(Το κείμενο αυτό το αφιερώνω σε όλους εκείνους τους, πρώην μαθητές μου και μαθήτριές μου που τελικά επέλεξαν την “μετριότητα” και την “εικονική πραγματικότητα” για χάρη της κοινωνίας τους, των οικογενειών τους και της επιβίωσής τους)

Ας επανέλθουμε ακόμη μια φορά στην “στρατηγική” Οικειοποίησης κουλτούρων, κοινοτήτων, κοινωνιών και εθνών που έβαλαν σε εφαρμογή “οι περιφερόμενοι” Εβραίοι σε πολλά μέρη της γης εδώ και 2.500 χρόνια, καταλαμβάνοντας όλα τα “ιστορικά Προσόντα” τους και “φυλετικά ταλέντα” τους (DNA), όχι μόνο για να επιβιώσουν αλλά και για να κυριαρχήσουν στους γεωπολιτικούς χώρους που διέμεναν!!!

Θα ξεκινήσουμε με το Βασίλειο των Χαζάρων (650-1048) το οποίο και εξετάσαμε αναλυτικά στο προηγούμενο μέρος του κειμένου μας (Επίλογος β2), γιατί ήταν το “τέλειο ιστορικό παράδειγμα” οικειοποίησης από Εβραίους Μετανάστες ενός Ισχυρού Βασιλείου στον Καύκασο που δεν διέθετε κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τους ίδιους, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά και φυλετικά. Παρ΄όλα αυτά, από τον 8ο αιώνα μ.Χ. που εγκαταστάθηκαν αυτοί οι Εβραίοι Μετανάστες στο Βασίλειο των Χαζάρων, διωκόμενοι από τις κρατικές αρχές του Βυζαντίου και των Αραβικών Βασιλείων για θρησκευτικούς λόγους, κατάφεραν μέσα σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα να προσηλυτίσουν την Βασιλική Οικογένεια των Χαζάρων και την Άρχουσα Τάξη της χώρας, οι οποίοι στην συνέχεια επέβαλαν στους υπηκόους τους να υιοθετήσουν την Εβραϊκή Θρησκεία, αναιρώντας την παραδοσιακή τους θρησκεία των χιλιάδων χρόνων που αντιπροσώπευε ένα Αρχαϊκό Ασιατικό Παγανισμό!!! Οι αυτόχθονες Χαζάροι αναγκάστηκαν όχι μόνο να αποδεχθούν τον Εβραϊσμό σαν την Θρησκευτική τους Λατρεία, αλλά επίσης και να αφομοιώσουν τα πολιτιστικά στοιχεία της Εβραϊκής Ιστορικής Παράδοσης όπως και να χρησιμοποιούν την Εβραϊκή Γλώσσα επαγγελματικά αλλά και στις δημόσιες υπηρεσίες!!!

Τον 13ο αιώνα μ.Χ. οι Μογγολικές Ορδές προερχόμενες από την Κεντρική Ασία, κατέκτησαν το Βασίλειο των Χαζάρων όπως και πολλές άλλες περιοχές του Καυκάσου και της Μαύρης Θάλασσας, αναγκάζοντας πολλούς Χαζάρους Πολίτες να μεταναστεύσουν στην Ουκρανία και στην Ρωσία (σελ. 11, http://jfjfp.com/?p=41092). Η μεγάλη πλειοψηφία των Χαζάρων που διέφυγαν σε Αλβανικές Σλαβικές Περιοχές ήταν αυτόχθονες που είχαν “μεταλλαχθεί” σε Εβραίους, ενώ υπήρχαν πολύ λίγοι Εβραίοι Χαζάροι με Σημιτική Φυλετική Καταγωγή!!! Οι Εβραίοι Χαζάροι που μετανάστευσαν στην Ανατολική Ευρώπη, αποτελούν τον “βασικό ιστορικό πυρήνα” της Φυλής των Εβραίων Ashkenazi, που όπως διευκρινίσαμε στο προηγούμενο μέρος του κειμένου μας (επίλογος β2), δεν διαθέτουν “σε μεγάλο βαθμό” Σημιτική φυλετική Καταγωγή, αλλά είναι ένα φυλετικό μίγμα (DNA) Καυκάσιων και Σλάβων!!! (σελ. 6-7, http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Ashekenazi).

Τον Μεσαίωνα, “η μεγάλη πλειοψηφία” των Εβραίων Παγκοσμίως ήταν της Εβραϊκής Φυλής Sephardic, Σημιτικής Γενεαλογικής Καταγωγής, ενώ η Εβραϊκή Φυλή Ashkenazi, μη Σημιτικής Γενεαλογικής Καταγωγής, αποτελούσε “μια πολύ μικρή μειοψηφία” των Εβραίων. Σήμερα, οι Εβραίοι Ashkenazi στην υφήλιο απαρτίζουν το 80% του Εβραϊκού Πληθυσμού, ενώ μόνο το 20% είναι Εβραίοι Sephardim (σελ. 7-8 http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Ashkenazi.

Αντικειμενικά και Ιστορικά, οι περισσότεροι Εβραίοι σήμερα δεν είναι Σημιτικής Φυλετικής Καταγωγής αλλά Καταγωγής Κέντρο Ευρωπαϊκής και Καυκάσιας!!! Λοιπόν, τα τελευταία 100 χρόνια το Εβραϊκό Διεθνές Κατεστημένο έχει καταφέρει μέσα από τους ελεγχόμενους πολιτικούς των ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης, τους ελεγχόμενους εκδοτικούς οίκους, τους ελεγχόμενους ακαδημαϊκούς και τις ελεγχόμενες εκκλησιαστικές ηγεσίες, να περάσει στο πλατύ κοινό άλλη μια Εβραϊκή Ιστορική Μυθοπλασία που ταυτίζει γενεαλογικά και “φυλετικά” τον Σημιτισμό αποκλειστικά στους Εβραίους μέσα από τον ρατσιστικό κοινωνικο-πολιτικό όρο του Αντισημιτισμού, δηλαδή μιας κοινωνικής στάσης κατά όλων των Εβραίων στην υφήλιο!!! Εμείς θα αμφισβητήσουμε αυτή την σύγχρονη Εβραϊκή Μυθοπλασία διαλεκτικά, αναφέροντας δύο απλά “δημογραφικά δεδομένα”!!!

