Πρώτα από όλα, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι για μένα προσωπικά, η Νέα Ελληνική Γενιά αντιπροσωπεύει ηλικιακά τα “ενήλικα άτομα” των εικοσάρηδων και τριαντάρηδων που σήμερα αποτελούν την πλειονότητα των πρώην μαθητριών μου και μαθητών μου. Τα περισσότερα από αυτά τα άτομα τα δίδαξα στην εφηβεία τους και στις αρχές της ενηλικίωσής τους, δηλαδή σε μια “πολυτάραχη”, “αινιγματική” και “υπαρξιακά δύσκολη” περίοδο της ζωής τους!!!

Νιώθω πολύ τυχερός που η Ζωή μου προσέφερε τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες να μεταδώσω σε αυτά τα νέα παιδιά κάποιες γνώσεις(διδάγματα), αλλά πάνω από όλα να τους εμπνεύσω την “υπαρξιακή κρισιμότητα” της αυτογνωσίας, της αυτοπεποίθησης και του αυτοσεβασμού- ανθρώπινα στοιχεία που θα στήριζαν μια πιο δημιουργική και ανεξάρτητη προσωπική συμπεριφορά και σκέψη, υπερβαίνοντας την “εικονική πραγματικότητα” και την “πνευματική μετριότητα” της Κοινωνίας τους!!! Επίσης, πάλι για μένα προσωπικά, ήταν εξίσου “πολύτιμο” υπαρξιακά, νοητικά και ψυχικά το γεγονός ότι από τον μικρότερο μαθητή μου που ήταν 5 χρονών μέχρι τους έφηβους και τους νέους μαθητές μου και μαθήτριές μου, άντλησα πολλές γνώσεις για την “πραγματική ζωή”, όπως και παράλληλα έλαβα πολύ “θετική ενέργεια” αλλά και “αγάπη”, γιατί μαζί τους πάντα λειτουργούσα σαν “σύντροφος” και “φίλος”, και όχι σαν ένας “αποστασιοποιημένος καθοδηγητής” και “επαγγελματίας δάσκαλος”!!!!

Πάντα αναζητούσα και επεδίωκα να δημιουργήσω εκείνες τις “οικουμενικές ανθρώπινες σχέσεις” μεταξύ δασκάλου και μαθητού ή μαθήτριας όπως αυτές ίσχυαν στην Αρχαία Ελλάδα. Κάποια ιστορικά παραδείγματα είναι η Σχολή του Πυθαγόρα στις Συρακούσες της Ιταλίας τον 6ο αιώνα π.Χ., με μαθητές και μαθήτριες, οι “στενές σχέσεις” του Σωκράτη με τους αγαπημένους νέους μαθητές του στην Αθήνα το 4ο αιώνα π.Χ., διάσημοι μαθητές σαν τον Πλάτωνα, τον Αλκιβιάδη και τον Αριστοφάνη, όπως επίσης και η “μόνιμη πολιτισμική επιρροή” του Αριστοτέλη σαν δασκάλου στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου μεγαλώνοντας στην Μακεδονία.

*σκαρίφημα- ένα άσκοπο και πρόχειρο σχέδιο από ένα άτομο που είναι απασχολημένο με κάτι άλλο.

Πριν μερικά χρόνια, είχα παρακολουθήσει μια Ελληνική τηλεοπτική συνέντευξη στην ΕΡΤ του σημαντικού και παγκοσμίως διάσημου Έλληνα Φιλοσόφου και Καθηγητού, του Κορνηλίου Καστοριάδη (1922-1997), Έλληνας Μικρασιατικής Καταγωγής, “φυλετικό” δεδομένο που δεν είναι καθόλου τυχαίο!!! Κάποια στιγμή, ο ίδιος στην ακαδημαϊκή και υπαρξιακή του εξέλιξη, αποφάσισε να εγκαταλείψει την Ελλάδα, δηλαδή την πατρίδα του, και να ζήσει, να μορφωθεί και να διδάξει στην Γαλλία. Επέλεξε να παραμείνει μόνιμα στο Παρίσι και να διδάξει σε διάσημα Ανώτερα Μορφωτικά Ιδρύματα της χώρας αυτής. Απομακρύνθηκε ολοκληρωτικά και πραγματιστικά από τον “αναχρονιστικό πολιτισμό” της πατρίδας του που πήγαζε σε με μεγάλο βαθμό από ένα “αρτηριοσκληρωτικό” και “συντηρητικό” Πολιτικό και Οικονομικό Κατεστημένο, από την μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων Ακαδημαϊκών που πάντα ήθελαν να “τα έχουν καλά” με την “απέραντη” οικονομική και πολιτική εξουσία της Ελληνο-Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδας, αλλά και από το ΚΚΕ, που ο ίδιος υπήρξε μέλος στα νεανικά του χρόνια. Για τον Κορνήλιο Καστοριάδη, το ΚΚΕ, αυτό το “συνταγματικά παράνομο” αριστερό πολιτικό κόμμα(εκείνη την εποχή) σε μόνιμη βάση, διαπραγματευόταν τις προοδευτικές και δημοκρατικές του αρχές για να συμβαδίζει με τις Ηγεμονικές Στρατηγικές της τότε Σοβιετικής Ένωσης, εσωτερικά της Ελλάδας αλλά και Παγκοσμίως. Τελικά, από πολύ νωρίς, ο Κορνήλιος Καστοριάδης απεχώρησε σαν μέλος του ΚΚΕ.

