Ήταν μια καθημερινή βραδιά, παίρνοντας το γεύμα μου στο διαμέρισμά μου, όταν ξαφνικά ένοιωσα αφόρητη σωματική αδυναμία. Προσπάθησα να σταθώ όρθιος, αλλά τα γόνατά μου λύγισαν και έπεσα στο πάτωμα. Έμοιαζε με ηλεκτρικό ρεύμα να διαπερνά ολόκληρο το σώμα μου.

Τα άκρα μου μούδιασαν και έπεσα καταγής. Είχα την αίσθηση  της παράλυσης  και το συναίσθημα ότι είχα περάσει σε μια άλλη διάσταση, όπου τα πάντα γύρω μου φαινόντουσαν διαφορετικά και ομιχλώδη . Για μένα ήταν μια πρωτοφανής υπαρξιακή κατάσταση.

Εδώ θέλω να επισημάνω ότι πριν γευματίσω, πλάγιασα για να ξεκουραστώ. Είχα τότε,  πολλές παραισθήσεις, μια εμπειρία που είχα βιώσει 7 μήνες πρωτύτερα. Δεν ήταν όνειρο, γιατί και στις δύο περιπτώσεις  μπορούσα να θυμηθώ πολύ αργότερα λεπτομέρειες αυτών των παραισθήσεων. Παράλληλα θέλω να διευκρινίσω πως δεν παίρνω ναρκωτικά ή γιατρικά, όπως επίσης δεν πάσχω από ψυχικές διαταραχές, και δεν έχω συμβουλευτεί ψυχιάτρους.

Επιστρέφοντας τώρα στο θέμα μας, θέλω να τονίσω πως όταν ένοιωσα αυτό το ‘’ηλεκτρικό σοκ’’ και προσπάθησα να σταθώ όρθιος, έπεσα προς τα πίσω και έριξα τον κάδο των σκουπιδιών που βρισκόταν ακριβώς πίσω μου.

Δεν μπορούσα να σταθώ και δεν είχα την σωματική δύναμη να συντονίσω τα άκρα μου. Σύρθηκα στο πάτωμα και με πολύ κόπο κατάφερα να πιάσω το τηλέφωνο και να καλέσω την Κινέζα σπιτονοικοκυρά μου την κυρία Lee,  για να με βοηθήσει.

Όταν ανέβηκε στο διαμέρισμα μου, την στιγμή που μένει στον όροφο από κάτω, κάλεσε το πρώτων βοηθειών . Σ’αυτό το σημείο θέλω να πάω πίσω στον χρόνο, και ν’αναφέρω ότι την στιγμή που η σπιτονοικοκυρά μου με είδε σ’αυτή την άθλια κατάσταση, πήγε στο σπίτι της και μου έφερε τρόφιμα για να πάρω δύναμη. Μου έφερε τρία βρασμένα αυγά, χυμό φρούτων και ένα ποτήρι γάλα. Μου φέρθηκε σαν να ήμουν το παιδί της και γ’αυτό νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη. Η  κυρία Lee πίστευε πως είχα πάθει εγκεφαλικό, το έμαθα αργότερα από τον γιό της.

(περισσότερα…)