Όπως είχαμε αναφέρει στο προηγούμενο μέρος του άρθρου μας για τον Αριστοτέλη Ωνάση, ο μοναχογιός του, ο Αλέξανδρος Ωνάσης, μερικούς μήνες πριν τον θάνατό του σε αεροπορικό “ατύχημα” στο αεροδρόμιο των Αθηνών, είχε ανακοινώσει στον πατέρα του “επίσημα” ότι πρώτα απ’ όλα θα εγκατέλειπε την Ολυμπιακή Αεροπορία και επίσης ότι θα παντρευόταν την Fiona Thyssen και θα ζούσαν μαζί στο “δικό” τους σπίτι που είχαν “οι δυο τους” αγοράσει στη Δυτική Ευρώπη. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης ήθελε ν’ απαλλαγεί από τις “αφόρητες” ψυχολογικές πιέσεις του πατέρα του και είχε βρει το “αντίδοτο” στις σχέσεις αγάπης και έρωτα που είχε συνάψει με την πλούσια, δυναμική και απελευθερωμένη Fiona Thyssen, μια ώριμη γυναίκα 16 χρόνια μεγαλύτερή του (σελ.3 – http://www.men.gr/58/onasis/index8.htm).
Τον τελευταίο χρόνο πριν το θάνατό του, ο Αλέξανδρος είχε έρθει σε σύγκρουση με τον πατέρα του για θέματα που αφορούσαν τις εργασιακές σχέσεις τους με τους υπαλλήλους της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αλλά επίσης και για καθημερινά πρακτικά ζητήματα που είχαν σχέση με την προσωπική ασφάλεια του Αλέξανδρου και την ασφάλεια όλης της οικογένειας του Αριστοτέλη Ωνάση. Για παράδειγμα, ο Αλέξανδρος προσπαθούσε τα τελευταία χρόνια να πείσει τον πατέρα του ν’ αγοράσει ένα ελικόπτερο για τις μετακινήσεις της οικογένειας Ωνάση μέσα στον Ελλαδικό χώρο, αφού ο ίδιος ο Αριστοτέλης Ωνάσης επέμενε αυτοί να χρησιμοποιούν ένα παλιό Piaggio αεροπλάνο σαν και αυτό που αργότερα βρήκε τον θάνατό του ο Αλέξανδρος. Αυτή ήταν η στάση ενός “ανθρώπου” (Neanderthal) που διέθετε τα πιο σύγχρονα αεροπλάνα της εποχής του για την μεταφορά των πελατών της Ολυμπιακής Αεροπορίας σε “όλες τις Ηπείρους της Γης”!!! Ο Αλέξανδρος δεν άντεχε άλλο αυτήν την “μονοδιάστατη”, “μίζερη” και “απολυταρχική” αντιμετώπιση του πατέρα του απέναντι στους υπαλλήλους του αλλά και απέναντι στην ίδια του την οικογένεια”… Τον βάραινε, όμως, ο τρόπος με τον οποίο διοικούσε ο Ωνάσης. ‘Ευτυχώς, αποφάσισε τουλάχιστον να πουλήσει εκείνο το σαράβαλο το Piaggio και να πάρει ένα ελικόπτερο για τις μετακινήσεις μας’ (είχε πει τότε ο Αλέξανδρος Ωνάσης)…”(σελ.1 – http://www.men.gr/58/onasis/index8.htm).
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης σκοτώθηκε Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου 1973, όταν το αεροπλάνο που πιλοτάριζε, ένα αμφίβιο “Piaggio 136”, κατέπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού των Αθηνών, μερικά δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του. Έτσι λοιπόν θα εξετάσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία και τα δεδομένα που έχουν “άμεση” σχέση με αυτό το “ατύχημα” που αφαίρεσε την ζωή του Αλέξανδρου στα 25 του χρόνια, δηλαδή σε μια πολύ νεαρή ηλικία. Θα εξετάσουμε ειδικά όλες εκείνες τις “επίσημες” παραλήψεις(εικονική πραγματικότητα) σχετικά με τα πραγματικά γεγονότα και στοιχεία εκείνης της εποχής, και ποιους τελικά “βόλευε” η διαστρέβλωση της “αντικειμενικής αλήθειας” και η “τελική έκλειψη” ενός νέου ανθρώπου που ήθελε να ζήσει “ελεύθερα”, “ερωτικά”, “δημιουργικά” και “ανθρώπινα”, και όχι “παθητικά” και “μίζερα” σαν τους περισσότερους νέους Έλληνες και τις περισσότερες νέες Ελληνίδες σήμερα!!!