Σε αυτή την τηλεοπτική συνέντευξη στην ΕΡΤ, ο Κορνήλιος Καστοριάδης εξέφρασε την δική του πολιτισμική στάση για το ποιο θα πρέπει να είναι το “ιδεατό ακαδημαϊκό περιβάλλον” για μια πραγματική και δημιουργική μόρφωση των σπουδαστών. Διευκρίνισε ότι ‘οι σπουδαστές θα πρέπει να νιώθουν μια ερωτική οικειότητα με τους καθηγητές και τις καθηγήτριές τους, ενώ οι καθηγητές και οι καθηγήτριες θα πρέπει να διαθέτουν μια ερωτική νοητική σύνδεση με τις γνώσεις που διδάσκουν στα νέα παιδιά’!!!! Αυτή ήταν “η ουσία” στις σχέσεις μαθητού και δασκάλου στην Αρχαία Ελλάδα, ένα πολιτισμικό στοιχείο που ο Κορνήλιος Καστοριάδης το γνώριζε άψογα γιατί το δίδασκε στα Πανεπιστήμια της Γαλλίας και είχε γράψει πολλά επίσημα άρθρα και εκθέσεις γι’ αυτό.

Αν ο Κορνήλιος Καστοριάδης είχε προβάλλει αυτή την πολιτισμική και μορφωτική αρχή στις αίθουσες ενός Ελληνικού Πανεπιστημίου, το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας και “Θρησκευμάτων” θα τον είχε αμέσως αποβάλλει από την θέση του Καθηγητού, ενώ παράλληλα, η Ελληνο-Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας θα τον είχε “επίσημα αποκηρύξει” σαν Άθεο, Ανήθικο και Αμαρτωλό!!! Καταλαβαίνετε τώρα λοιπόν, γιατί αυτός ο Πολιτισμένος Άνθρωπος και ο Μέγας Διδάσκαλος αποφάσισε πολύ νωρίς στην Ακαδημαϊκή του Πορεία να “πάρει τα μπογαλάκια του” και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Γαλλία- μια χώρα που τον “στήριξε”, τον “ανέδειξε” και τον “τίμησε” μέχρι το τέλος της ζωής του!!!

Έχω κάνει μαθήματα Αγγλικών αλλά και Γαλλικών σε παιδιά, σε εφήβους αλλά και σε νέους ενήλικες, παρά το γεγονός ότι οι βασικές μου σπουδές στον Καναδά και στην Αγγλία αφορούσαν τις οικονομικές και πολιτικές επιστήμες, με ειδικότητα την Μέση Ανατολή και την Βόρειο Αφρική. Εδώ στην Ελλάδα εργάστηκα για ένα κρατικό ερευνητικό κέντρο για 4 χρόνια, ολοκληρώνοντας μελέτες σχετικά με τις κοινωνικο-πολιτικές διαστάσεις του Ισλάμ, την επιρροή του Ισλάμ στις πολιτικές εξελίξεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Τουρκίας τον 19ο και 20ο αιώνα, όπως και συμμετείχα σε μια ιστορική έρευνα σχετικά με τους πολιτικούς αγώνες των Ελληνο-Κυπρίων για την Ανεξαρτησία της Πατρίδας τους από τον “αποικιακό ζυγό” της Μεγάλης Βρετανίας.

Κάποια στιγμή, κατάλαβα ότι οι συνάδελφοί μου σε αυτό το ερευνητικό μορφωτικό ίδρυμα που είχε “έμμεση σχέση” με το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, δεν τους ενδιέφερε “και τόσο πολύ” το πολιτικό μέλλον της Πατρίδας τους αλλά το “προσωπικό μέλλον” τους, δηλαδή απλά και απλοϊκά , μια μόνιμη κρατική θέση σε κάποιο Υπουργείο ή σε κάποια Ελληνική Πρεσβεία στο Εξωτερικό, εξασφαλίζοντας έτσι για ” τον εαυτούλη τους” ένα καλό εισόδημα και φυσικά την κοινωνική καταξίωσή τους!!! Τους “έφτυσα” όλους αυτούς του “μορφωμένους Έλληνες πατριώτες” και επέλεξα να κάνω μαθήματα Αγγλικών και Γαλλικών σε παιδιά και σε εφήβους, ξεκινώντας από φροντιστήρια γλωσσών, πλαισιώνοντάς τα με ιδιαίτερα μαθήματα όλων των βαθμίδων των 2 γλωσσών, δηλαδή των Αγγλικών και των Γαλλικών. Τελικά, μετά από 8 χρόνια φροντιστηρίων, αποφάσισα να κάνω μόνο ιδιαίτερα μαθήματα γιατί οι προτεραιότητες των περισσοτέρων ιδιοκτητών αυτών των φροντιστηρίων ήταν “η τσέπη τους” και όχι “η σωστή μάθηση” των νέων μαθητών τους. Τυπικοί Έλληνες Επιχειρηματίες Απατεώνες!!!

Τα τελευταία 25 χρόνια, έκανα ιδιαίτερα μαθήματα Αγγλικών και Γαλλικών, αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό μαθήματα Αγγλικών, σε παιδιά και εφήβους όλων των ηλικιών. Πολλά από αυτά τα νέα παιδιά τα προετοίμαζα για να πραγματοποιήσουν ανώτερες και ανώτατες σπουδές στο εξωτερικό, πάντα στην Αγγλική Γλώσσα, είτε αυτές οι σπουδές αφορούσαν την “εκπαίδευση” και την “διοίκηση επιχειρήσεων”, είτε τις “κοινωνικές επιστήμες” όπως την ψυχολογία και την κοινωνιολογία. Επίσης, είχα αρκετούς μαθητές και πολύ λίγες μαθήτριες με ειδικά προβλήματα μάθησης και κοινωνικής συμπεριφοράς, σαν την Δυσλεξία και την Υπερκινητικότητα, όπως και περιπτώσεις κατάθλιψης και προσωπικής αυτοαναίρεσης. Νομίζω ότι τελικά, “κάπως” τα κατάφερα με αυτά τα νέα παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, γιατί πίστεψα στις δυνατότητές τους σαν δημιουργικά άτομα, και σαν συνέπεια , αυτά πίστεψαν στον εαυτό τους!!! Εδώ θα ήθελα να επισημάνω ότι σε όλα τα νέα άτομα που έκανα ιδιαίτερα μαθήματα, η χρονική περίοδο της διδασκαλίας μου(σε γενικές γραμμές) ήταν από 3 μέχρι 8 χρόνια.

