Στα προηγούμενα μέρη του άρθρου μας για τον Αριστοτέλη Ωνάση, περιγράψαμε τις στρατηγικές του, τις προσωπικές του επιδιώξεις και το ήθος του στα πλαίσια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του διεθνώς, και το πως εκμεταλλεύτηκε μ’ένα “στυγνό” και ακραίο “εγωκεντρικό” τρόπο αντιπάλους, συνεταίρους και κοινωνίες, ιδιαίτερα όταν όλοι αυτοί οι παράγοντες βρισκόντουσαν σε ευάλωτη ή ανοχύρωτη θέση απέναντι στις “αρπακτικές” προθέσεις και επιθέσεις του έλληνα εφοπλιστή. Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, αντιμετώπισε τις “τελείως” προσωπικές σχέσεις του ,είτε αυτές αφορούσαν την ίδια του την οικογένεια, είτε τις 3 γυναίκες που σημάδεψαν την ζωή του, δηλαδή την Αθηνά Λιβανού, την Μαρία Κάλλας και την Jackie Kennedy.

Στα πρώτα μέρη του άρθρου μας για τον Ωνάση, είχαμε αναφέρει πως από νεαρή ηλικία , ξεκινώντας την μακρά και πολυσύνθετη επιχειρηματική του πορεία από την Αργεντινή, χρησιμοποίησε την “ανδρική” του γοητεία και το “σεξουαλικό” του ένστικτο για να προσεγγίσει αρχικά “ώριμες” γυναίκες με οικονομικό και κοινωνικό κύρος(άρχουσα τάξη) , ενώ την στιγμή που έγινε κοινωνικά αποδεκτός σαν ένας ανερχόμενος πετυχημένος εφοπλιστής, άρχισε να “στοχεύει τα πυρά” του προς εκείνες τις γυναίκες που θα τον έκαναν διάσημο στην “οικονομική αφρόκρεμα” της υφηλίου, ιδιαίτερα στον κύκλο των Ελλήνων Εφοπλιστών. Έτσι παρατηρούμε πως οι “ώριμες” πλούσιες γυναίκες της υψηλής κοινωνίας της Αργεντινής που “συνευρέθηκαν” με τον τότε νέο Ωνάση(δεκαετία του 1920), παραμένουν σχεδόν ανώνυμες στο βιογραφικό του. Αντίθετα, από τα μέσα της δεκαετίας του 1930, όταν ο Ωνάσης πλέον εμφανίζεται σαν ένα “ανερχόμενο επιχειρηματικό αστέρι” στον Ελληνικό Εφοπλιστικό Χώρο και μετακινείτε μεταξύ Buenos Aires,Νέα Υόρκη, Λονδίνο και Παρίσι, οι “ερωμένες” κατά καιρούς θα είναι η Eva Peron, η σύζυγος του μελλοντικού στρατιωτικού προέδρου της Αργεντινής, Juan Peron(1946-1952), η Gloria Swanson, το μεγάλο αστέρι του βουβού κινηματογράφου του Hollywood και ερωμένη του Joseph Kennedy, ισχυρού Αμερικανού πολιτικού και επιχειρηματία, όπως και αρχηγού της Ιρλανδικής Μαφίας της Αμερικής(πατέρας του Αμερικανού Προέδρου John F.Kennedy,του Αμερικανού Υπουργού Εσωτερικών Bobby Kennedy και του Αμερικανού Γερουσιαστή Edward Kennedy) και η Greta Garbo, η πιο διάσημη τότε ηθοποιός του Hollywood (σελ.3. http://www.rodosport.gr/enlefko/onasis.htm).

Ο επόμενος ανθρώπινος στόχος του Ωνάση ήταν η “δεκατετράχρονη ” μικρή κόρη του ισχυρού εφοπλιστή Σταύρου Λιβανού. Την Αθηνά (Τίνα) Λιβανού την συνάντησε για πρώτη φορά την άνοιξη του 1943,στην σουίτα του πατέρα της στο Plaza Hotel στην Νέα Υόρκη όπου διέμενε με την μητέρα της Αριέτα και την μεγαλύτερη κατά δύο χρόνια αδερφή της Ευγενία. Μέσα από τα συνηθισμένα “ανατολίτικα” τερτίπια του, ο Ωνάσης κατάφερε να προσεγγίσει την μητέρα της Τίνας, να πάρει με το μέρος του την αδερφή της Ευγενία και να γοητέψει την μικρή Τίνα των 14 ετών. Παρά το γεγονός ότι η Τίνα προτιμούσε τον πιο ευπαρουσίαστο συνομήλικο του Ωνάση ,τον έλληνα εφοπλιστή Σταύρο Νίαρχο, ο πρώτος κατάφερε να πείσει την οικογένεια Λιβανού ν’απορρίψουν την πρόταση γάμου του Νιάρχου προς την Τίνα, ενώ αποδέχθηκαν τον Ωνάση σαν “προστάτη” όταν ο “pater familias”,ο Σταύρος Νίαρχος, δεν ήταν παρόν λόγω των επιχειρηματικών υποχρεώσεών του σε διάφορα σημεία της γής. Τελικά, ο “πονηρός ανατολίτης” με το “επιχειρηματικό αρπακτικό ένστικτό” του ,πέτυχε μετά από τρία χρόνια “επίμονης ενέδρας” να παντρευτεί την Τίνα Λιβανού το 1946,όταν εκείνη ήταν 17 ετών και ο Ωνάσης πάνω από 45.Υπάρχει μια διασταυρωμένη πληροφορία που αναφέρει πως “…η ίδια η Τίνα έλεγε σε φίλους της ότι ο ρόλος της ήταν απλά να βρίσκεται γύρω από τον Ωνάση, σαν ακριβό κόσμημα…” (σελ.4. http://www.rodosport.gr/enlefko/onassis.htm).Σ’ όλη την διάρκεια της ζωής του, ο Αριστοτέλης Ωνάσης λειτούργησε επιχειρηματικά και “ερωτικά” σαν ένα “αγρίμι” σε έφοδο, σαν ένας σύγχρονος “Neanderthal” που πάει για κυνήγι “μόνος” του. Ήθελε να επιβληθεί απόλυτα στους “πάντες και στα πάντα”, γιατί δεν είχε πραγματική συναισθηματική επαφή(αλτρουισμός,ενσυναίσθημα) ούτε με τους ανθρώπους, ούτε με την “ανθρώπινη θνητή ζωή”, αλλά ούτε και με τον ίδιο του τον εαυτό.

