περνάει ο χρόνος και η κατάσταση χειροτερεύει, είναι ότι σχεδόν όλοι ‘’παίζουν το πουλί τους’’ μέσα από τις ρουτίνες τους και τους κοινωνικούς τους ρόλους, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνουν τι τους συμβαίνει και τι συμβαίνει δίπλα τους και γύρω τους. Δεν θέλουν να παραδεχθούν τις λάθος προτεραιότητες στην ζωή τους, που αφορούν αποκλειστικά την εικόνα τους μέσα στην κοινωνία, δηλαδή την ‘’εικονική εικόνα’’ τους , και όχι μια φυσιολογική και ισορροπημένη ποιότητα ζωής των ίδιων και των παιδιών τους.

Μερικά χρόνια πριν φύγει από την ζωή, ο Ελύτης, ένας από τους μεγάλους σύγχρονους ποιητές μας και βραβευμένος με το Νομπέλ λογοτεχνίας, τον ρώτησε μια δημοσιογράφος της Ελληνικής κρατικής τηλεόρασης ποια γι’αυτόν είναι η φιλοσοφία ζωής του. Της απάντησε απλά λέγοντας, ‘’ Προσπαθώ ότι κάνω στην ζωή μου, να μην βάζω λάδι στα γρανάζια της κοινωνίας’’. Νομίζω ότι και εγώ αυτό κάνω μια ολόκληρη ζωή, ενώ εσύ και ο σύζυγός σου κάνετε το τελείως αντίθετο. Αυτό σημαίνει πως ιδεολογικά είμαστε αντίθετοι, εσείς είστε συντηρητικοί ενώ εγώ είμαι αναρχικός.

Δεν ξέρω αν το γνωρίζεις, στον 19ο αιώνα, οι πρωτοπόροι σοσιαλιστές ήταν ‘’αναρχικοί’’ , αλλά σταδιακά αναζητώντας πολιτική εξουσία, ‘’μπαστάρδεψαν’’ την ιδεολογία τους και ένα καλό ιστορικό παράδειγμα είναι οι Μπολσεβίκοι στην Ρωσία, στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο τελευταίος αυθεντικός σοσιαλιστής ιδεολόγος ήταν ο Gramsci από την Ιταλία, γι’αυτό και τελικά τον φάγανε!!!

Όπου και να στρέψω το βλέμμα μου , βλέπω ένα απέραντο ανθρώπινο χάος, όπου ο κάθε ένας προσπαθεί να επιβληθεί μέσα από μια ‘’δήθεν’’ ψυχολογική και συναισθηματικά στήριξη προς τα άτομα γύρω τους, για να νιώθει ισχυρός ή ισχυρή. Η ‘’ανθρώπινη έπαρση’’ στο μεγαλείο της. Το θέμα είναι ότι αυτή η διαστρεβλωμένη ανθρώπινη σχέση εξάρτησης, όπου δεν υπάρχει αληθινό ανθρώπινο ενσυναίσθημα και πηγαία αγάπη, παραμένει κυρίαρχη μέσα από τα καθημερινά ψέματα και την υποκρισία, αν και όλοι τους πληρώνουν βαρύ τίμημα όσον αφορά την υγεία τους, τον ψυχισμό τους και τις ανθρώπινες σχέσεις τους.

Εσύ για παράδειγμα μου έχεις αναφέρει πως εδώ και 20 χρόνια, παίρνεις χάπια για την πίεσή σου, γιατί ο γιατρός αρχικά σου εξήγησε πως βρίσκεσαι συνέχεια σε μεγάλη ένταση. Τώρα σε ρωτάω , έχεις κάνει τον κόπο να κατανοήσεις ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες και όχι οι ‘’εικονικές κοινωνικές αιτίες;;; ή νομίζεις ότι με το να παίρνεις χάπια για την πίεση , θ’αλλάξουν οι πραγματικές συνθήκες ζωή σου;;; Είναι ακριβώς όπως όταν κάποιο άτομο πάει στον ψυχίατρο γιατί έχει κατάθλιψη, και ο γιατρός του προτείνει κάποια ψυχοφάρμακα σαν λύση. Νομίζεις πως αυτά τα ψυχοφάρμακα θ’αλλάξουν τις συνθήκες ζωής αυτού του ατόμου, αν το ίδιο δεν αποφασίσει να βάλει ποιότητα στην ζωή του και στις ανθρώπινες σχέσεις του;;; Αυτά τα φάρμακα , αλλά και πολλά άλλα φάρμακα, είναι κομμάτι της καθημερινής μας ‘’εικονικής πραγματικότητας’’, ακριβώς όπως το Facebook.