Ένα κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ πολλών από τους μαθητές μου και μαθήτριές μου που τους έκανα ιδιαίτερα μαθήματα είναι το “φαινόμενο” ότι κατά την διάρκεια του μαθήματος, λόγω της άνεσης και της οικειότητας μεταξύ μας, σκιαγραφούσαν “ασυναίσθητα” αφηρημένα σχέδια πάνω σε μικρά κομμάτια χαρτιού, πάνω στις σελίδες των τετραδίων τους, όπως επίσης και πάνω στα πακέτα των τσιγάρων μου ή των πούρων μου, αναδεικνύοντας το πόσο ελεύθερα και άνετα ένοιωθαν αυτά τα νέα άτομα τότε. Όλα αυτά τα πρόχειρα αλλά και αυθόρμητα σχέδια και σκίτσα από τους μαθητές και τις μαθήτριές μου τα κράτησα. Τα κράτησα όλα, γιατί αυτές οι δημιουργικές εκφράσεις των νέων ήταν πολύτιμες “υπαρξιακά”!!! Αυτά τα “πρόχειρα σχέδια” για μένα αντιπροσώπευαν “συμβολικά” την ψυχολογική κατάσταση του κάθε μαθητή και της κάθε μαθήτριας εκείνες τις στιγμές του μαθήματος , αλλά ακόμη πιο σημαντικά, αντανακλούσαν κάποιες πλευρές της ψυχοσύνθεσης και της προσωπικότητας αυτών των νέων ατόμων, δηλαδή κάποιες διαστάσεις του “υποσυνείδητου” του συγκεκριμένου μαθητή ή της συγκεκριμένης μαθήτριας!!!!

Τον Φεβρουάριο του 2009, έγραψα ένα μικρό κείμενο στην ιστοσελίδα μου, προσπαθώντας να αναλύσω με απλό τρόπο ένα πρόχειρο σχέδιο που είχε φτιάξει η μαθήτριά μου η Χαρά (26 χρονών) πάνω σε μια σελίδα του τετραδίου της, την ώρα που κάναμε μάθημα στο σπίτι μου. Θα ήθελα εδώ να παραθέσω ένα απόσπασμα από αυτό το σύντομο κείμενο που αποσαφηνίζει το πόσο “υπαρξιακά σημαντικό” είναι το “ανθρώπινο υποσυνείδητο” στην διαμόρφωση της “ανθρώπινης προσωπικότητας” που εγώ προσωπικά το συνδέω “άμεσα” με τα αυθόρμητα σχέδια και σκίτσα που οι μαθήτριές μου και οι μαθητές μου “δημιουργούσαν” στην διάρκεια του μαθήματος. Την ίδια “αναλυτική λογική” χρησιμοποιούν πολλοί ψυχίατροι και ψυχολόγοι Παγκοσμίως!!!

Στο κείμενό μου λέω τα εξής: ‘ Είναι το υποσυνείδητο που εκφράζεται(τα αυθόρμητα σχέδια των μαθητών και μαθητριών στην δική μας περίπτωση), δηλαδή το πλέον δημιουργικό και αποκαλυπτικό μέρος της ανθρώπινης προσωπικότητας, ακριβώς όπως τα όνειρα!!! Οι πρώτοι μεγάλοι δάσκαλοι της Ψυχιατρικής , όπως ο Freud, ο Jung και ο Adler, υποστήριζαν ότι το υποσυνείδητο στον άνθρωπο είναι το πιο “εφευρετικό” και “δημιουργικό” εργαλείο της ανθρώπινης έκφρασης- είναι εκείνο το υγιές και αρχεγονικό κομμάτι του ανθρώπου που λάθος παραμερίστηκε για χάρη ενός “αφύσικα οργανωμένου ανθρώπινου πολιτισμού”!!!! Γι’ αυτούς τους μεγάλους επιστήμονες (της ανθρώπινης ψυχής) και σοφούς, ήταν αυτός ο τεχνητός παραμερισμός του υποσυνείδητου που τελικά προκάλεσε τις ανθρώπινες ψυχώσεις, την αυτοκαταστροφική βία και την αποξένωση του ατόμου από τις ισορροπίες της Φύσης’!!!!

Το “αυθόρμητο σχέδιο” που θα εξετάσουμε είναι του πρώην μαθητή μου, του Πέτρου(χρησιμοποιώ ένα τυχαίο όνομα), πού ο ίδιος έφτιαξε την ώρα του μαθήματος στο σπίτι μου, πάνω σε ένα πακέτο τσιγάρων μου, εφόσον ο Πέτρος δεν καπνίζει- ενδεικτικό στοιχείο της προσωπικότητάς του και της ποιότητας ζωής του!!! Αυτό συνέβηκε πριν παραπάνω από 10 χρόνια!!!