Το πρώτο “δημογραφικό δεδομένο” διατυπώνει πως υπάρχουν περίπου 14 εκατομμύρια Εβραίοι σε όλη την γη. Σήμερα στο Ισραήλ κατοικούν περίπου 6 εκατομμύρια Εβραίοι, στις Ηνωμένες Πολιτείες 5,5 εκατομμύρια, στην Ευρώπη 1,5 εκατομμύρια, στην Λατινική Αμερική περίπου 400.000 και στον Καναδά 400.000 (σελ. 1, http://www.jewfag.org/population.htm). Από αυτό το σύνολο των 14 εκατομμυρίων Εβραίων παγκοσμίως, το 80% είναι Εβραίοι που ανήκουν στην Εβραϊκή Φυλή των Ashkenazi, μη Σημιτικής Φυλετικής Καταγωγής αλλά Ινδοευρωπαίοι, που αποτελούν και την μεγάλη πλειοψηφία των Εβραίων, κατοίκων του Ισραήλ. Οι Εβραίοι Sephardim, Σημιτικής Φυλετικής Καταγωγής, αποτελούν μια “μικρή μειονότητα” στο κράτος του Ισραήλ όπως και στο εξωτερικό!!! (σελ. 7-8, http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Ashkenazi) . Αυτό σημαίνει, ότι υπάρχουν περίπου 11 εκατομμύρια Εβραίοι στην υφήλιο που δεν είναι Σημιτικής Φυλετικής Καταγωγής και 3 εκατομμύρια Εβραίοι που είναι σημιτικής φυλετικής Καταγωγής!!!

Τώρα, ας εστιάσουμε στους Άραβες, ως Λαό και ως Έθνος, που συνδέονται άμεσα μεταξύ τους με βάση την Σημιτική τους Φυλετική Καταγωγή, την Αραβική γλώσσα, την Αραβο-Ισλαμική Κουλτούρα τους και την Αραβο-Ισλαμική Ιστορία τους. Σχεδόν όλοι οι Άραβες είναι Σημιτικής Γενεαλογικής Προέλευσης που σήμερα αριθμούν 450 εκατομμύρια άτομα, σκόρπια σχεδόν σε όλες τις περιοχές της γης, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία αυτού του Λαού βρίσκεται στην Μέση Ανατολή, στην Αραβική Χερσόνησο και στην Βόρειο Αφρική, με σημαντικούς πληθυσμιακούς πυρήνες στην Νότιο Αμερική, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη!!! (https://encyclopedia.org/wiki/arabs).

Συνοψίζοντας, καταλήγουμε ότι “ιστορικά”, “αντικειμενικά” και “δημογραφικά”, υπάρχουν πάνω στην Γη, 3 εκατομμύρια Εβραίοι σημιτικής Γενεαλογικής Καταγωγής και σχεδόν 450 εκατομμύρια Άραβες Σημιτικής Γενεαλογικής Καταγωγής!!! Με αυτά τα δημογραφικά δεδομένα θα πρέπει να θέσουμε το ερώτημα αν ο αντισημιτισμός σαν μια Σύγχρονη Ρατσιστική Ιδεολογία θα πρέπει να απευθύνεται “αποκλειστικά” προς τα 3 εκατομμύρια των Εβραίων Sephardim ή προς τα 450 εκατομμύρια των Αράβων που βρίσκονται σε όλα τα μέρη της γης;;; Μέσα από τα “σημερινά δημογραφικά δεδομένα” που εξετάσαμε διαπιστώνουμε σε ποιό “ακραίο σημείο” φτάνει ή έχει φτάσει η Πλαστογράφηση και η Διαστρέβλωση της Ιστορικής και Πολιτιστικής Ταυτότητας των Εβραίων από το διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο!!!

Τώρα θα αποκαλύψουμε για μια τελευταία φορά, την “στρατηγική οικειοποίησης” κουλτούρων, κοινοτήτων και κοινωνιών από το διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο, εξετάζοντας δύο ιστορικά παραδείγματα που απέχουν 2.000 χρόνια, δίνοντας έμφαση στην διάρκεια, στην μονιμότητα και στην δυναμική αυτής της “μεθοδευμένης”, “μεθοδικής” και “συνωμοτικής” Εβραϊκής Πολιτικής σε βάθος χρόνου και σε γεωγραφική έκταση!!!

Το πρώτο ιστορικό παράδειγμα αφορά τον Φίλωνα τον Ιουδαίο (20π.Χ. – 45 μ.Χ.) ή τον Φίλωνα τον Αλεξανδρινό. Το δεύτερο ιστορικό παράδειγμα αναφέρεται στις “ιστορικές συγκυρίες” που οδήγησαν στην ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ το 1948, από Ευρωπαίους Εβραίους, δηλαδή Εβραίους της Φυλής Ashkenazi, μη Σημιτικής Γενεαλογικής Προέλευσης, σφετερίζοντας με “στρατιωτική βία”, με “πολιτική νοθεία” και με “διεθνείς συνωμοσίες”, τα εδάφη της γενέτειρας πατρίδας χιλιάδων χρόνων των Αράβων Παλαιστινίων, Σημιτικής Φυλετικής Προέλευσης!!!

Ας ξεκινήσουμε με την πολύ σημαντική ιστορική προσωπικότητα του Φίλωνα του Ιουδαίου, ο οποίος έζησε την ίδια εποχή με τον Ιησού Χριστό, μια “κρίσιμη” ιστορική συγκυρία για την διάδοση του Χριστιανισμού αργότερα!!!

Ο Φίλων γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, το 20 π.Χ., μια “ουσιαστικά” Ελληνιστική Αλεξάνδρεια που αντιπροσώπευε όχι μόνο το εμπορικό και “πολιτιστικό” κέντρο της τότε Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αλλά και το πιο σημαντικό κέντρο σύναξης της Εβραϊκής διασποράς, με εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους Κατοίκους αλλά και χιλιάδες Εβραίους Ρωμαίους Πολίτες!!! (σελ. 9, https://en.wikipedia.org/wiki/Philo).

Ο Φίλων, προερχόταν από μια Πλούσια και αριστοκρατική Εβραϊκή Οικογένεια της Αλεξάνδρειας, ενώ ο ίδιος όπως και οι συγγενείς του ήταν Ρωμαίοι Πολίτες!!! Ο μεγάλος αδερφός του, ο Αλέξανδρος, εξασκούσε την ανώτατη κρατική θέση του Γενικού Εφοριακού Διοικητή, υπεύθυνου για τα εμπορικά τέλη της Αλεξάνδρειας. Τον Αλέξανδρο τον θεωρούσαν σαν τον πλουσιότερο Ρωμαίο Πολίτη της Αλεξάνδρειας και έναν από τους πλουσιότερους Ρωμαίους Πολίτες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας!!! Ο Αλέξανδρος εξασκούσε μεγάλη επιρροή στα πολιτικά δρώμενα του Ρωμαϊκού Κράτους, λόγω των οικονομικών και κοινωνικών διασυνδέσεών του με το Κατεστημένο της Ρώμης, ενώ παράλληλα είχε φιλικές σχέσεις με τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Κλαύδιο (41 μ.Χ. – 54 μ.Χ.), αφού ο ίδιος προσωπικά λειτουργούσε σαν “προστάτης” της μητέρας του Αυτοκράτορα (σελ. 1, http://www.britanica.com/biography/philo-judaeus).