Η ζωή μας και η κοινωνία μας έχουν εξελιχθεί σ’ένα κακόγουστο τσίρκο όπου δεν υπάρχει χώρος ή έμπνευση για ένα πηγαίο ενσυναίσθημα, για δημιουργική σκέψη ή για μια αυθόρμητη ανθρώπινη συμπεριφορά. Τα πάντα είναι τυποποιημένα και στατικά, με σημείο αναφοράς την ανθρώπινη έπαρση και τον ανθρώπινο φιλοτομαρισμό, όπου τα πάντα καταλήγουν στην προσωπική συσσώρευση αγαθών και περιουσιακών στοιχείων, δίχως τέλος!!! Το μόνο που δεν κάνουμε ακόμα είναι ν’ανάβουμε κάθε νύχτα κεράκια μπροστά σε εικονοστάσιο με χαρτονομίσματα, και να προσευχόμαστε στο Χρυσό Μοσχάρι του θεού Μπαάλ των Αρχαίων Εβραίων!!!

Αυτή η μανία απόκτησης πλούτου, δεν αφορά μόνο τραπεζίτες , επιχειρηματίες , γιατρούς , δικηγόρους και αρχιερείς, αλλά και τον απλό εργαζόμενο,που έχει μπει και αυτός στης κοινωνίας τον μονόδρομο που οδηγεί σε μια σχιζοφρενική έπαρση, στην ανθρώπινη αποξένωση και στην αυτοκαταστροφή.

Εσύ και εγώ έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, πόσοι γνωστοί και φίλοι της ηλικίας μας, να είναι σοβαρά άρρωστοι, ψυχωτικοί ή και να έχουν πεθάνει από αιτίες που είναι άμεσα ή έμμεσα συνδεδεμένες με το καθημερινό άγχος. Πόσες από τις οικογένειές τους είναι δυσλειτουργικές και αυτοκαταστροφικές, ιδιαίτερα όσον αφορά τα παιδιά και τους νέους;;; Εσύ σε μεγάλο βαθμό κάνεις πως ‘’τίποτα δεν τρέχει’’, ενώ εγώ ο κακός και ο παράφρων, που ‘’τα λέει χύμα’’ όπως ακριβώς τ’αντιλαμβάνουμαι, θα πρέπει να σιωπώ. Εγώ είμαι ο παράξενος και ο ιδιότροπος, ενώ όλοι οι άλλοι που ‘’παίζουν το πουλί τους’’ διακριτικά και ‘’κάνουν τις πάπιες’’ είναι μια χαρά και φυσιολογικοί.

Πιστεύω ακράδαντα πως αυτός είναι και ο λόγος που ο πατέρας μου, 3 μέρες πριν πεθάνει στα 94, με αποκάλεσε ‘’παλιάνθρωπο’’. Ήταν η τελευταία ευχή ενός πατέρα που τα έδωσε όλα για την ‘’εικονική κοινωνική πραγματικότητα’’, θυσιάζοντας τα παιδιά του και την οικογένειά του. Θα σου εξηγήσω τώρα πιο αναλυτικά αλλά με απλό τρόπο αυτό το συμπέρασμα.

Από μικρό παιδί , ποτέ δεν πήρα στα σοβαρά την κοινωνία, ποτέ!!! Από μικρό παιδί , θεωρούσα πως τα άτομα γύρω μου είναι κουτά, μικροί και μεγάλοι, όχι πως ήταν η φύση τους, η ανθρώπινη φύση τους, αλλά γιατί προτιμούσαν να τα έχουν καλά με τους πάντες, και βέβαια ν’ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές των καθιερωμένων κοινωνικών ρόλων που έπρεπε να παίξουν ή έπρεπε να μιμηθούν.