Σήμερα, ο Πέτρος είναι ένας τριαντάρης Έλληνας με δύο δίδυμα αγόρια που απέκτησε φέτος με την σύντροφό του, που είναι και αυτή Ελληνίδα της ίδιας ηλικίας, και με την οποία συνυπάρχει εδώ και κάμποσα χρόνια!!! Νομίζω ότι “σε γενικές γραμμές” ταιριάζουν, γιατί και οι δύο στηρίζουν μια “κοινή φιλοσοφία ζωής” που είναι πιο “γήινη” και “πραγματιστική” από αυτή των περισσοτέρων νέων ατόμων της ηλικίας τους ή της γενιάς τους. Και οι δυο σε “μεγάλο βαθμό” αναζητούν να έρθουν πιο κοντά στην “πραγματικότητα της Ζωής” και της ζωής τους, βάζοντας κάποια απόσταση με την “καθημερινή εικονική πραγματικότητα” της παραδοσιακής Ελληνικής Κοινωνίας και φυσικά της παραδοσιακής Ελληνικής Οικογένειας!!!! Οι καθημερινές προσπάθειές τους “υπαρξιακά” και “κοινωνικά” είναι πολύ τολμηρές και προσωπικά πολύ δύσκολες, γνωρίζοντας πολύ καλά τα “μόνιμα παιχνίδια” που παίζονται από μια “αναχρονιστική” Ελληνική Κοινωνία και από ένα “συντηρητικό” Ελληνικό Οικογενειακό Οικοδόμημα-δύο “πολύ ισχυροί” πολιτισμικοί συντελεστές που δεν επέτρεψαν τον Δυτικό Διαφωτισμό του 18ου αιώνα να εκσυγχρονίσει τον Λαό μας και το Έθνος μας μέχρι και σήμερα!!!!

Τα “κουτά” και “εικονικά” κοινωνικά παιχνίδια που παίζονται από μια “αρχαϊκή” Ελληνική Κοινωνία και μια “πισωδρομική” Ελληνική Οικογένεια ταυτίζονται με την “προσωπική κοινωνική καταξίωση” ή την “προσωπική κοινωνική ταύτιση” με “απαρχαιωμένες καθημερινές κοινωνικές απαιτήσεις” που θέλουν το κάθε άτομο εξαρτημένο και δέσμιο σε “αφύσικες υπαρξιακές καταστάσεις” όπως είναι οι προσωπικές ενοχές, οι μόνιμες προσωπικές ανασφάλειες επιβίωσης, η ανταγωνιστικότητα και η πολιτισμικά καθιερωμένη αρχή που στηρίζει την ατομική έλλειψη εμπιστοσύνης προς όλους και προς κάθε κατεύθυνση!!!

Ταυτόχρονα, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες εκβιάζονται ψυχολογικά “από τα γεννοφάσκια τους” σε μια “εικονική συναινετική αποδοχή” απαρχαιωμένων πολιτισμικών θεσμών όπως είναι “το σόι”, ο “τόπος καταγωγής” και οι “δήθεν” στενές και απαραβίαστες συγγενικές σχέσεις που αποκαλούνται με “ιερούς ονομαστικούς προσδιορισμούς” όπως η νύφη μου, ο γαμπρός μου, η κουμπάρα μου, ο μπατζανάκης μου, ο βαφτισιμιός μου, κλπ., που “ουσιαστικά” και “υπαρξιακά” δεν έχουν σχεδόν καμία σχέση με το “ανθρώπινο ενσυναίσθημα”, αλλά με μια “στημένη” κοινωνική αυτοπροβολή και εικόνα!!! Όλες αυτές οι “εικονικές” συγγενικές προσωποποιήσεις και ονομασίες μαρτυρούν τον “πολιτιστικό εκβιασμό” που βιώνουν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες από τα νεανικά τους χρόνια, που θα πρέπει να προσποιούνται ότι ενστερνίζονται “απόλυτα” και “ολοκληρωτικά” Παραδοσιακά Κοινωνικά Έθιμα και Παραδόσεις που “έχουν πλέον ξεφτίσει”!!! Σαν συνέπεια, οι νέοι Έλληνες και οι νέες Ελληνίδες αναγκάζονται σε “μόνιμη” και “καθημερινή” βάση να ζορίζουν τον εαυτό τους, “υπαρξιακά”, “συναισθηματικά” αλλά και “νοητικά”, την στιγμή που γνωρίζουν πλέον πολύ καλά πια είναι η “εξελιγμένη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα” !!! Να μας χαιρόμαστε σαν Ελεύθερους και Σύγχρονους Πολίτες του 21ου αιώνα!!!!

Ο Πέτρος εργάζεται σαν επαγγελματίας “κινηματογραφιστής” ή “camera man” εδώ και αρκετά χρόνια, ενώ παράλληλα είναι ένας “αξιόλογος” ερασιτέχνης φωτογράφος με δύο ιστοσελίδες όπου προβάλει τα φωτογραφικά του έργα. Από αυτά που έχω συλλάβει τόσα χρόνια σαν δάσκαλός του και φίλος του, είναι ότι ο Πέτρος λειτουργεί σαν ένας “πραγματικός επαγγελματίας”, σαν ένας “αυθεντικός καλλιτέχνης” και σαν ένας “έντιμος συνεργάτης” που ενδιαφέρεται για όλους, και όχι σαν ένας “φιλόδοξος” και “πουλημένος” ανθρώπινος συντελεστής!!! Έχει παραμείνει “σταθερός” και “έντιμος” μέσα σε ένα καλλιτεχνικό χώρο που είναι “πολύ σάπιος” και “επιδερμικός”, και που σε μεγάλο βαθμό αποτελείται από “ανέντιμους εργοδότες” και από “δήθεν” καλλιτεχνικούς συντελεστές, “καραγκιόζηδες” σκηνοθέτες και παραγωγούς που το μόνο μέλημά τους είναι το προσωπικό τους “χρηματικό υπερκέρδος” σε βάρος των “απλών” αλλά και “ταλαντούχων” εργαζομένων που παράγουν το πραγματικό κινηματογραφικό ή διαφημιστικό έργο!!!

