Γ- Πολιτική Παγκοσμιοποίηση – β) Τα Πρώτα Έθνη της Βορείου Αμερικής και οι Αφροαμερικανοί κάτω από την Αμερικανική Πολιτική Ηγεμονία

1)Τα Πρώτα Έθνη της   Βορείου Αμερικής- οι Ινδιάνικες φυλές

Τώρα θα εξετάσουμε συνοπτικά, πως οι ιθαγενείς Ινδιάνοι της Βορείου Αμερικής και οι Αφροαμερικανοί σκλάβοι, που πολύ αργότερα θα εξελιχθούν σε μιας ‘’ δευτέρας κατηγορίας’’ Αμερικανών πολιτών , αντιμετωπίστηκαν από τις Αμερικανικές αρχές, είτε αυτές αντιπροσώπευαν την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση είτε τις Κυβερνήσεις των Αμερικανικών Πολιτειών. Θα αναδείξουμε ότι μέσα από μια επίσημη Αμερικανική πολιτική, αυτές οι δύο φυλετικές ομάδες θεωρήθηκαν σαν ένα συνονθύλευμα ‘’αγρίων’’ και ‘’ υπανθρώπων’’ , την στιγμή που δεν ήταν λευκοί , Ευρωπαικής καταγωγής και Χριστιανοί!!!

Για τους περισσότερους Αμερικανούς άποικους, η ‘’θεική βούληση’’ είχε υπαγορεύσει πως αυτοί οι λαοί θα πρέπει να εξυπηρετήσουν με δουλικό και υποτακτικό τρόπο , τις μακροπρόθεσμες προσδοκίες της Αμερικανικής Κυβέρνησης να δημιουργήσει μια ‘’φιλεύσπλαχνη αυτοκρατορία’’(benevolent empire) όπως το διαφήμιζαν ο Benjamin Franklin(1706-1790) και ο Thomas Paine(1737-1809), βασικοί αρχιτέκτονες της πολιτικής κουλτούρας της Αμερικής, ή την ‘’αυτοκρατορία της ελευθερίας’’(empire of liberty) όπως ο Πρόεδρος Thomas Jefferson(1801-1809) είχε ασπασθεί σαν πολιτική ιδεολογία. Σαν συνέπεια, παρατηρούμε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδρύθηκε σαν κράτος μέσα σ’ένα πολιτισμικό πλαίσιο ‘’εικονικής πραγματικότητας’’ , πολιτικά και ιδεολογικά!!!(www.americanforeignrelations.com)

Παρατηρώντας τις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτές οι δύο διαφορετικές αλλά σημαντικές κοινωνικές ομάδες των Ηνωμένων Πολιτειών εξελίχθηκαν στην διάρκεια των τελευταίων 250 χρόνων περίπου, θα καταφέρουμε ακόμη μια φορά να τεκμηριώσουμε την θέση μας ότι αυτό το Έθνος, ήταν και είναι αυταρχικό, ρατσιστικό και επεκτατικό, επιδεικνύοντας λίγα κοινά σημεία με τις πολιτικές έννοιες του φιλελευθερισμού και της δημοκρατίας σαν πολίτευμα, ή τις κοινωνικές αρχές του Ιησού Χριστού όπως αυτές έχουν καταγραφεί στην Καινή Διαθήκη!!!

Θα ξεκινήσουμε αναλύοντας την ιστορική εξέλιξη των ιθαγενών Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής πρωτού και μετά την Ανεξαρτησία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1776.

Πρίν μπούμε σε λεπτομέρειες σχετικά με τις κακουχίες που υπέστησαν τα διάφορα Έθνη των Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής, κάτω από την ‘’αποικιοκρατική διοίκηση’’ των λευκών Ευρωπαίων αποίκων πριν και μετά την Ανεξαρτησία της Αμερικής, θα ήθελα να παρουσιάσω ένα απόσπασμα από την εισαγωγή μιας μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης το 2006, σχετικά με την ‘’γενοκτονία’’ των Ινδιάνων του Έθνους Cherokee(των οποίων τα πατρογονικά τους εδάφη βρισκόντουσαν στην νοτιο-ανατολική Βόρειο Αμερική). Αυτό το ‘’έγκλημα’’   διαπράχτηκε με επίσημη κυβερνητική πολιτική σε όλα τα επίπεδα(ομοσπονδιακή,πολιτειακή, τοπική), χρησιμοποιώντας Στρατιωτικές Δυνάμεις και το Δικαστικό Σώμα, με σκοπό ν’αποδυναμώσουν , να τεμαχίσουν και τελικά να εκτοπίσουν αυτούς τους Ινδιάνους από τα εδάφη τους.