Ο Φίλων είχε σπουδάσει σε Ελληνικά Σχολεία (γυμνάσια) και σε ανώτατα Ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα με πνευματικό και θρησκευτικό προσανατολισμό, όπου δίδασκαν τις ελεύθερες σπουδές όπως την φιλοσοφία, την ιστορία, τα μαθηματικά, την γραμματεία, αλλά και τον αθλητισμό!!!

Ο περισσότεροι Εβραίοι της Ελληνιστικής Αλεξάνδρειας είχαν Ελληνική Εκπαίδευση και μιλούσαν την Ελληνική Γλώσσα όχι την Εβραϊκή!!! Ο Φίλων δεν είχε Εβραϊκή Θρησκευτική Εκπαίδευση. Παρ’ όλα αυτά στην διδασκαλία του επέμενε στην τήρηση των Εβραϊκών Θρησκευτικών Παραδόσεων που τις θεωρούσε “θεόπνευστες”!!! Επίσης, τα Σάββατα, “ημέρα ιερή” για τους Εβραίους, παρακολουθούσε διαλέξεις της Εβραϊκής Ηθικής σε Εβραϊκά Σχολεία (σελ. 1, http://www.britanica.com/biography/philo-judaeus).

Η οικογένεια του Φίλωνα όπως και οι πρόγονοί του είχαν κοινωνικούς δεσμούς και διασυνδέσεις με το Εβραϊκό Ιερατείο της Ιουδαίας, σημαντικό “ιστορικό στοιχείο” για τις θρησκευτικές, φιλοσοφικές και πολιτιστικές του θέσεις που στήριζαν την φιλοσοφική τελειότητα της Αποκαλυπτικής Θεϊκής Αλήθειας μέσα από τα Ιερά Κείμενα της Παλαιάς διαθήκης, υποβαθμίζοντας έτσι τις περιορισμένες νοηματικές έννοιες των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων (σελ. 2, https://en.wikipedia.org/wiki/philo). Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι το Εβραϊκό Ιερατείο της Ιουδαίας ήταν παράρτημα του Διεθνούς Εβραϊκού Κατεστημένου εκείνη την εποχή όπως και νωρίτερα.

Ο Φίλων, μέσα από την Ελληνική του Εκπαίδευση, γνώριζε με λεπτομέρεια και σε βάθος όλες τις διαστάσεις και τα συστατικά του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, ειδικά τους Μεγάλους Έλληνες φιλόσοφους όπως και τους Επικούς και τους Δραματικούς Έλληνες Ποιητές. Αυτοί που επηρέασαν περισσότερο την φιλοσοφία του Φίλωνα ήταν ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, οι Νεο-Πυθαγόριοι, οι Κυνικοί και οι Στωικοί. Οι βασικές φιλοσοφικές αναλύσεις του Φίλωνα βασίζονται πάνω στις Πλατωνικές φιλοσοφικές Αρχές, ενώ στην “διδασκαλία” του δίνει μεγάλη έμφαση στην Κοσμολογία και στην Ηθική του Αριστοτέλη, όπως και στις “μυστικιστικές ερμηνείες” του Σύμπαντος και του Ανθρώπου, ειδικότερα από τους Νεο-Πυθαγόριους (σελ. 2, http://www.britanica.com/biography/philo-judaeus).

Θα ήθελα εδώ να σταθώ και να αναφέρω άλλο ένα “αντικειμενικό ιστορικό στοιχείο” σχετικά με την στρατηγική και την “μεθόδευση” οικειοποίησης των Εβραίων των καθημερινών πολιτιστικών προτύπων και θεσμών των κοινοτήτων και των κοινωνιών όπου κατοικούσαν. Το όνομα Φίλων είναι Ελληνικής προέλευσης όπως και τα ονόματα των δύο αδερφών του, του Αλέξανδρου και του Λυσίμαχου. Παράλληλα, τα δύο ανίψια του Φίλωνα, τα παιδιά του Αλέξανδρου, ονομαζόντουσαν Τιβέριος Ιούλιος Αλέξανδρος και Μάρκος Ιούλιος Αλέξανδρος, Ελληνο-Ρωμαϊκά ονόματα για να βρίσκονται γλωσσικά σε “αρμονία” με το Ρωμαϊκό και το Ελληνικό Κοινωνικό Κατεστημένο της Αλεξάνδρειας (σελ. 2, https://en.wikipedia.org/wiki/philo).

Υποθέτω ότι αυτοί οι Ισχυροί Εβραίοι Πολίτες της Αλεξάνδρειας δεν δεχόντουσαν να έχουν Εβραϊκά ονόματα, γιατί αυτό θα δυσκόλευε τη διαδικασία “ταύτισής” τους με την κοινωνία, και μετά την “οικειοποίησή” τους αυτής της κοινωνίας όπου διέμεναν, είτε αυτή βασιζόταν στον Ελληνικό, στον Ελληνο-Ρωμαϊκό ή στον Ρωμαϊκό Πολιτισμό!!!

Οι Εβραίοι στην μακρά ιστορία τους πάντα υπήρξαν Πρακτικοί, Πραγματιστές, Οπορτουνιστές και Μεθοδικοί, τις περισσότερες φορές σε βάρος “των ξένων” μη-Εβραίων και υπέρ του Λαού τους και της Φυλής τους. Γι’ αυτό το “πολιτιστικό σύνδρομό” τους, οι ίδιοι σαν Έθνος, το έχουν πληρώσει πολύ ακριβά τα τελευταία 2.500 χρόνια, και ας μην θέλουν να το παραδεχτούν μέχρι σήμερα για στρατηγικούς ιστορικούς λόγους!!!

Ο Φίλων, Ελληνόφωνος, σπουδαγμένος σε Ελληνικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, τέλειος γνώστης της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας και Φιλοσοφίας, ιστορικός, φιλόσοφος και θεολόγος, αντιπροσώπευε το Εβραϊκό Θρησκευτικό Αρχηγείο της Ιουδαίας, το πιο δυναμικό Διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο εκείνης της εποχής. Υπήρξε ένας από τους πιο ισχυρούς κοινωνικούς παράγοντες της Εβραϊκής Κοινότητας της Αιγύπτου, γι’ αυτό και τον επέλεξαν σαν επικεφαλής της αντιπροσωπείας τους που θα συζητούσε με τις αρχές της Ρώμης την κακομεταχείριση των Εβραίων της Αλεξάνδρειας από τους τοπικούς Ρωμαίους Κυβερνήτες, την στήριξή τους των Ελληνικών Συμφερόντων στην πόλη σε βάρος των Εβραίων Πολιτών, στην αντίθεσή τους στην κατασκευή Ρωμαϊκών λατρευτικών ναών, ιδιαίτερα κοντά σε Εβραϊκές Συναγωγές, όπως και στην ανέγερση αγαλμάτων του τότε αυτοκράτορα Καλιγούλα (37 μ.Χ. – 41 μ.Χ.), που τον παρουσίαζαν σαν θεό. Ο Αυτοκράτορας Καλιγούλας ήταν Φιλέλληνας και πολύ αυστηρός και σκληρός με τις πολιτικές εξεγέρσεις των Εβραίων Κατοίκων της Αιγύπτου κατά του Ρωμαϊκού Αυταρχικού Πολιτικού Καθεστώτος και του Οικουμενικού Πολιτισμού της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας!!!

