Έχω επιλέξει να δημοσιοποιήσω μήνυμα ενός αναγνώστη (ανώνυμα) της ιστοσελίδας μου όπως επίσης και την απάντησή μου σε αυτόν, επειδή μου δίνεται η ευκαιρία να αποσαφηνίσω κάποιες υπαρξιακές και όχι κοινωνικές θέσεις που στηρίζω σχετικά με την ταυτότητα του Σύγχρονου Ανθρώπου μέσα από την πολιτισμική του εξέλιξη των τελευταίων 7,000 χρόνων- δηλαδή από την εγκατάσταση καλά οργανωμένων ανθρώπινων κοινοτήτων(οικισμοί, πλεονάσματα βασικής τροφής μέσω μιας επιτηρούμενης γεωργίας και κτηνοτροφίας, εξειδίκευση εργασίας, κοινωνικο-πολιτική ιεράρχηση, κλπ.). Μέσα από αυτό το πέρασμα του “πολιτισμικού” χρόνου και της “πολιτισμικής” εξέλιξης, ο Σύγχρονος Άνθρωπος απέδειξε πως διαθέτει εκείνες τις βιολογικές δυνατότητες για να “μεγαλουργεί” με την πραγματική έννοια της λέξης, που δεν έχει καμία σχέση με εξουσία πάνω στον άνθρωπο και τη φύση, με τεχνολογία που σκοτώνει ανθρώπινες ζωές και το φυσικό περιβάλλον, με κατασκευαστικά επιτεύγματα που δοξάζουν το Ανθρώπινο Είδος σαν το επίκεντρο της Γης αλλά και του Σύμπαντος, ούτε τελικά έχει καμία σχέση με τη συσσώρευση υλικών αγαθών σε βάρος της ποιότητας ζωής όλων, ανθρώπων και άλλων ζωντανών που βιώνουν μαζί μας πάνω σ’ αυτόν τον ταλαιπωρημένο πλανήτη που ο Άνθρωπος τον ονόμασε Γη.

(περισσότερα…)

(το συγκεκριμένο κείμενο για τις τελευταίες μέρες του τότε νέου Αλέξανδρου Ωνάση το αφιερώνω στους πρώην Έλληνες μαθητές και στις πρώην Ελληνίδες μαθήτριές μου που συνεχίζουν να πουλάνε τρέλα στην καθημερινή τους ζωή και να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν γι’ αυτά που πραγματικά συμβαίνουν γύρω τους. Κακό δικό τους!!!)

Ξεκινώντας αυτό το μέρος που περιγράφει με περισσότερη λεπτομέρεια τις “πραγματικές” συνθήκες και τα “πραγματικά” δεδομένα σχετικά με το αεροπορικό “ατύχημα” που αφαίρεσε την ζωή του Αλέξανδρου Ωνάση, θα θέλαμε ακόμη μια φορά να καταγράψουμε το “επίσημο” πόρισμα πραγματογνωμοσύνης που εξέδωσε ο τότε Πρόεδρος του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών και μελλοντικός Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ο κ. Στέφανος Ματθίας – ένα δικαστικό πόρισμα στο οποίο συνέκλιναν οι τρεις “νόμιμοι” και “επίσημοι” φορείς αεροναυπηγικής πραγματογνωμοσύνης, δηλαδή η Επιτροπή Διερευνήσεως Ατυχημάτων της Ελληνικής Πολιτικής Αεροπορίας, η Επιτροπή Ασφάλειας Πτήσεων της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και ο βρετανός τεχνικός εμπειρογνώμονας αεροναυπηγικής , ο κ. Adam Hunter, ο οποίος αντιπροσώπευε νομικά την πλευρά του Αριστοτέλη Ωνάση. Αυτό το δικαστικό πόρισμα που εξεδόθη τον Ιούλιο του 1973, διατύπωνε τα εξής για τα αίτια του αεροπορικού “δυστυχήματος”, “…η αντίθετος της κανονικής λειτουργίας των πηδαλίων κλίσεως, οφειλόμενη στην αντίστροφον σύνδεσιν των συρματόσχοινων κινήσεως αυτής. Ακόμη συνετελέσασαι αιτίαι είναι η πλημμελής επίβλεψις και έλεγχος των εις το αεροσκάφος εκτελεσθεισών εργασιών, υπό των αρμοδίων τεχνικών υπηρεσιών, όπως και ο μη εντοπισμός υπό του χειριστού (δηλαδή του Αλέξανδρου Ωνάση) της αντιστρόφου ανταποκρίσεως των πηδαλίων κλίσεως, κατά τον προ της πτήσεως έλεγχον…” (σελ.3.http://www.tovima.gr/default.asp?pid).

(περισσότερα…)

Όπως είχαμε αναφέρει στο προηγούμενο μέρος του άρθρου μας για τον Αριστοτέλη Ωνάση, ο μοναχογιός του, ο Αλέξανδρος Ωνάσης, μερικούς μήνες πριν τον θάνατό του σε αεροπορικό “ατύχημα” στο αεροδρόμιο των Αθηνών, είχε ανακοινώσει στον πατέρα του “επίσημα” ότι πρώτα απ’ όλα θα εγκατέλειπε την Ολυμπιακή Αεροπορία και επίσης ότι θα παντρευόταν την Fiona Thyssen και θα ζούσαν μαζί στο “δικό” τους σπίτι που είχαν “οι δυο τους” αγοράσει στη Δυτική Ευρώπη. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης ήθελε ν’ απαλλαγεί από τις “αφόρητες” ψυχολογικές πιέσεις του πατέρα του και είχε βρει το “αντίδοτο” στις σχέσεις αγάπης και έρωτα που είχε συνάψει με την πλούσια, δυναμική και απελευθερωμένη Fiona Thyssen, μια ώριμη γυναίκα 16 χρόνια μεγαλύτερή του (σελ.3 – http://www.men.gr/58/onasis/index8.htm).

(περισσότερα…)