(Μια Ιστορική Παρένθεση σχετικά με την “ανθρώπινη τραγωδία” του Charlie Hebdo , τον Ιανουάριο του 2015)

Σε αυτό το κείμενο, θα ήθελα να αναφερθώ στο κοινωνικό και πολιτικό “τσίρκο” και στην “δημόσια εικονική πραγματικότητα” όπως αυτά εκδηλώθηκαν στις 11 Ιανουαρίου του 2015, στο Παρίσι και σε άλλα μεγάλα αστικά κέντρα της Γαλλίας. 3,5 εκατομμύρια Γάλλοι διαδηλωτές, δήθεν “αυθόρμητα” και “συνειδητά” βγήκαν στους δρόμους για να στηρίξουν τα “δημοκρατικά δικαιώματα” και την “ελευθερία έκφρασης” των Γάλλων πολιτών όπως και των άλλων “προοδευτικών” και “φιλελεύθερων” πολιτών των Δυτικών Κοινωνιών. Αυτά τα ιστορικά στιγμιότυπα στην Γαλλία συνέβησαν μερικές μέρες μετά την “τρομοκρατική ενέργεια” δύο νέων Γάλλων Μουσουλμάνων Αδερφών, Αλγερινής Εθνικής Καταγωγής, κατά των γραφείων του Σατιρικού Γαλλικού Περιοδικού, του “Charlie Hebdo”, που τα τελευταία χρόνια με σκίτσα “διακωμωδεί” τον Προφήτη Μωάμεθ, προβάλλοντάς τον σαν αιμοβόρο, ανθρωποφάγο, θηλυπρεπή, γυμνό και να συμμετέχει σε σεξουαλικά όργια!!!!

Πριν 2 χρόνια, οι λεγόμενοι “φανατικοί Ισλαμιστές” κατέστρεψαν τα γραφεία του συγκεκριμένου Σατιρικού Γαλλικού Περιοδικού με την πυροδότηση βομβών, αλλά ο τώρα “φονευμένος εκδότης” όπως επίσης και μεγάλο μέρος των σκιτσογράφων και των συντακτών του Γαλλικού Περιοδικού “Charlie Hebdo”, συνέχισαν σταθερά και αμετάκλητα την “εσκεμμένη” αμαύρωση και την διακωμώδηση της “θρησκευτικής” και “ιστορικής” ταυτότητας του Προφήτη Μωάμεθ, του ιδρυτή της Ισλαμικής Θρησκείας, που σήμερα ενσωματώνει 1,5 δισεκατομμύρια πιστούς σε όλη την υφήλιο, η πολυπληθέστερη θρησκεία παγκοσμίως!!!!

(περισσότερα…)

Έχω ένα “στενό” και “αδερφικό” φίλο που τον γνωρίζω από τα νεανικά του χρόνια, που τώρα είναι περίπου 45 χρονών. Η καταγωγή του είναι από την Εύβοια όπου και κατοικεί εδώ και σχεδόν 25 χρόνια. Τον γνώρισα σαν έφηβο γιατί ζούσε με τους γονείς του στην ίδια πολυκατοικία όπου έμενε η δεύτερη αδερφή μου με την οικογένειά της, και μετέπειτα, η μητέρα μου με την μικρή μου αδερφή. Η πολυκατοικία βρίσκεται στην Αθήνα και ερχόμουν από το εξωτερικό κάποια καλοκαίρια για να δω την μητέρα μου και τις δύο μικρότερες αδερφές μου. Τελικά, εγκαταστάθηκα μόνιμα στην Ελλάδα το 1986.

Όταν αυτός ο “σταθερός” και “αγαπημένος” φίλος μου ήταν περίπου 17 χρονών, η μητέρα του μου ζήτησε να του κάνω μαθήματα Αγγλικών, όχι για κάποιο πτυχίο αλλά για να νιώσει πιο άνετα και χαλαρά με αυτή την “ξένη γλώσσα”. Νομίζω πως του έκανα μαθήματα για περίπου 3 χρόνια, ενώ λίγο αργότερα , έφυγε μόνιμα για την Εύβοια όπου βρίσκεται το πατρικό του σπίτι. Δεν άντεχε άλλο την “εικονική κοινωνική ζωή” της Αθήνας. Εδώ θα ήθελα να κάνω δύο σημαντικές επισημάνσεις σχετικά με την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του αγαπημένου φίλου μου και πρώην μαθητή μου.

(περισσότερα…)