Αγάπησα πολλά άτομα στην ζωή μου και κάποια μίσησα, αλλά για όλα αυτά τα άτομα ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι τις περισσότερες φορές έπαιζαν ‘’εκ του ασφαλούς’’ κάποιους στημένους ρόλους, διστάζοντας να είναι αυθόρμητοι και αληθινοί.Όλο αυτό το κοινωνικό θέατρο σε βάρος των ελευθεριών τους,της προσωπικότητάς τους, της ψυχικής τους γαλήνης, αλλά και των δυνατοτήτων τους και των ταλέντων τους. Η επιλογή τους ήταν να γίνουν αποδεκτοί από όλο το αφύσικο και στημένο κοινωνικό κατεστημένο. Από την οικογένεια και το οικογενειακό τους περιβάλλον, τον κοινωνικό τους και ταξικό τους χώρο, και βέβαια των παραδοσιακών θεσμών της λαϊκής κουλτούρας όπως την εκκλησία,τα πολιτικά κόμματα, τους επαγγελματικούς αθλητικούς οργανισμούς και το φτηνό και επιδερμικό πνευματικό και μορφωτικό οικοδόμημα.

Από πολύ μικρός, διαπιστώνοντας το καταστροφικό χάος γύρω μου, δηλαδή όλα τα υπαρξιακά ψέματα και την κοινωνική υποκρισία που κυριαρχούσαν, ξεκινώντας από το ίδιο το οικογενειακό μου περιβάλλον, αποφάσισα για να τα έχω καλά με τον εαυτό μου, την στιγμή που η ζωή μου ανήκει, και για να είμαι σε αρμονία με το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης, θα έπρεπε να είμαι αντίθετος στα θεμέλια αυτής της σάπιας κοινωνίας, αυτά που θεωρεί ‘’ιερά’’ και ‘’αμετάβλητα’’. Τις βασικές προτεραιότητες της κοινωνίας που σε διαμορφώνουν σ’ένα παθητικό, δειλό, άβουλο και ανέραστο ανθρώπινο πλάσμα, σ’ένα καλό στρατιωτάκι που θα είναι πάντα σε σύγκρουση με τους άλλους αλλά και με την πραγματική φύση του.
Θα σου δώσω ένα απτό βιογραφικό παράδειγμα γι’αυτό που στηρίζω και όχι κάποια προσωπική ψευδαίσθηση όπως συμβαίνει με τους περισσότερους Έλληνες και τις περισσότερες Ελληνίδες, γιατί στα ψέματα είμαστε και οι πρώτοι.

Όταν ήμουν 13 ή 14 χρονών, εδώ στο Μόντρεαλ,λίγο μετά που είχα έρθει στον Καναδά με την οικογένεια, ο πατέρας μου μου έκανε δώρο ένα ρολόι για τα γενέθλιά μου, ένα απλό ρολόι Timex, για να μπορώ να ρυθμίζω καλύτερα την ζωή μου. Φυσικά με έμφαση στα ζητούμενα και στις απαιτήσεις της κοινωνίας, όχι στις δικές μου προτεραιότητες σαν ένα ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο , με την δική του προσωπικότητα. Μετά από περίπου 3 μήνες,επέστρεψα το ρολόι στον πατέρα μου,και του ανακοίνωσα πως στην ζωή μου δεν θέλω να λειτουργώ με ρολόι. Από τότε, δεν φόρεσα ρολόι!!!

Το ενδιαφέρον με όλη αυτή την υπόθεση του ρολογιού, είναι ότι το συγκεκριμένο ρολόι , ο πατέρας μου το είχε πάντα μαζί του με το δικό του ρολόι μέχρι το τέλος της ζωής του. Όταν λοιπόν ο πατέρας μου πέθανε σε ηλικία 94 χρονών στην Αθήνα, οι τρείς αδερφές μου με ρώτησαν πιο προσωπικό αντικείμενο του πατέρα μου θα μπορούσαμε να βάλουμε μέσα στο φέρετρο. Εγώ τους απάντησα αμέσως ότι θα βάλω αυτό το ρολόι, το ρολόι που ο πατέρας μου που μου είχε προσφέρει για να με κάνει ‘’καλό πολίτη’’. Όταν τελικά τοποθέτησα το ρολόι πάνω στο στήθος του μ’ένα κόκκινο τριαντάφυλο, του ψιθύρισα, ‘’τελικά με μένα δεν τα κατάφερες’’.

