“…Εκείνος που δοξάζει τη δική του θρησκεία μέσα από μια ακραία αφοσίωση και κατηγορεί τις άλλες θρησκείες με τη σκέψη ότι εγώ θα πρέπει να δοξάζω μόνο τη δικιά μου θρησκεία, θα πρέπει να κατανοήσει ότι τελικά θίγει την ίδια του τη θρησκεία. Σαν συνέπεια θα πρέπει να υπάρχουν ουσιαστικές και αληθινές επαφές μεταξύ των θρησκειών. Καθένας θα πρέπει να κατανοεί και να σέβεται τα δόγματα των άλλων θρησκειών. Ο αγαπημένος των θεών, ο βασιλιάς Πιγιαντάσε (Ασόκα), επιθυμεί όλοι να γνωρίζουν καλά τα σωστά διδάγματα των άλλων θρησκειών.”

(Ασόκα, 304 π.Χ. – 232 π.Χ.)

Είναι μέρος από ένα διάταγμα του Ινδού αυτοκράτορα του Ασόκα του Μέγα, που έζησε στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. μέχρι τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. (304 – 232 π.Χ.). Ο Ασόκα αντιπροσωπεύει την πιο ισχυρή πολιτική προσωπικότητα στην ιστορία των Ινδιών, εφόσον η αυτοκρατορία του μετά από πολλαπλές στρατιωτικές συγκρούσεις αποτέλεσε το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Ινδίας, όπως επίσης και το γεωγραφικό χώρο που καταλαμβάνουν σήμερα το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, και το ανατολικό μέρος του Ιράν. Το έμβλημα της αυτοκρατορίας του, που ήταν “η ρόδα της ζωής” με τις πολλές ακτίνες, είναι το εθνικό έμβλημα του σύγχρονου έθνους-κράτους των Ινδιών, ενώ ο αυτοκράτορας Ασόκα είναι αυτός που διέδωσε το Βουδισμό όχι μόνο στις Ινδίες αλλά και σε όλη την κεντρική Ασία. Αναγνωρίζοντας τη σκληρότητα της επεκτατικής του πολιτικής, ο Ασόκα αποφάσισε να ενστερνιστεί το Βουδισμό και να δημιουργήσει τις κοινωνικές-πολιτικές και πολιτισμικές προϋποθέσεις για μια πιο ειρηνική και ανθρωπιστική επικράτεια.