Τον Πέτρο τον γνώρισα όταν αυτός ήταν 22 χρονών, και μου τον σύστησε ο “πρώην” φίλος μου, ο “πρώην” μαθητής μου και ο “πρώην” οδοντίατρος μου που τον γνώρισα στην πισίνα της Γκράβας του Δήμου Αθηναίων, αφού και δυο ήμασταν τακτικοί κολυμβητές σε αυτή την πισίνα για αρκετά χρόνια. Ο Χρήστος(χρησιμοποιώ ένα τυχαίο όνομα) υπήρξε ένας πολύ καλός φίλος και μαθητής μου των Αγγλικών για “ένα ολόκληρο χρόνο”, γιατί κάποια στιγμή, υπήρχε πρόβλημα με την “αυταρχική” Ελληνίδα σύζυγό του που δεν άντεχε την άψογη επικοινωνία μας και την πνευματική άνεση μεταξύ μας. Η απόλυτη “καταστροφική” Ρωμαίικη καθημερινή ζήλια στο “μεγαλείο” της και στην “βλακεία” της!!! Ο Χρήστος λειτούργησε σαν οδοντίατρος μου για περισσότερα από 10 χρόνια!!!!

Ο Χρήστος είναι πενηντάρης, παντρεμένος με δύο κόρες στην εφηβεία τους. Είναι ένας επαγγελματικά “πετυχημένος” και “καταξιωμένος” οδοντίατρος, γιατί στην δουλειά του είναι “λεπτομερής” και “τελειομανής”!!!! Ο Χρήστος λειτούργησε σαν ο “συνδετικός κρίκος” μεταξύ του Πέτρου και εμένα γιατί ήταν ο οδοντογιατρός του και ο οδοντογιατρός της μητέρας του για αρκετά χρόνια, με την οποία και έχει πολύ οικείες και φιλικές σχέσεις!!!!

Ο Χρήστος, ο “πρώην” φίλος μου, ο “πρώην” μαθητής μου και ο “πρώην” οδοντίατρός μου, μου σύστησε τον Πέτρο για να τον βοηθήσω με τα Αγγλικά του, γνωρίζοντας καλά την πείρα μου να διδάσκω αυτή την γλώσσα, αλλά και τις εποικοδομητικές και άνετες σχέσεις μου με νέα άτομα, ειδικά με νέα άτομα με μαθησιακά προβλήματα.

Πριν 3 χρόνια, τον Χρήστο “τον απέκλεισα” σαν φίλο και οδοντίατρό μου, γιατί τελικά “συνειδητοποίησα” ότι ο πιο “σημαντικός” και “ιερός” υπαρξιακός συντελεστής στην ζωή του είναι “τα λεφτά” και “τα περιουσιακά στοιχεία” που μπορεί ο ίδιος να αποκτήσει διαθέτοντας αυτά τα λεφτά. Αυτή είναι και η “υπαρξιακή μανία” των περισσοτέρων Ελλήνων και Ελληνίδων, της όποιας ηλικίας, της όποιας μόρφωσης και της όποιας κοινωνικής τάξης, εδώ και πάρα πολλά χρόνια!!! Αυτός βεβαίως είναι και ένας άλλος “πολιτισμικός παράγοντας” που συνέβαλε ώστε ο Ελληνικός Λαός να μην υιοθετήσει τον Δυτικό Διαφωτισμό του 18ου αιώνα, γιατί απλά και παραδοσιακά, οι καθημερινές κοινωνικές προτεραιότητές του ήταν πάντα το “αποκλειστικά προσωπικό συμφέρον” του και όχι το “συλλογικό συμφέρον” της κοινωνίας του, δηλαδή της Ελληνικής Κοινωνίας!!!

Ο Χρήστος σε “μόνιμη” και “σταθερή” βάση, βάζει όλα αυτά “τα χρυσά φλουριά” που κερδίζει από την δουλειά του πάνω από την οικογένειά του, πάνω από τις φιλίες του, πάνω από τους πελάτες του, ακόμη και πάνω από τον ίδιο του τον εαυτό!!! Θα μπορούσε ο ίδιος να είχε τους μισούς πελάτες(δουλεύει τα Σάββατα και τις Κυριακές) και να ζούσε αυτός και η οικογένειά του “σαν άρχοντες” για την υπόλοιπη ζωή τους!!! Και όταν αυτή την στιγμή επισημαίνω το δεδομένο ότι ο Χρίστος βάζει τα “λεφτά” και τα “περιουσιακά στοιχεία” πάνω από τον ίδιο του τον εαυτό και την οικογένειά του, αυτό προκύπτει από την “προσωπική αντίληψή” μου και την “υπαρξιακή κρίση” μου που καταγράφουν ένα άτομο που “σταδιακά καταρρέει” σωματικά, ψυχικά και νοητικά, δίχως επιστροφή!!! Ο Χρήστος επένδυσε τα πάντα σε μια “εικονική” αλλά γι ‘αυτόν “ελκυστική” και “πετυχημένη” κοινωνική εικόνα του εαυτού του, που δεν έχει καμία, μα καμία σχέση με τις “πραγματικές εσωτερικές ισορροπίες” του και με τις “γήινες συναισθηματικές ανάγκες” του!!!!