Στην εισήγηση αυτού του άρθρου, με τίτλο ‘’Το Μονοπάτι των Δακρύων που διασχίζει την κοιλάδα του Ποταμού Mississippi’’( The Trail of Tears across the Mississippi Valley), δίνεται έμφαση στο γεγονός ότι ,’’… Υπήρχαν 10 εκατομμύρια Ιθαγενείς Αμερικανοί στην Αμερικανική Ήπειρο όταν οι πρώτοι μη-Ινδιάνοι κατέφτασαν. Τα επόμενα 300 χρόνια, το 90% του πληθυσμού των πρώτων ιθαγενών Αμερικανών κατοίκων είτε εξολοθρεύτηκαν από αρρώστιες , λιμούς, ή από πολεμικές εχθροπραξίες που προκάλεσαν οι   λευκοί …’’.(μετάφραση στα ελληνικά)(http://www.univie.ac.at/Anglistik/)

(περισσότερα…)

Γ)  Πολιτική  Παγκοσμιοποίηση -(α) Θεωρία  και  Πρακτική

Όταν αναφέρομαι  στην  Πολιτική  Παγκοσμιοποίηση σήμερα, φυσικά  εννοώ την  Αμερικανική Πολιτική  Παγκοσμιοποίηση, την στιγμή που  οι  Ηνωμένες Πολιτείες της  Αμερικής  είναι αναμφισβήτητα  η  μόνη και η μοναδική  Πολιτική, Οικονομική και  Στρατιωτική  Υπερδύναμη  πάνω  στον πλανήτη, εξασκώντας αυτόν τον “ιστορικό ηγεμονικό ρόλο” από τα τέλη του  Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

Στην διάρκεια του 20ου  αιώνα , η  Σοβιετική Ένωση προσπάθησε να  αναδειχθεί μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια  Πολιτική, Οικονομική και  Στρατιωτική Υπερδύναμη, παρασκευάζοντας την προσωπική της  Πολιτική  Παγκοσμιοποίηση σαν την πιο ισχυρή και καλύτερα οργανωμένη γεωπολιτική  βάση του  Διεθνούς Κομουνισμού. Καθόρισε άμεσα τις  κοινωνικο-πολιτικές και τις κοινωνικο-οικονομικές  δομές πολλών κρατών της  Κεντρικής και Ανατολικής  Ευρώπης, όπως της  Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της  Ανατολικής  Γερμανίας. Επίσης, επηρέασε έμμεσα τις  κοινωνικο-πολιτικές και τις  κοινωνικο-οικονομικές εξελίξεις μη Δυτικών κρατών όπως  της Κίνας, του Βιετνάμ, της Βόρειας Κορέας και της  Αιγύπτου.Αυτό το σχήμα της  Κομουνιστικής  Παγκοσμιοποίησης  που πρωτοστάτησε η  Σοβιετική Ένωση μετά την Ρωσική Επανάσταση του 1919,τελικά δεν επικράτησε, λόγω της πολιτικής ανόδου της  Κομουνιστικής  Κίνας μετά τον  Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το μη-Δυτικό ιδεολογικό αντίβαρο της Σοβιετικής Ένωσης, και φυσικά σαν φυσική κατάληξη της πολιτικής και οικονομικής αποσύνθεσης της ίδιας της  Σοβιετικής Ένωσης μετά το 1990.

Το  κείμενό μας  για την  Πολιτική Παγκοσμιοποίηση που καταστρώθηκε  και προωθήθηκε από τις  Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής μετά τον  Δεύτερο  Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτελείται  από 3  μέρη.

