Έχω έναν πρώην μαθητή μου που τώρα κάνει μεταπτυχιακές σπουδές σε μια Ευρωπαική χώρα, και που είναι μόνιμος αναγνώστης της ιστοσελίδας μου. Τον τιμώ, τον σέβομαι και τον αγαπώ, γιατί είναι ένας νέος που προσπαθεί “ν΄απεγκλωβιστεί” από την μετριότητα και την μιζέρια των δεδομένων “εικονικών” κοινωνικών ρόλων, για να εξελιχθεί σ΄ένα πραγματικά δημιουργικό άτομο με “οικουμενική συνείδηση”. Αυτό που με παραξενεύει σ΄αυτό το παιδί είναι το γεγονός ότι σε τακτική βάση μου εκφράζει την άποψη πως τα κείμενά μου δεν είναι και τόσο ελπιδοφόρα. Και εγώ με την σειρά μου, πάντα προσπαθώ να του εξηγήσω πως το ν΄αναγνωρίζεις την πραγματικότητα είναι από μόνη της μια πράξη ελπιδοφόρα.

(περισσότερα…)

Πολλοί ιστορικοί που ασχολούντε με τον ανθρώπινο πολιτισμό, στηρίζουν μέσα από τις αναλύσεις τους ότι ο αυθεντικός πρόδρομος του Χριστού “ιδεολογικά” δεν είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής όπως μας διδάσκουν στα σχολεία και στις θεολογικές σχολές, αλλά ο Σωκράτης- που έζησε περίπου 4 αιώνες πριν τον Χριστό στην Αθήνα. Με λίγα λόγια, θα μπόρουσαμε να πούμε πως αυτοί οι μελετητές της ανθρώπινης πολιτιστικής εξέλιξης έχουν διαπιστώσει ότι και οι δύο αυτές πεφωτισμένες προσωπικότητες πρώτα απ΄όλα στήριξαν τα “πιστεύω” τους πάνω σε “αρχεγονικές” ανθρώπινες αξίες που ενίσχυαν όχι μόνο την αρμονική κοινωνική συνοχή των ατόμων, αλλά και τις φυσικές δυνατότητες του κάθε ατόμου για ελεύθερη κρίση, ελεύθερη έκφραση και ελεύθερη δημιουργική δράση.

(περισσότερα…)

Ένα από τα πλέον δημοφιλή προγράμματα τηλεόρασης παγκοσμίως είναι ένα αγγλόφωνο “reality show”που διαθέτει όλα τα θετικά ενός “κοινωνικού ντοκυμανταίρ”,δίχως τις ακρότητες ενός “εικονικού” reality show τηλεόρασης που εκμεταλεύεται, διαστρεβλώνει και κουρελιάζει την ανθρώπινη υπόσταση και φύση. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα στα ελληνικά τιτλοφορείτε ως “Νταντά πρώτων βοηθειών”και είναι μεταγλωττισμένο,ενώ στ΄αγγλικά ονομάζεται “Nanny 911”. Η “Νταντά πρώτων βοηθειών” μεταδίδεται κάθε μεσημέρι (3-4),από τον τηλεοπτικό σταθμό “Σκάι”, που τον θεωρώ σαν τον καλύτερο ενημερωτικό τηλεοπτικό σταθμό στην Ελλάδα, προβάλλοντας σύγχρονο και προοδευτικό υλικό.

(περισσότερα…)

Τα τελευταία 25 χρόνια που κάνω ιδιαίτερα μαθήματα σε μικρούς και μεγάλους,από παιδιά με ιδικές ανάγκες μέχρι και νέα άτομα που θέλουν να κάνουν ανώτερες σπουδές σε ξένη γλώσσα,ανακάλυψα ένα κοινό σημείο μεταξύ όλων αυτών των νέων ανθρώπων.Είναι ένα πολύτιμο στοιχείο για να κατανοήσω καλύτερα την ψυχοσύνθεση και την προσωπικότητα του κάθε μαθητή και της κάθε μαθήτριας.Το στοιχείο αυτό είναι το εξής:Στην διάρκεια του μαθήματος, πολλά από τα παιδιά κάνουν αφηρημένα σχέδια ή σκίτσα πάνω σε κομμάτια από χαρτί,πάνω σε σελίδες τετραδίου, ακόμα και πάνω στα πακέτα των τσιγγάρων μου ή και πούρων μου.Αυτά τα σχέδια έχουν αξία γιατί είναι αυθόρμητες ή και στιγμιαίες δημιουργίες του παιδιού που περιγράφουν την ψυχολογική του κατάσταση ή διάθεσή του.