Μετά από ένα χρόνο, όταν ξέθαψαν τον πατέρα μου, οι νεκροθάφτες μας ρώτησαν αν θέλαμε το ρολόι που είχαν βρει πάνω στο λείψανο. Τους πληροφόρησα τότε, πως μπορούν να το κρατήσουν , δώρο από τον πατέρα μου!!!

Μια άλλη επιλογή που έκανα από μικρή ηλικία ήταν ότι θεωρούσα το αυτοκίνητο σαν ένα ‘’άσχημο τενεκεδένιο εξάρτημα’’, που έκανε πολύ φασαρία, γέμιζε τον αέρα με τοξικές οσμές και αφαιρούσε το οξυγόνο που ανάπνεα. Για μένα ήταν μια ‘’φρικτή ανθρώπινη εφεύρεση’’ και πολύ αντιαισθητική. Ποτέ δεν ήθελα να οδηγήσω ή να έχω αυτοκίνητο, και τελικά το κατάφερα , αν και οι πάντες είναι κυριολεκτικά ‘’ερωτευμένοι’’ με το αυτοκίνητό τους, να το χαίρονται!!! Εδώ θα πρέπει να επισημάνω πως επιστημονικά έχει αποδειχθεί, ότι το αυτοκίνητο είναι κύριος παράγοντας στην μόλυνση της ατμόσφαιρας, ειδικά στα αστικά κέντρα, όπως και για ‘’το φαινόμενο του θερμοκηπίου’’. Λοιπόν να το χαίρονται το αυτοκίνητό τους, όπως και τις σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους!!!

Αυτά που ήθελα να κάνω στην ζωή μου , μη ακολουθώντας τις μονοδιάστατες και φασιστικές προδιαγραφές της κοινωνίας τα έκανα. Έζησα σε τέσσερεις διαφορετικές χώρες, έκανα αρκετά ταξίδια σε πολλά μέρη και πήγα σε καλά πανεπιστήμια.
Το πρώτο μου πτυχίο στην οικονομία και στις πολιτικές επιστήμες το πήρα από το Πανεπιστήμιο McGill του Μόντρεαλ, το δεύτερο πάνω στην οικονομία και στην πολιτική θεωρία από το Γαλλικό Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, και το τρίτο πτυχίο πάνω στην πολιτική κουλτούρα των Αράβων, και πιο ειδικά της Αλγερίας, που σχεδόν το ολοκλήρωσα στην Σχολή Τριτοκοσμικών Μελετών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου(School of Oriental and African Studies), μια από τις καλύτερες παγκοσμίως και ισότιμη με την London School of Economics, του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.

Έμεινα 3 χρόνια στο Λονδίνο, από το 1983 μέχρι το 1986. Δυστυχώς για μένα ο διευθυντής του τμήματος, ήταν ο Παναγιώτης Βατικιώτης, Έλληνας από την Παλαιστίνη, ειδικός για θέματα του Αραβικού Κόσμου(Orientalist), φίλος με τον Kissinger και τον πρώην Βασιλιά Hussein της Ιορδανίας, αλλά και μπατζανάκης του Boutros Galli , πρώην Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, αφού ήταν παντρεμένος με την αδελφή της συζύγου του, δύο πλούσιες Εβραίες από την Αίγυπτο. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι ο Κύριος Βατικιώτης ήταν μεσάζοντας ή συνεργάτης της Δύσης, σε βάρος των ανερχόμενων ανεξάρτητων Αραβικών κρατών. Αν διαβάσεις την διάσημη βιογραφία του για τον Πρόεδρο Νάσερ της Αιγύπτου , τον πρώτο πρόεδρο μιας ανεξάρτητης Αιγύπτου, θα καταλάβεις τον βρώμικο πολιτικό και ακαδημαϊκό ρόλο του.

Η διατριβή μου αναφερόταν στην πολιτική κουλτούρα της Αλγερίας πριν την αποικιοκρατία της Γαλλίας, που γι’αυτόν και για τα συμφέροντα της Δύσης ήταν ανάθεμα, γιατί υποστήριζα πως οι Αλγερινοί από πολύ παλιά, είχαν πολιτική και ιστορική συνείδηση, και αντιπροσώπευαν ένα ενιαίο και ανεξάρτητο κράτος. Έτσι για 3 χρόνια, ο Φιλοδυτικός Ακροδεξιός Ζιονιστής Βατικιώτης, έκανε ότι μπορούσε για να μην ολοκληρώσω την διατριβή μου , προτείνοντας μετά από 3 χρόνια να μου παραχωρήσει το πτυχίο M.Phil για την εργασία που είχα κάνει μέχρι τότε. Η απάντησή μου ήταν φυσικά αρνητική , λέγοντάς του πως ήδη είχα ένα πτυχίο Masters από το Πανεπιστήμιο του Μοντρεάλ.