Ας ξεκινήσουμε με μια “επίσημη αναφορά” που έκανε ο μηχανικός συντήρησης του αεροπλάνου Piaggio με το οποίο σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος Ωνάσης, ο Νικόλαος Προνοίτης, στην ελληνική εφημερίδα “Το Βήμα”, τον Ιανουάριο του 1999, δηλαδή σχεδόν 27 χρόνια μετά το τραγικό αυτό συμβάν. Ο Νικόλαος Προνοίτης ήταν τότε 26 χρονών και μετά από 27 χρόνια είπε τα εξής, “… Έχω ζήσει τόσα χρόνια με τον εφιάλτη αυτού του περιστατικού. Να μου λένε ορισμένοι συνάδελφοι ‘έλα, Νικόλα, τον φάγατε τον μικρό και εγώ να μην μπορώ να μιλήσω’ τονίζει ο κ. Προνοίτης. Αυτός ήταν ο τελευταίος άνθρωπος στον οποίο είχε μιλήσει ο Αλέξανδρος…”(σελ.5 – http://www.tovima.gr/default.asp?pid). Ο Προνοίτης ήταν ο τελευταίος άνθρωπος με τον οποίο είχε μιλήσει ο Αλέξανδρος Ωνάσης πριν επιβιβαστεί στο Piaggio, αλλά πιο σημαντικά είναι ότι ο ίδιος ο Προνοίτης αμέσως μετά το “ατύχημα” διεξήγαγε την δικιά του έρευνα της οποίας τα τελικά συμπεράσματα κατέρριπταν όλα τα “επίσημα πορίσματα” που ενέκριναν και εξεδώθηκαν από διάφορους “έγκυρους πραγματογνώμονες” και των δικαστικών αρχών του Ελληνικού κράτους. Τις λεπτομέρειες αυτές θα τις εξετάσουμε αργότερα στο κείμενο μας.
Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει ν’ αναφέρουμε ότι όταν το Piaggio απογειώθηκε περίπου στις 3 το μεσημέρι από το αεροδρόμιο των Αθηνών, ημέρα Τρίτη στις 23 Ιανουαρίου 1973, χειριστής ήταν ο Αλέξανδρος Ωνάσης με βοηθούς δύο πολύ έμπειρους πιλότους, τον Donald McGregor που πετούσε συχνά με τον Αλέξανδρο σαν μόνιμος πιλότος της Ολυμπιακής Αεροπορίας και τον Donald McCasker που θ’ αντικαταστούσε τον McGregor γιατί αυτός παρουσίαζε προβλήματα με την καρδιά του και δεν μπορούσε ν’ ανανεώσει το πιστοποιητικό του υγείας που είχε λήξει τέλος του 1972 (σελ.2 – http://www.tovima.gr/default.asp?pid). Θα ήταν για τον McCasker μια δοκιμαστική πτήση με το συγκεκριμένο Piaggio, ενώ εκπαιδευτές του θα ήταν ο Donald McGregor αλλά και ο Αλέξανδρος Ωνάσης- τελικός προορισμός αυτής της συγκεκριμένης πτήσης θα ήταν το ιδιωτικό νησί του Αριστοτέλη Ωνάση, ο “Σκορπιός”.
