Απόψεις ενός αναγνώστη για τις σχέσεις του Αριστοτέλη Ωνάση με τον “μονάκριβο” γιο του τον Αλέξανδρο και “φυσικά” η σχετική γραπτή απάντησή μου.
Έχω επιλέξει να δημοσιοποιήσω μήνυμα ενός αναγνώστη (ανώνυμα) της ιστοσελίδας μου όπως επίσης και την απάντησή μου σε αυτόν, επειδή μου δίνεται η ευκαιρία να αποσαφηνίσω κάποιες υπαρξιακές και όχι κοινωνικές θέσεις που στηρίζω σχετικά με την ταυτότητα του Σύγχρονου Ανθρώπου μέσα από την πολιτισμική του εξέλιξη των τελευταίων 7,000 χρόνων- δηλαδή από την εγκατάσταση καλά οργανωμένων ανθρώπινων κοινοτήτων(οικισμοί, πλεονάσματα βασικής τροφής μέσω μιας επιτηρούμενης γεωργίας και κτηνοτροφίας, εξειδίκευση εργασίας, κοινωνικο-πολιτική ιεράρχηση, κλπ.). Μέσα από αυτό το πέρασμα του “πολιτισμικού” χρόνου και της “πολιτισμικής” εξέλιξης, ο Σύγχρονος Άνθρωπος απέδειξε πως διαθέτει εκείνες τις βιολογικές δυνατότητες για να “μεγαλουργεί” με την πραγματική έννοια της λέξης, που δεν έχει καμία σχέση με εξουσία πάνω στον άνθρωπο και τη φύση, με τεχνολογία που σκοτώνει ανθρώπινες ζωές και το φυσικό περιβάλλον, με κατασκευαστικά επιτεύγματα που δοξάζουν το Ανθρώπινο Είδος σαν το επίκεντρο της Γης αλλά και του Σύμπαντος, ούτε τελικά έχει καμία σχέση με τη συσσώρευση υλικών αγαθών σε βάρος της ποιότητας ζωής όλων, ανθρώπων και άλλων ζωντανών που βιώνουν μαζί μας πάνω σ’ αυτόν τον ταλαιπωρημένο πλανήτη που ο Άνθρωπος τον ονόμασε Γη.