Η ακόλουθη σύντομη αναφορά είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Dr. David G. Cooper (1931-1986), “Ο Θάνατος της Οικογένειας”. Ο Dr. David G. Cooper είναι από τους πιο διάσημους ψυχιάτρους-θεωρητικούς του 20ου αιώνα και ένας από τους ιδρυτές του κινήματος ενάντια στην παραδοσιακή ψυχιατρία (anti-psychiatry) που ξεκίνησε στη Δύση την δεκαετία του 60.

“Μία από τις κύριες λειτουργίες του δασκάλου είναι λοιπόν να διαλύει προοδευτικά την επικρατούσα πλάνη της ανικανότητας. Όχι μόνο τα ακαδημαϊκά ιδρύματα, μα κάθε ίδρυμα της Κοινωνίας μας πρέπει να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν πως η εξουσία της άρχουσας ελίτ και της γραφειοκρατίας της δεν είναι τίποτα, τιποτ΄αλλο παρά η εξωτερικευμένη τους εξουσία που τους έχουν αρνηθεί. Το ζήτημα είναι λοιπόν να ιδιοποιηθούμε αυτή την εξουσία και η ιδιοποιητικη στρατηγική είναι σχετικά απλή: “δράτε εναντία στους κανόνες κι η δράση από μονή της μετατρέπει την απατηλή εξουσία τους σε δική μας πραγματική εξουσία”.

Ο Dr. David G. Cooper, (1931-1986) γεννήθηκε στην Νότια Αφρική το 1931 και αποφοίτησε το 1955 απά το Πανεπιστήμιο του Cape Town σπουδάζοντας ψυχιατρικές επιστήμες. Μετά μετακόμισε στην Αγγλία όπου δούλεψε σε διάφορα νοσοκομεία του Λονδίνου, διευθύνοντας πειραματικά τμήματα για νέα παιδία με σχιζοφρένια. Ήταν ένας από τους ιδρυτές και αρχηγούς του κινήματος ενάντια στην παραδοσιακή ψυχιατρία, μαζί με τον R. D. Laing, Thomas Szasz και τον Michel Foucault. Υπήρξε θεωρητικός που βασιζόταν στον “υπαρξιακό Μαρξισμό” και στήριζε στις διάφορες αναλύσεις του ότι η τρελά και οι διάφορες ψυχώσεις των ατόμων προέρχονται άμεσα από μια αφύσικη κοινωνία της οποίας οι θεσμοί δεν σέβονται τις δημιουργικές πολυπλοκότητες της ανθρώπινης φύσης. Σαν αποτέλεσμα, η πρώτη ευθύνη ενός ψυχιάτρου είναι ν΄ αμφισβητήσει και ν΄ αφοπλίσει τις βασικές δομές της κοινωνίας.