Στις 7 το απόγευμα της Τρίτης, 23 Ιανουαρίου 1973, ο Αλέξανδρος Ωνάσης θα ξεψυχούσε στο νοσοκομείο ΚΑΤ των Αθηνών, ενώ αρχικά είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο της αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στο αεροδρόμιο του Ελληνικού των Αθηνών(σελ.3.http://www.tovima.gr/default.asp?pid). Η ιατροδικαστική διάγνωση θανάτου του Αλέξανδρου Ωνάση ήταν η “βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση” που ο ίδιος υπέστη από το αεροπορικό “ατύχημα”, ενώ “σαν από θαύμα” οι δύο έμπειροι Αμερικανοί πιλότοι που βρισκόντουσαν “μαζί του” και “δίπλα του”, υπέστησαν μόνο “μερικά κατάγματα” (σελ.3 – http://www.tovima.gr/default.asp?pid). Πως γίνεται αυτό;;;; Παρ’ όλα αυτά, όσον αφορά τα αίτια του ατυχήματος, υπήρχε σχεδόν ομοφωνία στα πορίσματα των τριών “νομίμων” και “έγκριτων” φορέων τεχνικής πραγματογνωμοσύνης σχετικά με την αεροναυπηγική. Ήταν η Επιτροπή Διερεύνησης Ατυχημάτων της Πολιτικής Αεροπορίας του Ελληνικού Κράτους, η Επιτροπή της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας για την Ασφάλεια Πτήσεων και τελικά ήταν και η λεπτομερή αξιολόγηση του βρετανού εμπειρογνώμονα Adam Hunter, τον οποίο είχε επιλέξει η πλευρά του Αριστοτέλη Ωνάση σαν ένα “ανεξάρτητο” αλλά “έμπειρο” τεχνικό πραγματογνώμονα όσον αφορά την κατασκευή και τις διάφορες λειτουργίες ενός αεροπλάνου. Συνοπτικά τα πορίσματα κατέληξαν στο εξής συμπέρασμα”… η αντίθετος της κανονικής λειτουργίας των πηδαλίων κλίσεως, οφειλόμενη στην αντίστροφον σύνδεσιν των συρματόσχοινων κινήσεως αυτής. Ακόμη συνετελέσασαι αιτίαι είναι η πλημμελής επίβλεψις και έλεγχος των εις το αεροσκάφος εκτελεσθεισών εργασιών, υπό των αρμοδίων τεχνικών υπηρεσιών, όπως και ο μη εντοπισμός υπό του χειριστού(δηλαδή του Αλέξανδρου Ωνάση) της αντιστρόφου ανταποκρίσεως των πηδαλίων κλίσεως, κατά του προ πτήσεως έλεγχον…” (σελ.3 – http://www.tovima.gr/default.asp?pid). Αυτό το σύντομο τεχνικό πόρισμα δεν καταδεικνύει μόνο μια εγκληματική επαγγελματική αμέλεια από την πλευρά των τεχνικών και των ελεγκτών της Ολυμπιακής Αεροπορίας και της Πολιτικής Αεροπορίας του Ελληνικού Κράτους, αλλά πιο σημαντικά στοιχειοθετεί ενδείξεις για μια “πιθανή” και “σκόπιμη” εγκληματική δολιοφθορά στο συγκεκριμένο Piaggio αεροπλάνο από “αγνώστους”, με κίνητρο την δολοφονία του Αλέξανδρου Ωνάση. Στην συνέχεια θα δούμε ότι αυτή η “επίσημη κοινή αποδοχή” του πορίσματος από τόσους και τόσους “έγκριτους τεχνικούς πραγματογνώμονες” ήταν παρά μόνο μια “εικονική πραγματικότητα” και όχι η “αντικειμενική αλήθεια”. Τελικά ποιόν ή ποιους εξυπηρετούσε αυτή η “εικονική περιγραφή” του αεροπορικού “δυστυχήματος” που σκότωσε τον Αλέξανδρο Ωνάση “στο άνθος της ηλικίας του”;;;;