Στο τέλος, δηλαδή πριν 3 χρόνια, ο Χρήστος, ο “φίλος μου” και ο “οδοντίατρός μου”, άρχισε να μου το παίζει “δύσκολος” και “μάγκας”(η προσωπική έπαρση της εποχής μας), προβάλλοντας τον εαυτό του σαν τον “φιλανθρωπικό γιατρό σωτήρα” μου αν και τα τελευταία χρόνια τον έχω πληρώσει χιλιάδες ευρώ για τις εργασίες του, και αυτό δίχως αποδείξεις!!!

Η τύχη της Ζωής τα έφερε έτσι ώστε η επόμενη οδοντίατρός μου που εργάζεται στην ίδια περιοχή της Αθήνας, να υπήρξε συμμαθήτρια του Χρήστου από τα νεανικά της χρόνια όπως και συμφοιτήτριά του στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών!!! Και οι δύο αυτοί οδοντίατροι είναι “πολύ ακριβείς ” στην δουλειά τους αλλά και σχετικά ακριβοί!!! Η σημερινή οδοντίατρός μου, μου αποκάλυψε στην αρχή ότι “εκτιμά” πολύ την ποιότητα εργασίας του Χρήστου σαν γιατρού, αλλά παράλληλα μου διευκρίνισε πως ο Χρήστος με χρέωνε ακριβά γιατί στην τιμή του κοστολογούσε και το ΦΠΑ, ενώ δεν μου έδινε αποδείξεις!!!

Ο Χρήστος, ο “πρώην” φίλος μου, ο “πρώην” μαθητής μου και ο “πρώην” οδοντίατρός μου ήταν το ερέθισμα που με ώθησε να γράψω στην ιστοσελίδα μου(Μάρτιος 2014) για την σχέση του “Ιπποκράτειου Όρκου” με την επαγγελματική συμπεριφορά των περισσοτέρων Ελλήνων και Ελληνίδων γιατρών. Τους αποκάλεσα “επιστήμονες απατεώνες”!!!!

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει , τον Πέτρο τον γνώρισα όταν αυτός ήταν 22 χρονών, και μου τον σύστησε ο “πρώην” φίλος μου, ο “πρώην” μαθητής μου και ο “πρώην” οδοντογιατρός μου ο Χρήστος, για να του κάνω μαθήματα Αγγλικών. Πιο συγκεκριμένα, ο Πέτρος ήθελε να πάρει το πρώτο πτυχίο Αγγλικών του Βρετανικού Συμβουλίου(First Certificate in English). Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε το γεγονός ότι ο Πέτρος πάσχει από “δυσλεξία” όπως αρκετοί “πρώην” μαθητές μου και πολύ λίγες “πρώην” μαθήτριές μου.

Ο Πέτρος στα 16, είχε προσπαθήσει να περάσει αυτές τις εξετάσεις Αγγλικών, που εμπεριέχουν τον γραπτό και τον προφορικό λόγο. Σαν νέο άτομο με “δυσλεξία” είχε πάρει “επίσημη γνωμάτευση” γιατρού που του παρείχε την δυνατότητα “απεριόριστου χρόνου” στα γραπτά και “μεγάλη ευελιξία χρόνου” στα προφορικά. Ο Πέτρος τελικά δεν πέρασε τις εξετάσεις για το πρώτο πτυχίο Αγγλικών. Μετά από 6 χρόνια, ο Πέτρος με πολύ θάρρος και σθένος, αποφάσισε να μπει σε μια μακρόχρονη διαδικασία μαθημάτων για να ξαναδοκιμάσει να κάνει τις ίδιες εξετάσεις για το πρώτο πτυχίο Αγγλικών, κάτι που είναι ενδεικτικό της “δυναμικής προσωπικότητας” του!!!

Ξεκινήσαμε από την αρχή την ύλη των Αγγλικών, δηλαδή την βασική γραμματική και πολλές εξετάσεις του πτυχίου αυτού από περασμένες χρονιές. Αυτές οι τυποποιημένες εξετάσεις αξιολογούν τις γνώσεις του ατόμου στον γραπτό λόγο(εκθέσεις), στο εξειδικευμένο λεξιλόγιο, στην γραμματική και στον προφορικό λόγο, με περιγραφές εικόνων, με ερωτήσεις κρίσης όπως και με ερωτήσεις που αφορούν τον ίδιο ή την ίδια προσωπικά. Μετά από 3 χρόνια, ο Πέτρος πέρασε τις εξετάσεις του για το πρώτο πτυχίο Αγγλικών με “άριστα”, δηλαδή με τον βαθμό ‘Α’!!! Σε όλη αυτή την μακρόχρονη διαδικασία μαθημάτων, ο Πέτρος ήταν πολύ επιμελής, εργατικός και πολύ σοβαρός!!! Ήθελε να μάθει Αγγλικά και μου είχε εμπιστοσύνη σαν δάσκαλο!!!

Στα 25 του, όταν ο Πέτρος πήρε το πρώτο του πτυχίο Αγγλικών, ο ίδιος έκρινε ότι θα ήθελε να μάθει καλύτερα την Αγγλική γλώσσα , αλλά δεν τον ενδιέφερε να πάρει το επόμενο πτυχίο Αγγλικών του Βρετανικού Συμβουλίου(Intermediate English Certificate). Αυτή η επιλογή του έδειχνε τον χαρακτήρα ενός νέου ανθρώπου με “ώριμη” και “δημιουργική” σκέψη που δεν τον απασχολούν πολύ τα “εικονικά” και τα “επιδερμικά” κριτήρια της Κοινωνίας του, αλλά η “ουσία” της Γνώσης για την Γνώση!!! Επειδή λοιπόν και εγώ ταυτίζομαι με αυτή την φιλοσοφία σχετικά με τον κοινωνικό ρόλο των γνώσεων γενικότερα, αποφασίσαμε “από κοινού” να συνεχίσουμε τα μαθήματα Αγγλικών με πιο προχωρημένα βιβλία Αγγλικής γραμματικής, αλλά παράλληλα να ξεκινούσαμε κλασσικά βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, είτε αυτά ήταν γραμμένα στα Αγγλικά είτε αυτά ήταν μεταφρασμένα στα Αγγλικά. Αυτά τα βιβλία ή λογοτεχνικά κείμενα θα τα διαβάζαμε μαζί, θα τα συζητούσαμε μαζί στα Αγγλικά και ο Πέτρος παράλληλα θα έγραφε πολύ σύντομες εκθέσεις στα Αγγλικά για κάποια κύρια θέματα αυτών των κειμένων, που εγώ στην συνέχεια θα τις διόρθωνα.