Ο Αυτοκράτορας Καλιγούλας θεωρούσε τον Εβραϊκό Θρησκευτικό Προσηλυτισμό που τότε ήταν σε έξαρση σε όλη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σαν “πολιτικό πραξικόπημα” κατά των Ρωμαϊκών Θεσμών και της Ρωμαϊκής Κρατικής Τάξης. Η αντιπροσωπεία των Εβραίων Πολιτών της Αλεξάνδρειας με επικεφαλής τον Φίλωνα γιατί τον είχαν αξιολογήσει σαν έναν “έμπειρο” και “μορφωμένο” ρήτορα, έφθασαν στην Ρώμη το 40 μ.Χ., θέτοντας στον Αυτοκράτορα Καλιγούλα τις θέσεις τους και τις αντιθέσεις τους σχετικά με την πολιτική που εξασκούσε στην Αλεξάνδρεια, υπονομεύοντας τα προσωπικά τους θρησκευτικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ο Καλιγούλας σταμάτησε αμέσως την προφορική παρουσίαση του Φίλωνα και έδιωξε την αντιπροσωπεία των Εβραίων, αφού πρώτα τους προειδοποίησε πως αν συνεχίσουν να λειτουργούν “συνωμοτικά” και “υποχθόνια” κατά της πολιτικής, πολιτιστικής και κοινωνικής “συνοχής” του Ρωμαϊκού Κράτους, η πολιτική του σε σχέση με αυτούς θα γίνει ακόμη πιο σκληρή και αυταρχική!!! (σελ. 4, https:en.wikepedia.org/wiki/philo).

Έχουμε ήδη αναφέρει ότι ο Φίλων αντιπροσώπευε την Άρχουσα Τάξη των Εβραίων της Αλεξάνδρειας, ότι η εκπαίδευσή του ήταν καθαρά Ελληνική, αλλά και πως επίσης η οικογένειά του και οι πρόγονοί του είχαν στενούς κοινωνικούς δεσμούς και διασυνδέσεις με το Εβραϊκό Ιερατείο της Ιουδαίας, ακριβώς όπως και ο Άγιος Παύλος. Ο Άγιος Παύλος ήταν Ρωμαίος Πολίτης, λόγω της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής θέσης των προγόνων του, ανήκοντας στην Εβραϊκή Κοινωνική Κάστα των Φαρισαίων, την Θρησκευτική Αριστοκρατία των Εβραίων της Παλαιστίνης ή της Ιουδαίας!!! Λοιπόν, όπως με την ιστορική περίπτωση του Άγιου Παύλου, του Φαρισαίου, σκοπός τού Φίλωνα, βεβαίως κάτω από τις οδηγίες και τις κατευθυντήριες γραμμές του τότε Διεθνούς Εβραϊκού Κατεστημένου, ήταν να “διαστρεβλώσει” και να “υποτιμήσει” το Πολιτιστικό, Ιστορικό Κύρος και την Επιρροή του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού στις Κοινωνικές και Πολιτικές Εξελίξεις του Μεσογειακού Γεωπολιτικού Χώρου και πιο πέρα!!!

Έχω δώσει μεγάλη έμφαση σχετικά με την ιστορική, πολιτική και πολιτιστική μου ανάλυση του Εβραϊκού Έθνους και της Εβραϊκής Φυλής για τα τελευταία 2.500 χρόνια στο πρόσωπο του Φίλωνα του Αλεξανδρινού (20 π.Χ – 45 μ.Χ.) γιατί αναγνωρίζεται σαν ένας από τους βασικούς ιδρυτές της θρησκευτικής φιλοσοφίας ή καλύτερα της θεολογίας του Ιουδαϊσμού, του Χριστιανισμού και του Ισλάμ. Ο Henry Chadwick στο βιογραφικό του για τον Φίλωνα (Philo and the Beginnings of Christian Thought, the Cambridge History of Later Greek and early Medieval Philosophy, 1967, Cambridge University Press), σημαντικός Βρετανός Ιστορικός, λέει τα εξής για τον Φίλωνα σε Ελληνική μετάφραση: “... H ιστορία της χριστιανικής φιλοσοφίας αρχίζει όχι με έναν Χριστιανό, αλλά με έναν Ιουδαίο, τον Φίλωνα της Αλεξανδρείας, έναν ηλικιωμένο, σύγχρονο του άγιου Παύλου…”. Επίσης, διατυπώνει ότι “… ο Φίλων γνώριζε ελάχιστα ή καθόλου την εβραϊκή γλώσσα, καθώς η εβραϊκή γλώσσα και ο εβραϊκός πολιτισμός εξελληνίσθηκαν βαθμιαία και εύποροι Εβραίοι γονείς (όπως οι γονείς του Φίλωνος) εξασφάλιζαν για τα παιδιά τους φιλελεύθερη μόρφωση από Έλληνες εκπαιδευτές…”!!! (σελ. 2, https://el.wikipedia.org/wiki/Φίλων-ο-Αλεξανδρεύς).

Ο Φίλων θεωρείται σημαντικός ιστορικός, θεολόγος, φιλόσοφος και πολιτικός αναλυτής, αλλά παρά τις απέραντες γνώσεις του μέσα από την Ελληνική Παιδεία και τους Έλληνες δασκάλους του, επέλεξε μέσα από τις πιέσεις του διεθνούς Εβραϊκού Κατεστημένου της Ιουδαίας και της Αλεξάνδρειας να “διαβρώσει” και να “αλλοιώσει” τις φιλοσοφικές, επιστημονικές και αισθητικές αρχές του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, όπως και την “οικουμενική συνεισφορά” του στην Ανθρώπινη Κοινωνική Εξέλιξη και τον Εκσυγχρονισμό του, ιδιαίτερα στον Μεσογειακό Γεωπολιτικό Χώρο.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις “στημένες” φιλοσοφικές, πολιτιστικές, ιστορικές και πολιτικές αναλύσεις του Φίλωνα,  υποβαθμίζοντας τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό ενώ παράλληλα αναβάθμιζε Τεχνητά τον Εβραϊκό Πολιτισμό, “πλαστογραφώντας” και “μυθοποιώντας” τα φιλοσοφικά, πολιτιστικά, θρησκευτικά και ιδεολογικά ουσιαστικά του, θα χρησιμοποιήσουμε κάποιες ακραίες νοητικές και ιδεολογικές του επισημάνσεις. Αυτές οι αναφορές του Φίλωνα αντιτάσσουν την Αρχαία Ελληνική Επιστημονική ή Διαλεκτική Σκέψη με την “θεόπνευστη ανθρώπινη αλήθεια” ή τα “θεόπνευστα ανθρώπινα κριτήρια” των “θεόπνευστων αξιώσεων” της Παλιάς Διαθήκης και των Εβραίων Προφητών!!!