 Το πρώτο μέρος  περιγράφει την πολιτική εξέλιξη των  Ηνωμένων Πολιτειών από την ίδρυσή της το 1776  ώς τον  Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Προβάλλει ιστορικά πώς  οι  Ηνωμένες Πολιτείες λειτούργησε σαν μια “τυπική” Δυτική Ιμπεριαλιστική Πολιτική Δύναμη, της οποίας η συνταγματική ταυτότητα μιας  Δυτικής Δημοκρατίας(Republic) στην εφαρμογή της , δεν ανταποκρινόταν στις  τρεις βασικές αρχές μιας φιλελεύθερης πολιτικής ιδεολογίας, που είναι η Ελευθερία, η  Ισότητα και η  Αδελφότητα, σε προσωπικό και σε κοινωνικό επίπεδο!!!

Το δεύτερο μέρος  της  ανάλυσής μας   για την  Πολιτική  Παγκοσμιοποίηση θα  αναφερθεί στα πρώτα  στάδια του  Αμερικανικού  Ιμπεριαλισμού σχετικά με της  Αμερικανικής κυβέρνησης την  πολιτική  της  υποταγής, της  κυριαρχίας και της  εκμετάλλευσης των  Πρώτων  Ινδιάνικων  Εθνών της  Βορείου Αμερικής και των  Αφροαμερικανών  σκλάβων κάτω  από την διοίκησή της.

Το  τρίτο  μέρος του κειμένου μας για την  Αμερικανική  Παγκοσμιοποίηση  ιστορικά αρχίζει μετά τον  Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και φτάνει μέχρι σήμερα. Ταξινομεί και περιεργάζεται τα πολιτικά εργαλεία, τις πολιτικές και τις στρατηγικές  που έβαλε σε εφαρμογή η  Αμερικανική Κυβέρνηση για να εγκαταστήσει , να διατηρήσει και για να ενισχύσει το “διεθνές ηγεμονικό κύρος” της, σαν την μόνη Παγκόσμια Υπερδύναμη, πολιτικά,στρατωτικά, οικονομικά και πολιτιστικά!!!

Θα ξεκινήσω αυτό το μέρος του κειμένου μας μ’ένα κάπως  ανορθόδοξο τρόπο, καταγράφοντας περιληπτικά  δύο ιστορικές αφηγήσεις των οποίων η  υπαρξιακή  σημασία, σχετίζεται άμεσα με την σημερινή Παγκοσμιοποίηση. Ο τελικός σκοπός αυτής της σύγχρονης  Παγκοσμιοποίησης είναι για ένα  μηδαμινό σύνολο ατόμων να πετύχουν να εξασφαλίσουν τον “απόλυτο” και “ολοκληρωτικό” έλεγχο όλων των πόρων της υφηλίου, των ανθρωπίνων και των φυσικών πόρων, όπως και των  συναισθημάτων και των σκέψεων  του ατόμου!!! Δηλαδή, να επιβάλλουν μια  Ολοκληρωτική  Παγκόσμια  Τάξη(New World Order), παρόμοια με αυτή που περιέγραψε ο  George Orwell στο βιβλίο του , “1984”, ή αυτό που πρόβαλε το έργο επιστημονικής φαντασίας του  Hollywood, “Matrix I”, των αδελφών  Wachowski το 1999.

(περισσότερα…)

Β) Η Πολιτιστική Παγκοσμιοποίηση

Στο δεύτερο μέρος για την Παγκοσμιοποίηση, θα αναφερθούμε στην Πολιτιστική Παγκοσμιοποίηση. Θα αποδείξουμε σε πιο βαθμό οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας σε αυτό το “δυσοίωνο διεθνές σχέδιο” που σήμερα το αποκαλούμε Παγκοσμιοποίηση. Η σημερινή Παγκοσμιοποίηση πρωτοστάτησε δυναμικά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με σκοπό τον έλεγχο των συνειδήσεων , των σκέψεων και των προσδοκιών όλων των ανθρώπων πάνω στην γη- ουσιαστικά και πρακτικά , τον απόλυτο έλεγχο του βίου τους!!!

