Προσωπικοί Στίχοι εμπνευσμένοι από την Σημερινή Ελληνική Πραγματικότητα (Μέρος Ζ’)

 

Δεν χρειάζεται να επαληθεύουμε μόνιμα τον Εαυτό μας Κοινωνικά, απλά θα πρέπει να είμαστε αληθινοί και αυθεντικοί!!!

Πάντα το ήθελες, τότε γιατί δεν το τόλμησες;;;;

Τελικά, είστε πολύ Δειλοί και πολύ Δειλές!!!! Τι κρίμα για όλους εσάς!!!

Συμμετέχω στην Ζωή!!! Δεν σταματάω, ούτε υποχωρώ !!!

Τα πολλά καθημερινά ψέματα είναι η αρχή της Ανθρώπινης Τρέλας!!!!

Σήμερα, όλη η Ανθρωπότητα ζει το Παράλογο σε όλο το Μεγαλείο του!!!

Πραγματικά εσύ πιστεύεις πως θα σε σώσουν τα λεφτά;;;

Ποτέ δεν μ’ ενδιέφερε η Κοινωνική μου Εικόνα!!! Ποτέ!!!!

Το ποτήρι δεν το βλέπω ούτε μισό άδειο ούτε μισό γεμάτο, το βλέπω “ραγισμένο”!!!!

Τα πάντα σχετίζονται με τις προσωπικές σας προτεραιότητες !!!!

Σε συμμόρφωσαν, και μετά σε βαλαν στο κουτάκι σου!!!

Ξεκόλλα, γιατί χάνεις επαφή με την ουσιαστική αλλά και πολύπλοκη Πραγματικότητα!!!

Είμαι εθισμένος στην προσωπική μου Ελευθερία!!!

Δεν με χωνεύουν γιατί τους χαλάω την Εικονική τους Συνταγή!!!!

Είμαστε όλοι παρά μια σύντομη Αναπνοή!!!!

Οι περισσότεροι Έλληνες και οι περισσότερες Ελληνίδες δεν αντέχουν το διαυγές Φώς της χώρας τους!!!!

Όλοι εσείς ηλικιωμένοι βρικόλακες, ήρθε ο καιρός να διαλυθείτε!!!

Οι δογματικοί Χριστιανοί, οι δογματικοί Μεσοαστοί και οι δογματικοί Αριστεροί, δεν δέχονται το “χαλαρό”, το “γήινο” και το “ερωτικό” στην καθημερινή τους Ζωή!!!

Διώξε την μαυρίλα που κουβαλάς μέσα σου, γιατί σε έχει αρρωστήσει!!!!

Οι καλλιτέχνες που έχουν κάνει πολλά λεφτά, έχουν ξεπουλήσει το ταλέντο τους αλλά και την ψυχή τους!!!!

Το τομάρι μας δίχως ψυχή δεν αξίζει τίποτα!!!

Δυστυχώς για μένα , είμαι υποχρεωμένος να ζω το Τίποτα μαζί σας!!!!

Όχι σε οργανωμένη ζωή, αλλά σε οργανωμένη σκέψη!!!!!

Ο Αφέντης και η Αφέντισσα λένε και κάνουν ότι γουστάρουν!!! Να τους χαιρόμαστε!!!!

Την μοίρα μας εμείς την διαλέγουμε!!!

Εμείς οι Έλληνες και Ελληνίδες είμαστε ειδικοί να κακολογούμε εύκολα τον άλλο!!!! Τι ψυχική μιζέρια!!!!

Αγνοώ την Καθημερινότητα των Ανθρώπων, όχι τους Ανθρώπους!!!

Θα πρέπει να μάθεις να γονατίζεις μπροστά στην Ζωή, δεν θα χάσεις αλλά θα κερδίσεις!!! Θα κερδίσεις την Ελευθερία σου!!!!

Θέλεις να ζήσεις αληθινά;;;; Τότε λοιπόν, δεν θα πρέπει να φοβάσαι τον Θάνατο!!!!

Τελικά θα αγαπηθούμε ή θα συνεχίσουμε να παίζουμε το Κοινωνικό Θέατρο της προσωπικής έπαρσης;;;;