Ο Φίλων, όπως έχουμε διατυπώσει, σπούδασε σε Ελληνικές Σχολές (γυμνάσια) και είχε τους προσωπικούς του Έλληνες Δασκάλους, εφόσον προερχόταν από μια εύπορη Εβραϊκή Οικογένεια της Αλεξάνδρειας και διέθετε τα μέσα για να ακολουθήσει αυτές τις Ανώτερες Ελληνικές Σπουδές. Τα μαθήματα που ο Φίλων είχε παρακολουθήσει σε αυτά τα Ελληνικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα ήταν η αριθμητική, η γεωμετρία, η αστρονομία, η αρμονική, η γραμματεία, η ρητορική και η λογική!!! Τις πηγές και τις βάσεις αυτών των μαθημάτων που αποτελούσαν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Αρχαίας Ελληνικής Παιδείας, ο Φίλων τις αποδίδει στον Προφήτη Μωυσή και στις “φαντασιακές θρησκευτικές διδασκαλίες του”!!! (σελ. 1, http://www.britanica.com/biography/Philo-Judaeus). Εδώ γελάς ή δεν γελάς με το “παράλογο” των επιστημονικών ιστορικών αναλύσεων του Φίλωνα, του Πρώτου Θεολόγου του Χριστιανισμού και με την πολιτιστική προπαγάνδα του Διεθνούς Εβραϊκού Κατεστημένου;;; Βεβαίως και θα πρέπει να γελάς!!! Παρ’ όλα αυτά οι Δικοί μας Πρώτοι Πατέρες της Χριστιανικής Εκκλησίας τον στήριξαν σαν ένα “εξέχοντα θεολόγο” της θρησκείας τους από το 150 μ.Χ. και μετέπειτα, επισημαίνοντας ότι η θεολογία του Φίλωνα αντιπροσώπευε μια μορφή κρυμμένου Χριστιανισμού!!! (σελ. 1, https://el.wikipedia.org/wiki/Φίλων-ο-Αλεξανδρεύς). Αυτή η θεολογική προσέγγιση του Εβραίου λόγιου Φίλωνα από τους Πατέρες της Εκκλησίας μας δεν ήταν ιστορικά τυχαία, απλά εξέφραζε “την υποταγή” τους στο Διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο για την προσωπική τους οικονομική, πολιτική και κοινωνική καταξίωση, όπως σήμερα συμβαίνει με τους πολιτικούς, τους επιχειρηματίες και τους ακαδημαϊκούς στον Δυτικό Κόσμο!!!

Μια δεύτερη τρανταχτή περίπτωση που αναδεικνύει τα Ιστορικά και Πολιτιστικά “ευτράπελα” των Φιλοσοφικών θεωριών του Φίλωνα, ο οποίος προσπαθούσε “πλασματικά” να συγχωνεύσει και να εναρμονίσει την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία με την “όποια” Εβραϊκή φιλοσοφία, είναι το γεγονός ότι ο ίδιος προσωπικά απέδιδε τις νοητικές έννοιες της Ελληνικής Φιλοσοφίας στην Πεντάτευχο, δηλαδή τα Πρώτα Πέντε Βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης (σελ. 2, https://el.wikipedia.org/wik:/Φίλων-ο-Αλεξανδρεύς). Οι φιλοσοφικές βάσεις ή οι θεωρητικοί ιδεολογικοί γνώμονες του Φίλωνα βασίζονται στα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης που τα θεωρεί σαν την πηγή και το μέτρο της Θρησκευτικής ή της Μεταφυσικής Αλήθειας, αλλά και της Οικουμενικής Αλήθειας στο σύνολό της. Για τον Φίλωνα, οι αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης είναι “θεόπνευστες αναφορές”, είναι ο “ιερός λόγος”, είναι ο “θείος λόγος”, ο “ορθός λόγος” που μερικές φορές εκφράζεται άμεσα από τον ίδιο τον θεό, ενώ τις περισσότερες φορές εκφράζεται μέσα από τους μεσάζοντές του, δηλαδή τους προφήτες του, ιδιαίτερα από τον Μωυσή, που ο Φίλων τον θεωρεί τον “αληθινό φορέα” ή τον “αληθινό μεταφραστή” του Λόγου του θεού!!! (σελ. 4, https://en.wikipedia.org/wiki/Philo).

Στην Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία και την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, η λέξη “Λόγος” αντιπροσώπευε μια πολύ “δυναμική” και “ουσιαστική” έννοια που ταυτιζόταν αποκλειστικά με τον Άνθρωπο και που τον “διέκρινε” ή τον “διαφοροποιούσε” από όλα τα υπόλοιπα ζώα της φύσης!!! Ο Λόγος ήταν η “αποκλειστική ιδιότητα” του Ανθρώπου, γιατί μέσα από τον Λόγο ο Άνθρωπος διέθετε την έμφυτη ικανότητα να συνομιλεί και να διατυπώνει την σκέψη του μέσα από την ομιλία. Ο Ανθρώπινος Λόγος ήταν μια επεξεργασμένη νοητική προφορική έκφραση με στόχο την παραγωγή, την αισθητική ζωή, την δημιουργία γενικότερα και την κοινωνική εξέλιξη!!! (σελ. 1, http://www.greek-language.gr/greekLang/modern-greek/tools/lexica/xr…).

Για τον Φίλωνα η ιδιότητα του Λόγου, δηλαδή της Διανόησης, της Σοφίας, της Λογικής, της Δημιουργίας κα της Εξέλιξης, ανήκε αποκλειστικά στον θεό, ενώ γι’ αυτόν ο Λόγος ήταν το “εργαλείο” του θεού σαν “φορέα” ή σαν “μεσάζοντα” των Προδιαγραφών του για τον Άνθρωπο και για ολόκληρο το Σύμπαν, είτε άμεσα μέσα από τις Θεόπνευστες Γραφές της Παλιάς Διαθήκης είτε έμμεσα μέσω των Προφητών του, όπως του Μωυσή, του Ζαχαρία και του Αβραάμ!!! Μέσα από αυτές τις “στημένες” και “παραποιημένες” φιλοσοφικές, θρησκευτικές και πολιτιστικές αρχές, ο Φίλων, διάσημος Εβραίος Ιστορικός, Φιλόσοφος και Θεολόγος της εποχής του αλλά και μετέπειτα στον Δυτικό Χριστιανικό Κόσμο, επέμενε και στήριζε ότι η Σοφία των Αρχαίων Ελλήνων πήγαζε από τις νομοθεσίες και τις γραπτές αφηγήσεις του Προφήτη Μωυσή!!! (σελ. 4, http://www.bible-researcher.com/logos.html). Δεν είναι τυχαίο πως μέσα από την πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική επιρροή του Διεθνούς Εβραϊκού Κατεστημένου, ο Φίλων αναδεικνύεται ως ο ιδρυτής της θρησκευτικής φιλοσοφίας ή της θεολογίας του Ιουδαϊσμού, του Χριστιανισμού και του Ισλάμ!!! (σελ. 2, http://el.wikipedia.org/wiki/Φίλων-ο-Αλευξανδρεύς).