Οι Άραβες συμμαθητές μου αλλά και φίλοι μου, με συμβούλεψαν τότε, να γράψω αυτό που μου ζητούσε ο καθηγητής μου, δηλαδή ν’αναιρέσω την πολιτική μου θέση σχετικά με την πραγματική ιστορία της Αλγερίας για ν’αποκτήσω το Διδακτορικό πτυχίο. Για την Σχολή είχα πληρώσει τότε μόνο για δίδακτρα 3,000 λίρες τον χρόνο, για 3 χρόνια. Τα μισά έξοδα μου τα παραχωρούσε το κράτος του Καναδά και τα άλλα μισά ο πατέρας μου, να είναι καλά όπου και αν βρίσκεται!!!

Τελικά πήρα μια σύσταση από την διεύθυνση του Πανεπιστημίου του Λονδίνου που μου επέτρεπε να υποβάλλω την διατριβή μου όποτε την ολοκλήρωνα, που για μένα ήταν μια πολύ μικρή νίκη. Παράλληλα όμως ήθελα να βγάλω το άχτι μου σε σχέση με τον ‘’πουλημένο’’ Έλληνα καθηγητή μου και την ‘’διάσημη’’ Σχολή που αντιπροσώπευε. Μαζί με τους Άραβες συμμαθητές μου, μέσα από τις σημαντικές γνωριμίες τους, το θέμα της άδικης μεταχείρισής μου από την Σχολή μπήκε σαν πρώτο θέμα τρεις φορές στην μεγαλύτερη Αραβόφωνη εφημερίδα παγκοσμίως, με την ονομασία ‘’Η Μέση Ανατολή’’(al shark al aousant). Την εφημερίδα την χρηματοδοτούσε η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας, ο πιο σημαντικός οικονομικός χορηγός της Σχολής. Για την Σχολή ήταν μεγάλη ζημιά όπως και για τον καθηγητή μου.Προς το τέλος της παραμονής μου στην Σχολή, ο Βατικιώτης έπαθε καρδιακή ανακοπή όταν κατέβαινε από αεροπλάνο, και μετά από δύο χρόνια πέθανε απ’ότι έμαθα από τους Άραβες φίλους μου.

Την ίδια εποχή , έλαβα ένα συστημένο γράμμα από τον Πρίγκιπα Turki, ανιψιό του τότε Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας, μέσω της πρεσβείας τους στο Λονδίνο. Στην επιστολή , που φυσικά την έχω κρατήσει, ο Πρίγκιπας προσωπικά μου έκανε την πρόταση να ολοκληρώσω την διατριβή μου στο Πανεπιστήμιο του Riyadh της Σαουδικής Αραβίας με δικά του έξοδα. Δεν το δέχθηκα, γιατί ήξερα καλά το πόσο μυστήριοι είναι οι Σαουδάραβες με τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις και το πόσο σκοτεινή και αντιδραστική ήταν η κυβέρνησή τους. Μια δικτατορία της Βασιλικής Οικογένεις των Σαούντ.

Παρεμπιπτόντως, χρόνια μετά, έδωσα μια φωτοτυπία του άρθρου της Αραβικής εφημερίδας,με την φωτογραφία μου στο πρωτοσέλιδο της στον μαθητή μου τον Σοφοκλή, ο οποίος αργότερα όταν πήγε στην Φιλανδία για να κάνει το μεταπτυχιακό του, ζήτησε από ένα Άραβα συμμαθητή του να του μεταφράσει το άρθρο. Τελικά πείστηκε γι’αυτά που του είχα ιστορίσει. Βλέπεις εμείς οι Έλληνες λέμε τόσα ψέματα,που δεν πιστεύουμε κανένα!!!