Διαβάσαμε μαζί Αγγλικά λογοτεχνικά έργα συγγραφέων και ποιητών όπως τον Charles Dickens, τον Jack London, τον Henry Miller, τον Hemingway, τον Oscar Wilde και τον Khalil Gibran, όπως και λογοτεχνικά βιβλία μεταφρασμένα στα Αγγλικά σαν κάποια έργα του Ibsen, του Nietche και του Dostoyevsky, και επίσης αρχαία κείμενα σαν το Αραμαίικο έπος του Gilgamesh και τα ρητά του Ινδού Βασιλιά Ashoka!!!

Ο Πέτρος διαθέτοντας μια “ισορροπημένη” και “κοσμοπολίτικη” διάθεση για “γενικές γνώσεις” και όχι για “γνώσεις καριέρας”, μου ζήτησε να πλαισιώσουμε τα μαθήματα Αγγλικών με μαθήματα Γαλλικών. Αυτό ακριβώς και πράξαμε!!! Ο Πέτρος ξεκίνησε Γαλλικά μαζί μου στα 26, και στα 29 έληξε η συνεργασία μας όσον αφορά τα μαθήματα, αλλά όχι η “δημιουργική φιλία” μας!!!

Τώρα θα περιγράψουμε περιληπτικά πιο συγκεκριμένες διαστάσεις του χαρακτήρα και της προσωπικότητας του Πέτρου, πάντα με σημεία αναφοράς την δική του Ελληνική γενιά που σήμερα ζει στον Ελλαδικό γεωπολιτικό χώρο!!! Θα αναφερθώ σε κάποια χαρακτηριστικά που τον διαφοροποιούν από την δική του Ελληνική γενιά και κάποια που τον ταυτίζουν με αυτή, αν και μπορεί ο ίδιος προσωπικά να μην θέλει να το αποδεχτεί “συνειδητά” ή “ασυνείδητα”!!! Στην κρίση μου υπάρχουν οι πιθανότητες να κάνω λάθος σχετικά με την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του Πέτρου, αλλά μπορεί τελικά να είμαι και σωστός!!!

Αρχικά, θα ήθελα να διασαφηνίσω το γεγονός ότι ο Πέτρος σαν άτομο, δίνει πολύ μεγαλύτερη αξία στην “προοδευτική” του κοινωνική εξέλιξη(διαλεκτική σκέψη) παρά στην “οικονομική επιβίωσή” του και στην “κοινωνική καταξίωσή” του με τα όποια μέσα!!! Δεύτερο, σέβεται την “αξιοπρέπεια” του και την “μοναδικότητά” του σαν ισότιμο, αγωνιζόμενο και ευαίσθητο ανθρώπινο ων (ενσυναίσθημα), αγνοώντας τα “καθημερινά εικονικά κοινωνικά κριτήρια” της έπαρσης, του ανταγωνισμού και της μόνιμης αυτοεπιβεβαίωσης!!!! Επίσης διαθέτει ένα “οικουμενικό πνεύμα” που του προσφέρει τα μέσα και την έμπνευση να αφομοιώσει στην εξέλιξη της προσωπικότητάς του και της ανθρώπινης ύπαρξής του, κοινωνικές και φιλοσοφικές αρχές που προέρχονται από άλλους πολιτισμούς και από άλλες εποχές!!! Σημεία αξιών και τρόπων συμπεριφοράς που έχουν επηρεάσει και σημαδέψει τις “πραγματικές καθημερινές πράξεις” του και τις ” καθημερινές προσωπικές σχέσεις” του!!!

Όσον αφορά τώρα τα στοιχεία της προσωπικότητάς του Πέτρου που ταυτίζονται με την δική του Ελληνική γενιά είναι πάνω από όλα η δική του τάση να μην είναι αρκετά “αυστηρός” και “διαλεκτικός” με καθημερινές καταστάσεις που έχουν σχέση με παραδοσιακά ήθη και έθιμα, όπως και με καθημερινές “συγγενικές συναναστροφές” που δυσκολεύουν τον “πραγματικό” αυτοπροσδιορισμό του και την “πραγματική” ελευθερία έκφρασής του σε όλες τις διαστάσεις της!!! Αυτή η προσωπική προδιάθεση ή προσωπική αδυναμία του, αποδυναμώνει τις δυνατότητές του να μπορεί να λειτουργεί “αποτελεσματικά” και “φυσιολογικά” σαν ένα σκεφτόμενο, ερωτικό και ανατρεπτικό ανθρώπινο oν !!! Ένα δημιουργικό ανθρώπινο oν που θα στοχεύει στην “απόλυτη κοινωνική κινητικότητα” και στην “οικουμενική ανθρώπινη εξέλιξη”, όπως και σε μια “ουσιαστική αμφισβήτηση” για αυτό που νοητικά και ψυχικά γνωρίζουμε πολύ καλά όλοι μας ότι είναι “εικονικό” και “ανισόρροπο”, αλλά “καλά στημένο” από ένα “κοινωνικά σάπιο” και “κοινωνικά αποξενωμένο” Ελληνικό Κατεστημένο!!! Ένα Ελληνικό Κατεστημένο που μας θέλει όλους φοβισμένους, δειλούς, υποκριτές, κοινωνικά ανήθικους, ανέραστους και μη ελεύθερους σε όλους τους τομείς της “εφήμερης” ζωής μας!!!!