Την αφήγησή μου για τον Φίλωνα ως διάσημο Εβραίο Λόγιο, Φιλόσοφο, Θεολόγο και Ιστορικό, καθοδηγούμενο από το Διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο της εποχής του, την αφιερώνω στην Ελένη Γλυκατζή-Αρβελέρ (Helena Glykatzi-Ahrweiler) (1926- ), διάσημη Ελληνίδα Βυζαντινολόγος, η πρώτη γυναίκα πρόεδρος που διορίσθηκε στο Τμήμα Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (1967) και η πρώτη γυναίκα που διορίσθηκε Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του (1976) (σελ. 1, http://el.wikipedia.org/wiki/Ελήνη-Γλύκατζη-Αρβελέρ).

Σε μια συνέντευξή της στην Ελληνική Εφημερίδα “Το Βήμα”, στις 3 Απριλίου του 2010, ανέφερε τα εξής: “Γιατί τι είναι ο Ευρωπαίος; Όπως έλεγε ο Πολ Βαλερύ, είναι αυτός που έχει υποστεί φιλοσοφικά την επίδραση της αρχαίας ορθολογιστικής σκέψης, που έχει ζήσει με την ιουδαϊκοχριστιανική πνευματικότητα και έχει υποστεί την επίδραση της ρωμαϊκής διοίκησης και των ρωμαϊκών θεσμών. Αθήνα, Ιερουσαλήμ και Ρώμη. Χωρίς αυτά δεν θα υπάρχει Ευρώπη. Κι όλα αυτά τα τρία, συμπυκνωμένα μαζί, είναι το Βυζάντιο. Επομένως το Βυζάντιο είναι Ευρώπη, γιατί είναι ελληνόφωνο όπως η Αθήνα, χριστιανικό όπως η Ιερουσαλήμ και έχει υιοθετήσει όλη τη ρωμαϊκή διοίκηση”. (σελ. 2, http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=324009). Εδώ η κυρία Αρβελέρ, η ακαδημαϊκός και η ιστορικός, λέει ό,τι την συμφέρει, καθοδηγούμενη από και ενταγμένη στο Διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο και στις διεθνείς Μασονικές Στοές της!!! Δηλαδή, “άλλα λόγια για να με αγαπάνε και να με στηρίζουν κοινωνικά”.

Μέχρι αυτή την στιγμή, όλα αυτά που έχω περιγράψει σχετικά με την Εβραϊκή Σολομώνια Φυλή και το Εβραϊκό Έθνος, με πολιτισμικό τους κέντρο τα Ιεροσόλυμα και τον Ναό του Σολομώντα που σήμερα δεν υπάρχει πλέον, μόνο το Τείχος των δακρύων, μαρτυρούν κάποιο Πλούσιο Αντιπροσωπευτικό Παγκόσμιο Πολιτισμό που να έχει επηρεάσει “δημιουργικά” και εξελικτικά” την ποιότητα και την αισθητική ζωής του Σύγχρονου Ανθρώπου;;; Απλά θα αναφέρω μόνο κάποια δεδομένα που είναι εύκολα αντιληπτά και εύκολα κατανοητά από κάθε “σύγχρονο άνθρωπο”!!!

Πρώτα από όλα, όσα πολιτιστικά τεκμήρια που προβάλλουν η Εβραϊκή Φυλή και το Εβραϊκό Έθνος σαν προσωπικά τους ιστορικά δημιουργήματα, είναι στοιχεία που τα έχουν “οικειοποιηθεί” από άλλες κοινωνίες, άλλους λαούς και άλλα έθνη, είτε από τις Σημιτικές Φυλές της Χαναάν, την Φαραωνική Αίγυπτο, τους Ασσύριους, του Βαβυλώνιους, τους Πέρσες, τους Έλληνες, του Ρωμαίους, τους Άραβες κλπ. Δεύτερο, δεν υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα είτε στην ίδια την Παλαιστίνη, είτε στην Μέση Ανατολή γενικότερα, που να αποδεικνύουν αυτό τον Πλούσιο Εβραϊκό Πολιτισμό των Ιεροσολύμων και των Ηνωμένων Βασιλείων της Ιουδαίας, που η διάσημη Ακαδημαϊκός, Ιστορικός, η Κυρία Αρβελέρ, επισημαίνει σαν ιστορικό γεγονός και εκθειάζει σαν πολιτιστικό υπόβαθρο του Δυτικού Πολιτισμού. Ακόμη και με τα “ένδοξα” και “ισχυρά” Εβραϊκά Βασίλεια του Δαβίδ και του Σολομώντα, δηλαδή του Ισραήλ και της Ιουδαίας, που πολυφημίζονται στα “μυθοπλαστικά ιστορικά έγγραφα” των Εβραίων Θρησκευτικών Λογίων που διέμεναν στην Περσέπολη και στην Αλεξάνδρεια, δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα “αρχαιολογικά ευρήματα” αυτών των Εβραϊκών Βασιλείων της Χαναάν, που αντιπροσώπευαν δύο ασήμαντα σε στρατιωτική και οικονομική ισχύ βασίλεια-κρατίδια εκείνης της εποχής και εκείνης της περιοχής της Μέσης Ανατολής (σελ. 6-7, http://www.jtjfp.com/?p=41092).

Διάσημοι Σύγχρονοι Δυτικοί Ιστορικοί που έχουν ασχοληθεί με το ιστορικό παρελθόν της Παλαιστίνης και ειδικά του Εβραϊκού Έθνους, όπως ο Jon Schiller και ο Hermal Austel, διατυπώνουν τα εξής σε ελληνική μετάφραση: “Ένας αυξανόμενος αριθμός αρχαιολογικών μελετητών, ιδιαίτερα της “μινιμαλιστικής σχολής” (minimalist school), τώρα στηρίζουν ότι ο Βασιλιάς Δαβίδ και ο Βασιλιάς Σολομώντας είναι ιστορικά υπαρκτοί όσο και ο Βασιλιάς Αρθούρος, παραθέτοντας την έλλειψη αρχαιολογικών αποδείξεων που να πιστοποιούν την ύπαρξη ενός Ηνωμένου Βασίλειου του Ισραήλ, όπως και την αναξιοπιστία βιβλικών κειμένων που γράφτηκαν χρονικά πολύ αργότερα!!!” (σελ.8, http://en.wikipedia.org/wiki/History-of-Palestine). Στο ίδιο κείμενο αναφέρεται ότι δεν υπάρχουν αρχαιολογικές αποδείξεις που να στηρίζουν την ιδέα μιας Ενωμένης Εβραϊκής Μοναρχίας (το Εβραϊκό Έθνος), ενώ οι βιβλικές αφηγήσεις είναι μόνο μια θρησκευτική μυθολογία που δημιουργήθηκε από Ιουδαίους θρησκευτικούς γραμματείς στην Περσική και στην Ελληνιστική Περίοδο!!! (σελ. 8, http://en.wikipedia.org/wiki/History-of-Palestine).