Τα κύρια κίνητρα αυτής της παγκόσμιας ιστορικής επέμβασης των Ηνωμένων Πολιτειών και των Αμερικανικών υπερεθνικών οικονομικών συμφερόντων(transnational economic interests), είναι απλά η “ολοκληρωτική πολιτική εξουσία” και το “υπέρμετρο οικονομικό κέρδος”, οδηγώντας στην απόλυτη Παγκόσμια Αμερικανική Ηγεμονία από τις ομάδες των “προνομιούχων” της και των “προνομιούχων”(elites) παγκοσμίως, που επωφελούνται από αυτό το Παγκόσμιο Σχήμα!!!

Προτού διευκρινίσουμε και αναφερθούμε στους δείκτες , στην δυναμική και στα δεδομένα που περιγράφουν αυτή την Παγκόσμια Συνωμοσία των Πλουσίων και των Ισχυρών , δηλαδή αυτοί που προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και από άλλα γεωπολιτικά κέντρα ισχύς, θα εξετάσουμε μερικούς από τους επίσημους ορισμούς και τις σημασιολογίες όπως αναγράφονται σε διάφορες εξειδικευμένες Αγγλικές πηγές , έτσι ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τα βασικά συστατικά της ανάλυσής μας.

Υπάρχουν πολλοί ορισμοί της λέξης “Παγκοσμιοποίηση” σε διάφορα αγγλικά εγχειρίδια, από διάφορους μελετητές και συγγραφείς που αντανακλούν τις ιδεολογικές τους κλίσεις, είτε αυτή είναι φιλελεύθερη , νεο-φιλελεύθερη, σοσιαλιστική ή κοσμοπολίτικη. Σαν συνέπεια, θα χρησιμοποιήσουμε ένα συνδυασμό από ορισμούς όπως αυτός καταγράφεται από την Wikipedia , σε μια εκτενή ανάλυσή της για το θέμα της Παγκοσμιοποίησης- εισάγοντας μια πιο ισορροπημένη και οικουμενική εξήγηση αυτού του συγκεκριμένου όρου.

Το αγγλικό εγχειρίδιο της Wikipedia διατυπώνει τα εξής:”…Παγκοσμιοποίηση είναι μια διαδικασία διεθνής ενοποίησης που προκύπτει μέσα από την ανταλλαγή βιωματικών αντιλήψεων, προϊόντων, ιδεών, και άλλων συστατικών της κουλτούρας. Η πρόοδος στις μεταφορές και στις τηλεπικοινωνιακές υποδομές είναι βασικός συντελεστής της παγκοσμιοποίησης, προάγοντας μια περαιτέρω αλληλοεξάρτηση των οικονομικών και πολιτισμικών δραστηριοτήτων…Παγκοσμιοποίηση είναι εκείνες οι διαδικασίες μέσα από τις οποίες οι άνθρωποι σε όλη την υφήλιο συγχωνεύονται σε μια και μοναδική παγκόσμια κοινότητα…”.(μετάφραση στα ελληνικά)(http://en.wikipedia.org/wiki/Globalization)

Τώρα, θα παρουσιάσουμε την σημασία της Πολιτιστικής Παγκοσμιοποίησης όπως αυτή παρουσιάζεται από τον Βρετανό κοινωνιολόγο, James L. Watson, για την Εγκυκλοπαίδεια Britannica.

Ο ίδιος καταγράφει πως, “…η Πολιτιστική Παγκοσμιοποίηση είναι ένα φαινόμενο όπου οι καθημερινές εμπειρίες των ανθρώπων που επηρεάζονται από την διοχέτευση προϊόντων και ιδεών, αντανακλούν την τυποποίηση πολιτισμικών εκδηλώσεων σε όλη την υφήλιο. Κινούμενη από την αποτελεσματικότητα ή την έλξη της τηλεπικοινωνίας, του ηλεκτρονικού εμπορίου, της λαϊκής κουλτούρας(pop culture) και των διεθνών μετακινήσεων, η παγκοσμιοποίηση θεωρείται σαν μια τάση προς “ομογενοποίηση”(homogeneity), που τελικά θα μετατρέψει σε κοινό παρανομαστή την κάθε ανθρώπινη εμπειρία. Αυτό όμως φαινομενικά αποτελεί μια υπερβολική εκτίμηση του φαινομένου. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν επιρροές τυποποίησης , είναι σχεδόν απίθανο να δημιουργήσουν μια και μοναδική παγκόσμια κουλτούρα…”.(μετάφραση στα ελληνικά)(http://www.britannica.com/science/cultural-globalization)

Στην συνέχεια θα ήθελα να καταθέσω τον ορισμό της “κουλτούρας” που αντανακλά καλύτερα τα κριτήριά μου για την σημασία της και που μας το παρέχει το Δελτίο ECHOES του 1998, ένα κατά διαστήματα έντυπο του Παγκόσμιου Συμβουλίου των Εκκλησιών(World Council of Churches), σ’ένα εκτενές άρθρο της Κυρίας Fridah Muyale-Manenji.