Ποτέ δεν αναζητούσα μέσα από την ακαδημαική μου πορεία να κάνω καριέρα, αν και είχα κατά διαστήματα κάποιες σημαντικές προτάσεις από γνωστους με διασυνδέσεις. Απλά ήθελα ν’αποκτήσω γνώσεις και να ξεκαθαρίσω στο μυαλό μου το πόσο σάπιο είναι το ακαδημαικό σύστημα, ιδιαίτερα στ’ανώτερα κλιμάκια της εκπαίδευσης. Ένα αντίγραφο της σάπιας κοινωνίας που εξυπηρετεί!!!

Στην ζωή μου έχω κάνει έρευνα και μεταφράσεις Ελληνικών βιβλίων πάνω στην πολιτική. Την διατριβή μου στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ για την Αλγερία, η κυβέρνηση της Αλγερίας μέσω του εκδοτικού της οίκου την τύπωσε σε 2,000 αντίτυπα και με πλήρωσε μέσω της πρεσβείας της στην Αθήνα. Έχω βοηθήσει δύο πρώην μαθήτριές μου να ολοκληρώσουν τις διατριβές τους πάνω στην εκπαίδευση των παιδιών, σε πανεπιστήμια της Αγγλίας.

Παρ’όλα αυτά , αυτό που με κάνει να νιώθω πραγματική ικανοποίηση σαν προσφορά μου προς την κοινωνία είναι η προσφορά μου σε γνώση και αγάπης προς νέα παιδιά, ειδικά παιδιά με διανοητικές και ψυχολογικές παθήσεις. Από την εμπειρία μου με αυτά τα παιδιά , έμαθα πολλά για την ανθρώπινη φύση, όχι μόνο γιατί ανακάλυψα πως όλα αυτά τα παιδιά διέθεταν κάποιο ταλέντο όπως όλα τα παιδιά του κόσμου, αλλά επίσης σαν παρατηρητής, διαπίστωσα την αρνητική αντιμετώπιση μιας σάπιας κοινωνίας απέναντί τους, ιδιαίτερα των οικογενειών τους!!!

Ποτέ δεν αγάπησα τα λεφτά, τα περιουσιακά στοιχεία, τον ανταγωνισμό, την κοινωνική θέση, την δόξα και την εξουσία, αλλά έχω δώσει τα πάντα για να είμαι ελεύθερος και για να κάνω ελεύθερους τους καταπιεσμένους από το κοινωνικό τους περιβάλλον , ιδιαίτερα τα νέα παιδιά που καθημερινά υποφέρουν.Νομίζω πως μέχρι σήμερα στα 70, παραμένω ελεύθερος, αλλά έχω πληρώσει πολύ βαρύ τίμημα στην προσωπική και κοινωνική μου ζωή. Πιστεύω όμως πως άξιζε ο κόπος, όπως επίσης είμαι σίγουρος πως αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί είναι επιθετικοί , ακόμη και εχθρικοί απέναντί μου, ξεκινώντας από την ίδια μου την οικογένεια, γιατί όλοι αυτοί βλέπουν ένα ελεύθερο και δημιουργικό άτομο που δεν ανήκει πουθενά. Πιστεύω επίσης πως αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η Αθηναϊκή κοινωνία ανάγκασε τον Σωκράτη να πάρει το κώνειο και να πεθάνει, όπως και η ίδια ‘’δημοκρατική’’ κοινωνία καθημερινά πετροβολούσαν τον Διογένη, έναν από τους μεγαλύτερους φιλόσοφους της ανθρωπότητας.

Αυτά που περιέγραψα καλή μου φίλη είναι ένα κομμάτι του σκηνικού της ζωής μου, κάποια άλλα τα γνωρίζεις εσύ προσωπικά γιατί είχαμε καλές και στενές σχέσεις όταν είμασταν νέοι. Κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να ενώσω όλα αυτά τα κομμάτια σε μια ενιαία πραγματική περιπέτεια ζωής, κομμάτια που ήταν πάντα σε σύγκρουση με την ‘’εικονική πραγματικότητα’’ της κοινωνίας και υπέρ της ‘’ελεύθερης επιλογής’’.

ΑΜΗΝ!!!

Την αγάπη μου από έναν καλό φίλο από τα παλιά
P.S. Το γράμμα θα το ανεβάσω στην ιστοσελίδα μου, γι’αυτό και δεν χρησιμοποίησα ονόματα γνωστών.