Θα ξεκινήσουμε με τις πληροφορίες που έκαναν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων εκείνη την εποχή και σταδιακά θα προχωρήσουμε στην ουσία της υπόθεσης που σε μεγάλο βαθμό σπάνια ή ποτέ δεν έχει ειπωθεί από τα διάφορα μέσα πληροφόρησης είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Θα πρέπει εδώ να πούμε ότι όταν σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος, ο πατέρας του είχε στηρίξει ότι ο γιος του είχε δολοφονηθεί και “δημόσια” επικήρυξε αυτούς τους “δολοφόνους” με 1,000,000 δολάρια αμερικάνικα τότε- μια επικήρυξη που ακόμη και σήμερα ισχύει “θεωρητικά” (σελ.1 – www.sansimera.gr/archive/biographies/show.php?id). Εκείνη την εποχή ακούστηκαν πολλά (εικονική πραγματικότητα) για το ποίοι θα μπορεί να ήταν οι πιθανοί “συνωμότες” πίσω από την “δολοφονία” του Αλέξανδρου Ωνάση, και υποδείχθηκαν κατά καιρούς η CIA, ο Σταύρος Νίαρχος, το στρατιωτικό καθεστώς των Ελλήνων Συνταγματαρχών στην Ελλάδα τότε, ακόμη και οι υπάλληλοι της Ολυμπιακής Αεροπορίας (σελ.2 – www.sansimera.gr/archive/biographies/show.php?id). “…Εξάλλου ο Αριστοτέλης Ωνάσης θεωρούσε βέβαιο ότι ο Αλέξανδρος έπεσε θύμα εγκληματικής ενέργειας. Χωρίς όμως να παρουσιάσει κανένα περαιτέρω στοιχείο, χωρίς ποτέ να μιλήσει για το ενδεχόμενο κίνητρο των “ηθικών αυτουργών”…” (σελ.1 – http://tovima.gr/default.asp?pid). Όσον αφορά τώρα το ίδιο το αεροπορικό “δυστύχημα”, επτά μηχανικοί της Ολυμπιακής Αεροπορίας κατηγορήθηκαν για “επαγγελματική αμέλεια”, αλλά στις 7 Νοεμβρίου 1977, αθωώθηκαν με απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, και σύντομα θα κατανοήσουμε γιατί πάρθηκε αυτή η απόφαση που είναι και “το κλειδί” όλης αυτής της “τραγικής υπόθεσης”. Σχετικά τώρα με τους δύο “έμπειρους” Αμερικανούς κοπιλότους του Αλέξανδρου Ωνάση στο Piaggio, που επέζησαν με μόνο “μερικά κατάγματα”, ο Donald Mc Gregor πήρε τότε 15,000 δολάρια αμερικάνικα αποζημίωση από την Ολυμπιακή Αεροπορία , ενώ ο Αριστοτέλης Ωνάσης απαγόρευσε στους δικηγόρους του να αποζημιώσουν τον Donald Mc Casker (σελ. 1 –http://www.men.gr/58/onasis/index8.htm). Το παράξενο με την υπόθεση του αμερικανού πιλότου Donald Mc Casker είναι το γεγονός ότι αρχικά έβαλε τους δικούς του δικηγόρους για να κάνουν κατάσχεση κάποιου αεροσκάφους της Ολυμπιακής Αεροπορίας σαν αποζημίωση αλλά αυτό δεν πέτυχε (σελ. 1 – http://www.men.gr/58/onasis/index 8.htm), ενώ στην συνέχεια “…δεν έχει μιλήσει γι ’αυτή την υπόθεση και “χάθηκε” από προσώπου γης λίγες ημέρες μετά το δυστύχημα. Επέστρεψε στις ΗΠΑ και έκτοτε δεν έχει δώσει σημεία ζωής… Μοναδική “παρουσία” του το απολογητικό υπόμνημα που απέστειλε στις 9.6.1973 στον ανακριτή, όπου αρνείται οποιαδήποτε κατηγορία για πλημμελή έλεγχο των χειριστηρίων του αεροσκάφους…” (σελ.7 – http://www.tovima.gr/default.asp?pid).
Επειδή έχουμε ακόμη ν’ αναφέρουμε πολλές τεχνικές λεπτομέρειες σχετικά με το αεροπορικό “ατύχημα” όπου σκοτώθηκε ο Αλέξανδρος Ωνάσης και επίσης το πώς τα επίσημα πορίσματα των “νομίμων” τεχνικών πραγματογνωμόνων και των δικαστικών αρχών του Ελληνικού Κράτους διαστρέβλωσαν “τα πραγματικά γεγονότα” και “τις πραγματικές συνθήκες” αυτού του τραγικού γεγονότος, θα συνεχίσουμε την περιγραφή μας στο επόμενο μέρος του άρθρου μας.
Ο Αλέξανδρος και ο Αριστοτέλης Ωνάσης