Το σκίτσο του Πέτρου πάνω σε ένα πακέτο πούρων μου.

Με την περιγραφή του σκίτσου του Πέτρου θα ξεκινήσουμε από τα αριστερά προς τα δεξιά, που προσφέρει και μια προοδευτική χρονική διάσταση, με σημείο αναφοράς την εκτέλεση των μαθημάτων μας. Πρώτα από όλα, παρατηρούμε στην άκρη στα αριστερά του σκίτσου, ένα πλέγμα από γεωμετρικά σχήματα που συμβολίζει ένα καλά οργανωμένο οχυρό που δεν είναι μόνο αμυντικό(καθημερινές κοινωνικές άμυνες) αλλά και επιθετικό, την στιγμή που οι γωνίες που εξέχουν κατευθύνονται προς τα έξω σαν τις φάλαγγες των Μακεδόνων πολεμιστών με τα μακριά μυτερά κοντάρια τους!!!!

Στην συνέχεια βλέπουμε ένα λαβυρινθώδες σχήμα σε κίνηση που ξεκινάει από το επίκεντρό του και καταλήγει σε μια διέξοδο με ένα μικρό διαστημόπλοιο να καθορίζει την πορεία εξέλιξης. Αυτό το κυκλικό σχέδιο μοιάζει σαν τον λαβύρινθο της ανθρώπινης ύπαρξης που όμως ξεπερνιέται μέσα από σύγχρονα τεχνικά μέσα όπως είναι συμβολικά το “διαστημόπλοιο” στο σχέδιο του Πέτρου ή το iPod στην καθημερινή του ζωή!!!

Μετά εντοπίζουμε το “πάλκο ενός τσίρκου” που αντιπροσωπεύει την “καθημερινή εικονική κοινωνική πραγματικότητα” που βιώνει ο Πέτρος σαν το επίκεντρο ή τον πρωταγωνιστή αυτής της υπαρξιακής διαδικασίας, πάντα μόνος του δίχως εξωτερικά στηρίγματα!!!

Κατόπιν χρονικά, διεξάγεται η “ανάβαση” και η “απελευθέρωση” του Πέτρου προσωπικά προς το “οικουμενικό” μέσω μιας “διαλεκτικής σκέψης” και “ανθρώπινης σοφίας” που ο ίδιος απέκτησε μέσα από τα κλασσικά λογοτεχνικά έργα που διαβάζαμε “μαζί” και που συζητούσαμε “μαζί”!!!! Επίσης αναβάθμισε την “αυτοπεποίθησή” του λειτουργώντας “δημιουργικά” και “αποτελεσματικά” με τα μαθήματα των Αγγλικών!!!!

Κάποια στιγμή, ο Πέτρος δεν άντεξε αυτήν την ανάβαση προς το “οικουμενικό” και το “Σύμπαν” γιατί αυτό άρχισε να ανατρέπει τις καθημερινές κοινωνικές άμυνές του, μια προσωπική εξέλιξη που τον άφηνε έκθετο στον ίδιο του τον εαυτό και στην “υπαρξιακή ταυτότητά” του!!! Ένοιωθε άβολα να βλέπει τον εαυτό του σαν “ένα μικρό κομμάτι του Ανθρώπινου Συνόλου” και όχι σαν το “επίκεντρο του Σύμπαντος” όπως είχε μάθει από το κοινωνικό του περιβάλλον και την “πολιτική κουλτούρα” της Κοινωνίας του(ατομικισμός)!!!

Οι επόμενες αντιδράσεις του Πέτρου με τις όποιες νέες γνώσεις του για την “οικουμενική πραγματικότητα” και για τον πραγματικό εαυτό του “υπαρξιακά” ήταν η “υποχώρησή” του σχετικά με το “Οικουμενικό” της ζωής γιατί ο ίδιος πίστεψε και ένοιωσε ότι δεν θα το αντέξει και ότι θα επιφέρει στον εαυτό του μια “κοινωνική” και “ιδεολογική” αναταραχή στην καθημερινές του στιγμές!!! Σαν συνέπεια, οι κινήσεις και οι επιλογές του προς τα δεξιά του σκίτσου αντανακλούν την “αναστολή” και την “αποστασιοποίηση” από αυτή την πορεία προς το “Οικουμενικό”, ξανά και ξανά, αλλά τελικά διαπιστώνουμε ένα “προσωπικό διαλογισμό” και μια “περίσκεψη” να ωθούν τον Πέτρο να ξαναπλησιάσει προς τα αριστερά την ανάβασή του προς το Οικουμενικό!!!!

Μετά από όλες αυτές τις προσωπικές εμπειρίες και διαδικασίες Γνώσης, αυτογνωσίας και γνώσεων, οι κοινωνικές και υπαρξιακές άμυνες του Πέτρου που διαγράφονται στα τελείως δεξιά του σκίτσου, δείχνουν μια χαλαρότητα και μια πιο ήπια μορφή αντιμετώπισης του εξωτερικού του κόσμου!!!!

Αυτό που πραγματικά εξουσιάζει την Ανθρώπινη Κοινωνία δεν είναι οι Διεθνείς Μασονικές Στοές αλλά το Συλλογικό Υποσυνείδητο. (Ιούλιος 2014)