Τελικά και ακόμη πιο σημαντικά για την παρούσα ιστορική αντίληψη και διάγνωση του “μεσαίου” Δυτικού Πολίτη, είναι τα αρχαιολογικά εκθέματα των Μεγάλων Μουσείων της Δύσης, όπως του Αρχαιολογικού Μουσείου του Βερολίνου, του Μουσείου του Λούβρου της Γαλλίας, του Βρετανικού Αρχαιολογικού Μουσείου του Λονδίνου όπως και του Metropolitan Μουσείου της Νέας Υόρκης. Σε αυτά τα διάσημα αρχαιολογικά μουσεία, το Εβραϊκό Πολιτισμικό Στοιχείο είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ενώ τα καθαρά Ελληνικά Αρχαία Ευρήματα από την Αρχαϊκή Εποχή μέχρι την Ελληνιστική και Ελληνο-Ρωμαϊκή Περίδοδο σχεδόν 4,000 χρόνια αργότερα, καλύπτουν πάνω από το 50% των αρχαιολογικών εκθεμάτων αυτών των τόσο σημαντικών αρχαιολογικών Μουσείων του δυτικού Κόσμου!!! Λοιπόν, οι ιστορικές και πολιτισμικές “διαστρεβλώσεις” της Κυρίας Αρβελέρ είναι για τους “αμαθείς” ακροατές και αναγνώστες της, που είναι και η πλειοψηφία, εφαρμόζοντας την διάδοση μιας “πλαστογραφημένης ιστορίας” υπέρ του Εβραϊκού Λαού και του Εβραϊκού Έθνους, υποβαθμίζοντας παράλληλα, την ιστορική Πρωτοκαθεδρία του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού στην βασική Διαμόρφωση της πολιτισμικής και πολιτιστικής κουλτούρας της Δύσης!!!

Στην αρχή του κειμένου μας αναφέραμε ότι θα αποκαλύψουμε για μια τελευταία φορά την “στρατηγική οικειοποίησης” κουλτούρων, κοινοτήτων, κοινωνιών και εθνών από το διεθνές Εβραϊκό κατεστημένο εξετάζοντας δύο ιστορικά παραδείγματα που απέχουν 2,000 χρόνια, δίνοντας έμφαση στην διάρκεια, στην μονιμότητα και στην δυναμική αυτής της μεθοδευμένης, “μεθοδικής” και “υποχθόνιας” Εβραϊκής Πολιτικής, σε βάθος χρόνου και σε όλους του γεωπολιτικούς χώρους!

Το πρώτο ιστορικό παράδειγμα που αφορούσε τον Φίλωνα τον Ιουδαίο (20π.Χ.-45μ.Χ.) ή τον Φίλωνα τον Αλεξανδρινό, το εξετάσαμε σε λεπτομέρεια. Τώρα, θα εξετάσουμε το δεύτερο ιστορικό παράδειγμα που αποσαφηνίζει τις “ιστορικές” και “πολιτικές” συγκυρίες που οδήγησαν στην ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ το 1948 από Ευρωπαίους Εβραίους, δηλαδή Εβραίους Ashkenazi, μη Σημιτικής Γενεαλογικής Προέλευσης, αρπάζοντας με “πολεμική βία”, “πολιτική νοθεία” και “διεθνείς συνωμοσίες” την γη της γενέτειρας πατρίδας χιλιάδων χρόνων των Αράβων Παλαιστινίων ή των Αρχαίων Φιλισταίων της Χαναάν, Σημιτικής φυλετικής Προέλευσης όπως η Εβραϊκή Φυλή στην ίδια γεωπολιτική περιοχή της Μέσης Ανατολής!!!

Εμείς για τους Παλαιστίνιους ή τους Αρχαίους Φιλισταίους της Χαναάν δεν θα αναφερθούμε σε ιστορικές διεκδικήσεις σε αυτόν τον γεωπολιτικό χώρο, που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Χαναάν και μετά από την κατάκτησή του από τους Ρωμαίους τον 1ο αιώνα π.Χ. ονομάστηκε Παλαιστίνη, αλλά με σύγχρονες στατιστικές και σύγχρονα ιστορικά γεγονότα που ξεκινούν στα τέλη του 19ου αιώνα μ.Χ.!!!

Θα πρέπει αρχικά να αναφέρουμε ότι η Παλαιστίνη στην σύγχρονη εποχή ήταν μια Επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1919), ενώ μετά λειτούργησε πολιτικά σαν Βρετανικό Προτεκτοράτο μέχρι την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ το 1948!!! (σελ. 1, http://www.mideastweb.org/palpop.htm).

Εξετάζοντας τις “επίσημες” απογραφές του πληθυσμού της Παλαιστίνης, ξεκινώντας με τις απογραφές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και μετέπειτα τις απογραφές της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, όταν μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Νικήτριες Δυτικές Δυνάμεις συμφώνησαν η Παλαιστίνη να ενταχθεί σαν μέρος της πολιτικής σφαίρας επιρροής της Μεγάλης Βρετανίας και να γίνει δικό της Προτεκτοράτο όπως η Κύπρος, καταγράφηκαν κατά διαστήματα τα ακόλουθα στατιστικά στοιχεία για την πληθυσμιακή φυλετική σύνθεση της Παλαιστίνης.

Χρόνος           Άραβες           %        Εβραίοι          %        Σύνολο

1870                367,224           98        7,000               2          375,000

1893                469,000           98        10,000             2          497,000

1912                525,000           93        40,000             6          565,000

1920                542,000           90        61,000             10        603,000

1925                598,000           83        120,000           17        719,000

1930                763,000           82        165,000           18        928,000

1935                886,000           71        355,000           29        1,241,000

1940                1,014,000        69        463,000           31        1,478,000

1946                1,237,000        65        608,000           35        1,845,000

* Αυτά τα στατιστικά στοιχεία διαφόρων πληθυσμιακών απογραφών της Παλαιστίνης από τις κρατικές αρχές που κυβερνούσαν αυτήν την γεωπολιτική περιοχή, βρίσκονται στην σελ. 2, http://www.mideastweb.org/palpop.htm.