(περισσότερα…)

Α) Εισαγωγή

Η Παγκοσμιοποίηση δεν είναι ένα καινούργιο ιστορικό φαινόμενο, ήταν παρούσα και ενεργητική σε διάφορες μορφές, σε πολλά μέρη της γης και σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους. Η σημερινή Παγκοσμιοποίηση πρωτοστάτησε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τις   Ηνωμένες Πολιτείες και τα Διεθνή Αμερικανικά Επιχειρηματικά Συμφέροντα, την στιγμή που η Αμερική αναδείχθηκε σαν η μόνη Παγκόσμια Υπερδύναμη, πολιτικά, στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτιστικά.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες   και τα Διεθνή Αμερικανικά Οικονομικά Συμφέροντα πλέον διέθεταν τις δυνατότητες και τα μέσα να εξουσιάσουν σε όλους τους τομείς εκείνα τα κράτη που ήταν συνδεδεμένα με το καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα ή με το “φιλελεύθερο” της παγκόσμιας ελεύθερης αγοράς. Αυτά τα κράτη βρισκόντουσαν σε όλα τα σημεία της γης και σε όλες τις ηπείρους, κυμαίνοντας από τα ανεπτυγμένα βιομηχανικά κράτη όπως την Μεγάλη Βρετανία, την Γαλλία, την Γερμανία και την Ιαπωνία, στις αναπτυσσόμενες οικονομίες όπως αυτές των Ινδιών, της Βραζιλίας και των Αραβικών κρατών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής λόγω του πετρελαίου, και τελικά τα υπανάπτυκτα κράτη της Κεντρικής Αφρικής και της Κεντρικής Αμερικής, όπως την Σομαλία, το Σουδάν, την Νικαράγουα και τις Ονδούρες. Αυτό ήταν και θα είναι το “γήπεδο παιχνιδιού” (playing field) της Αμερικανικής Παγκοσμιοποίησης.

Θα εξετάσουμε τώρα τρία ιστορικά παραδείγματα   Παγκοσμιοποίησης που   αντανακλούν το φάσμα των τύπων Παγκοσμιοποίησης που αποδείχθηκαν ισχυροί και δυναμικοί στο παρελθόν.

Θα ξεκινήσουμε με την πολιτική, οικονομική και πολιτιστική Παγκοσμιοποίηση όπως αυτές εφαρμόσθηκαν μετά τον Μέγα Αλέξανδρο, από τους πιο σημαντικούς Μακεδόνες αξιωματούχους του στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., εγκαθιδρύοντας τα Ελληνιστικά βασίλεια που επικράτησαν για περισσότερο από   3 αιώνες, και που οι ιστορικοί την ονομάζουν “Ελληνιστική Εποχή”.(http://herculean-wordpress.com/2007/04/12/hellenistic-kingdoms-)

Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλέξανδρου το 323π.Χ. , η Παγκόσμια Αυτοκρατορία του τεμαχίστηκε σε Ελληνιστικά βασίλεια, με πολιτικούς ηγέτες, τους πιο αγαπημένους και τους πιο πιστούς αξιωματικούς του.

Το σημαντικότερο Ελληνιστικό βασίλειο ήταν το Βασίλειο της Αιγύπτου που ιδρύθηκε από τον Πτολεμαίο το 305π.Χ. , ενώ η Δυναστεία των Πτολεμαίων κυβέρνησε την Αίγυπτο μέχρι τον θάνατο της Κλεοπάτρας το 30π.Χ., την τελευταία μονάρχη αυτής της Μακεδονικής Δυναστείας.

(περισσότερα…)