(το κείμενο αυτό το αφιερώνω σε όλους εκείνους τους πρώην μαθητές μου και μαθήτριές μου που τελικά επέλεξαν την “μετριότητα” και την “εικονική πραγματικότητα” για χάρη της κοινωνίας τους, των οικογενειών τους και της “επιβίωσής” τους)
Προς το τέλος του προηγούμενου κειμένου μας για την Χριστιανική Εκκλησία, και ιδιαίτερα για την Ελληνορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, διατυπώσαμε τα εξής: ‘ Τώρα, ας ερευνήσουμε και ας ανακαλύψουμε τις “πραγματικές” ιστορικές και πολιτισμικές συνιστώσες του Εβραϊκού Έθνους και της Εβραϊκής Φυλής , έτσι ώστε να τις συγκρίνουμε με αυτές του Ελληνικού Έθνους και της Ελληνικής Φυλής’. Με αυτή την επισήμανση σαν σημείο αναφοράς , θα συνεχίσουμε το Δεύτερο Μέρος του κειμένου μας (Επίλογος β2) σχετικά με τον “καταστροφικό ρόλο” που έπαιξε η Χριστιανική Εκκλησία γενικότερα και η Ελληνορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία ειδικότερα, σε σχέση με την ιστορική, πολιτιστική και κοινωνική “ταυτότητα” και “συνοχή” του Ελληνικού Έθνους και της Ελληνικής Φυλής!!!
Το δεύτερο “πραγματικό ιστορικό στοιχείο” που θα ήθελα να επισημάνω είναι το γεγονός ότι στην “θρησκευτική παράδοση” των Εβραίων υπάρχουν πολλές θεότητες!!!
Στην αρχή, “πρωτεύοντα ρόλο” στο Πάνθεον τους έπαιξε ο Αρχαιότερος και ο Ισχυρότερος Θεός των Σημιτικών Φυλών της Χαναάν , «ο Ελ» , παρ’ όλα αυτά, η Ισραηλίτικη Φυλή επέλεξε από αυτό το Πάνθεον τον θεό Ιεχωβά να τους αντιπροσωπεύει ως Έθνος και ως Φυλή!!!(σελ.1-3, ‘Yahweh’, http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Yahweh). Δεν είναι τυχαία η αναφορά στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου που περιγράφει τα τελευταία λόγια του Ιησού Χριστού πριν ξεψυχήσει πάνω στον Σταυρό, καταγράφοντας τα εξής: ‘κραυγάζοντας με δυνατή φωνή λέει,’ Ελί, Ελί, λαμά σαβαχθανέ;;;’ δηλαδή, ‘Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;;;’.(σελ.78, ‘Κατά Ματθαίον’ 27,46, Η Καινή Διαθήκη, Ελληνική Βιβλική Εταιρία, Αθήνα 2003). Ο Ιησούς Χριστός στο τέλος της “γήινης ζωής” του δεν απευθύνθηκε στον Ιεχωβά σαν την Ανώτερη Θεότητα των Εβραίων και Θεό του Αβραάμ, αλλά στον «Eλ» ή στον «Ελί», την Αρχαιότερη Θεότητα στο Πάνθεον των Σημιτικών Φυλών της Χαναάν!!!
Η Ισραηλίτικη Φυλή ή το Εβραϊκό Έθνος, αποδεχόντουσαν την “ύπαρξη άλλων θεοτήτων” που αντιπροσώπευαν άλλες φυλές και άλλα έθνη, όπως τον « Ένκι» των Βαβυλωνίων, τον «Μπαάλ» των Χαναανητών, την θεά του πολέμου «Ανάτ» στην ιστορική εποχή του Εβραϊκού Βασιλείου του Δαβίδ, την “σύζυγο” του Ιεχωβά , την θεά «Ασίρα» , όπως και τον θεό «Μαρτούκ» των Βαβυλωνίων, που τελικά νίκησε τον θεό Ιεχωβά σε μια σύγκρουση θρησκειών και πολιτισμών, στην “ιστορική εποχή” της Παντοκρατορίας της Αυτοκρατορίας της Βαβυλωνίας στην Μέση Ανατολή!!!(σελ.1-3,http://www.patheos.com/blogs/crossexamined/2013/02/polytheism-i…).
(περισσότερα…)