Αναλύοντας αυτές τις δημογραφικές απογραφές με βάση τα στατιστικά στοιχεία για την πληθυσμιακή φυλετική σύνθεση της Παλαιστίνης από το 1870 μέχρι το 1946, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι μέσα σε περίπου 70 χρόνια, οι Εβραίοι κάτοικοι της Παλαιστίνης από 7,000 και μόνο το 2% του συνόλου του πληθυσμού, δηλαδή “ένας ασήμαντος αριθμός”, το 1946 ο αριθμός φτάνει τις 608,000, το 35% του συνόλου. Οι Άραβες Παλαιστίνιοι αντιπροσώπευαν το 98% του πληθυσμού της Παλαιστίνης, το 1870 και το 1946 μειώθηκε στο 65%. Τι ακριβώς συνέβηκε;;;

Το διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο στα τέλη του 19ου αιώνα είχε αποφασίσει ότι, πολλοί από τους Εβραίους της Διασποράς, ειδικά τους Ευρωπαίους Εβραίους, πως θα έπρεπε να επαναπατριστούν στην γενέτειρα πατρίδα τους, δηλαδή την Χαναάν ή την σύγχρονη Παλαιστίνη για τρεις συγκεκριμένους λόγους.

Πρώτα απ’ όλα αυτοί αναζητούσαν να ιδρύσουν ένα Εβραϊκό Κράτος που να τους αντιπροσωπεύει σαν μια ανεξάρτητη γεωπολιτική οντότητα στην Παγκόσμια πολιτική σκηνή. Δεύτερο, θεωρούσαν ότι η Παλαιστίνη αποτελούσε τον ιδεατό γεωγραφικό χώρο, όχι μόνο επειδή οι ιστορικές και οι πολιτιστικές ρίζες των Εβραίων γενικότερα είχαν διαμορφωθεί εκεί, αλλά επίσης και ότι οι Άραβες κάτοικοι αυτής της περιοχής ήταν σκόρπιοι σε πολλά “σημεία” της χώρας, εφόσον οι περισσότεροι επιβίωναν σαν νομαδικές φυλές, με ελάχιστη πολιτική συγκρότηση, ιστορική συνείδηση και οικονομική αυτάρκεια. Για το Διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο η Παλαιστίνη συμβόλιζε τον τέλειο γεωγραφικό χώρο “οικειοποίησης”!!!

Τελικά, από τα μέσα του 19ου αιώνα είχαν ανακαλυφτεί από Δυτικές Πολυεθνικές Πετρελαϊκές Εταιρείες σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου στην Μέση Ανατολή και στην Αραβική Χερσόνησο, μια “στρατηγική πρώτη ύλη” για τις βαριές βιομηχανίες και για τις μεταφορές. Το διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο όπως και άλλα διεθνή Οικονομικά Καρτέλ, επεδίωκε και αυτό να συμμετέχει στο διεθνές εμπορικό ανταγωνισμό της εξόρυξης και της εκμετάλλευσης του πετρελαίου!!!

Ως συνέπεια, το διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο με την άμεση στήριξη Ευρωπαίων Εβραίων Τραπεζιτών, δημιούργησαν το 1884, το Σιωνιστικό Εβραϊκό Πολιτικό Κίνημα με σκοπό τον επαναπατρισμό Εβραίων από την Ευρώπη και την εγκαθίδρυση ενός “καθαρά Εβραϊκού” Κράτους στην Παλαιστίνη. Όπως μας δείχνουν τα δημογραφικά στατιστικά στοιχεία που έχουμε καταγράψει, η μετανάστευση των Εβραίων στην Παλαιστίνη άρχισε να αυξάνεται ραγδαία από τις αρχές του 20ού αιώνα, ενώ αυτός ο ρυθμός συνεχίστηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με το Ολοκαύτωμα των Ευρωπαίων Εβραίων σαν “τραγικό” και “απάνθρωπο” επακόλουθο της ρατσιστικής Πολιτικής του Γερμανικού Ναζισμού σε όλη την Ευρώπη, στην διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1938-1945)!!! (σελ, http://www.wikipedia.org/wiki/Jewish–history).

Αυτή η διαδικασία της μετανάστευσης των Ευρωπαίων Εβραίων επίσης διευκολύνθηκε πολύ λόγω τριών κοινωνικών παραγόντων.

Ο πρώτος παράγοντας ήταν ότι πλούσιοι Εβραίοι Ευρωπαίοι Τραπεζίτες και Επιχειρηματίες ξεκίνησαν να αγοράζουν γη στην Παλαιστίνη στις αρχές του 20ού αιώνα, από Άραβες Βεδουίνους σε πολύ χαμηλές τιμές, πρώτα από όλα γιατί οι Άραβες Παλαιστίνιοι δεν διέθεταν την επιχειρηματικότητα να διαπραγματευτούν ισότιμα την ακίνητη περιουσία τους και δεύτερο, γιατί εκείνη την εποχή (στις αρχές του 20ού αιώνα), η οικονομική κατάσταση των Αράβων Παλαιστινίων ήταν πολύ δυσχερής λόγω της Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης. Με αυτή την στρατηγική, οι Σιωνιστές και το Εβραϊκό Διεθνές Κατεστημένο κατάφεραν μέχρι την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ το 1948, να κατέχουν “νόμιμα” σχεδόν το 1/3 της γης της Παλαιστίνης.

Ο δεύτερος παράγοντας ήταν ότι οι Ευρωπαίοι Εβραίοι ήταν πολύ πιο μορφωμένοι σε όλους τους τομείς της σύγχρονης οικονομίας και των μηχανισμών ενός σύγχρονου κράτους από τους Άραβες Παλαιστίνιους, και αυτή η “κρίσιμη διαφορά” έγινε πολύ ξεκάθαρη πρώτα από όλα με την γεωργική εκμετάλλευση της γης από τους Ευρωπαίους Εβραίους και έπειτα με την ικανότητά τους να εκτελούν ένα “σύγχρονο πόλεμο” με “σύγχρονα όπλα”!!!

Ο τρίτος σημαντικός παράγοντας ήταν η “απεριόριστη” πολιτική, οικονομική, στρατιωτική και διπλωματική στήριξη των Εβραίων της Παλαιστίνης από τις περισσότερες Δυτικές Δυνάμεις, προσφέροντάς τους τις δυνατότητες να αφοπλίσουν τους Άραβες Παλαιστίνιους από τα πολιτικά τους και εδαφικά τους δικαιώματα!!! (σελ. 2-3, http://www.wikipedia.org/wiki/history–of–Palestine).

Όλες αυτές οι ιστορικές εξελίξεις που είχαν ενορχηστρωθεί από το Διεθνές Εβραϊκό Κατεστημένο ήταν ξεκάθαρα σε βάρος της πληθυσμιακής ακεραιότητας, της πολιτικής ανεξαρτησίας, της οικονομικής αυτοδιάθεσης και της πολιτισμικής ταυτότητας των Αράβων Παλαιστινίων!!!

Σήμερα, από τους 8 εκατομμύρια κατοίκους του Ισραήλ, τα 6 εκατομμύρια είναι Εβραίοι!!! (σελ. 1, http://en.wikipedia.org/wiki/Demographics–of–Israel).

Νομίζω ότι αυτή η έμμεση ένδειξη δημογραφικής πληροφορίας για την Παλαιστίνη και για τους Άραβες Παλαιστίνους τα λέει όλα!!!

(Το κείμενο συνεχίζεται…)