(περισσότερα…)

Εδώ και πολλά χρόνια,πηγαίνω σε μια κλειστή πισίνα ,γιατί αγαπώ το κολύμπι και επίσης επειδή η επαφή μου με το νερό με ηρεμεί και με αναζωογονεί.Οι ώρες που κολυμπάω είναι μεταξύ 1μ.μ. και 3μ.μ., πρώτα από όλα γιατί είναι οι ώρες μου οι ελεύθερες (λόγω των ιδιαιτέρων μαθημάτων),ενώ τις ωρες αυτές είναι λίγα τα άτομα που επισκέπτονται το κολυμβητήριο.Παράλληλα αυτές τις ώρες δεν υπάρχουν νέα παιδιά,που σημαίνει ηρεμία και ησυχία. Πριν περίπου τρία χρόνια,παρατήρησα ένα μικρό αγοράκι να έρχεται στην πισίνα με προσωπική δασκάλα κολύμβησης. Το παρατήρησα γιατί εκείνες τις ώρες δεν κολυμπούν παιδιά αλλά και διότι το αγοράκι φαινόταν καχεκτικό ,μικροσκοπικό, φοβισμένο και όχι τόσο διατεθημένο ν΄ακολουθήσει τις οδηγίες της δασκάλας του.Είχα υπολογίσει (λάθος) ότι το αγοράκι θα πρέπει να ήταν μεταξύ 7 και 8 χρονών.

(περισσότερα…)

Το κείμενο που ακολουθεί το έστειλε τα Χριστούγεννα στην ιστοσελίδα η μητέρα πρώην μαθητή μου.Εκείνη και ο γιός της με τιμούν με την τακτική ανάγνωση των κειμένων. Πιστεύω ότι το κείμενο,του οποίου ο συγγραφέας παραμένει ανώνυμος, διαθέτει κοινά σημεία με την γενική φιλοσοφία της ιστοσελίδας. Το αρχικό κείμενο είναι γραμμένο στα Ελληνικά.

(περισσότερα…)

Εδώ και 20 χρόνια πηγαίνω σε πισίνα γιατί από μικρό παιδί λατρεύω το κολύμπι, και γιατί η επαφή μου με το νερό με ανακουφίζει ψυχικά και σωματικά. Πρίν από 3 μήνες παρατήρησα ένα νέο άτομο σ΄αυτή την πισίνα που σίγουρα θα ήταν οι πρώτες του βδομάδες σ΄αυτόν τον δημόσιο χώρο. Τον παρατήρησα γιατί πολύ σπάνια νέα παιδιά κολυμπούν τις ώρες που εγώ πηγαίνω, δηλαδή 12 με 2, και δεύτερο, γιατί έβλεπα έναν νέο άνθρωπο που παρά το ταλέντο του σαν κολυμβητής, κολυμπούσε με τέτοια μανία και με σπασμωδική ένταση, που πραγματικά το θεώρησα σαν κάτι το αφύσικο. Ξεκινούσε το κολύμπι ξαφνικά, και σχεδόν πάλευε με το νερό, και μετά από 5 λεπτά ξαφνικά σταματούσε για 2 με 3 λεπτά. Αυτός ο ρυθμός και αυτές οι σπαστικές κινήσεις επαναλαμβάνονταν ξανά και ξανά για σχεδόν 1.5 ώρα. Κουραζόμουν μόνο που τον έβλεπα.

(περισσότερα…)