Με την Τίνα Λιβανού ο Ωνάσης απέκτησε ένα γιο, τον Αλέξανδρο, στις 30 Απριλίου του 1948, και στις 11 Δεκεμβρίου του 1950 ,έκαναν μια κόρη, την Χριστίνα. Όπως αναφέραμε προηγουμένως , οι προσωπικές σχέσεις του Ωνάση με την Τίνα ήταν περισσότερο “εικονικές” παρά “πραγματικές”, εφόσον ήταν η Τίνα που ουσιαστικά του άνοιξε τις πόρτες “διάπλατα” στον εφοπλιστικό κόσμο μέσω του πατέρα της, όπως επίσης και του προσέφερε την ” παγκόσμια διασημότητα” μέσω των γνωριμιών της οικογένειας Λιβανού με την “κάστα” των ισχυρών επιχειρηματιών της υφηλίου (σελ.4. http://www.rodosport.gr/enlefko/onasis.htm).Η “εικονική” τους σχέση επαληθεύεται μέσα από τρία στοιχεία. Το πρώτο και πολύ σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο Αριστοτέλης Ωνάσης μετά τον γάμο του με την Τίνα Λιβανού το 1946 , συνέχισε να έχει σχέσεις με πολλαπλές διάσημες γυναίκες δίχως να το κρύβει. Κάποιες από τις “ερωμένες” του εκείνη την εποχή ήταν η Marilyn Monroe ,η Grace Kelly πριν παντρευτεί τον πρίγκιπα Renier του Monaco, η μικρότερη αδερφή της Jackie Kennedy, η Caroline Lee Bouvier, και η Μαρία Κάλλας, η οποία ήταν και η αιτία που η Τίνα χώρισε τον Ωνάση το 1960 (σελ.5-6. http://www.rodosport.gr/enlefko/onasis.htm). Δεύτερο στοιχείο για τις “εικονικές” σχέσεις μεταξύ της Τίνα Λιβανού και του Αριστοτέλη Ωνάση είναι ότι η Τίνα σύντομα θ’αποκαλύψει στον σύζυγό της πως ο Σταύρος Νίαρχος είναι ακόμη “ερωτευμένος” μαζί της, παρά το γεγονός ότι το 1947 ο ίδιος είχε παντρευτεί την μεγαλύτερη αδερφή της ,την Ευγενία Λιβανού(σελ.4.http://www.rodosport.gr/enlefko/onasis.htm).Το τρίτο στοιχείο για την “αμφίρροπη” αυτή συζυγική σχέση είναι οι αποκαλύψεις ότι ενώ σύντομα απέκτησαν δύο παιδιά, οι επαφές μεταξύ τους ήταν σχεδόν ανύπαρκτες, περνώντας κάποιο χρόνο μαζί μόνο σε περιπτώσεις που ήταν επιβεβλημένο λόγω “δημοσίων σχέσεων”, “επιχειρηματικών υποχρεώσεων” και του “κοινωνικού προσωπείο” τους μέσα σ’ένα “δήθεν ” αυστηρό και παραδοσιακό “ρωμαίικο” κοινωνικό περιβάλλον που είναι αυτό των Ισχυρών Ελλήνων Εφοπλιστών. Οι επιπτώσεις όλης αυτής της “εικονικής πραγματικότητας” στην ποιότητα ζωής ήταν η ίδια να δημιουργήσει εξωσυζυγικές σχέσεις, αλλά και να εθιστεί μόνιμα σε ναρκωτικές ουσίες και στο αλκοόλ (σελ.2. http://everything2.com/title/Aristotle % 2520 Onassis).

Το 1961, η Τίνα Λιβανού παντρεύτηκε τον John Spencer-Churchill (1926 –    ), Δούκα του Marlborough, διαζευγμένος με τρία παιδιά, ξάδερφο του πρώην Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Winston Churchill και ένα από τα πλουσιότερα μέλη της Βρετανικής Αριστοκρατίας. Ο γάμος τους διήρκησε μέχρι το 1971 δίχως απογόνους(σελ.1. http://en.wikipedia.org/wiki/John_Spencer-Churchill_11th_Duke_o..). Τελικά, η Τίνα Λιβανού το 1971 παντρεύτηκε τον πρώτο της “έρωτα”, τον Σταύρο Νίαρχο, εφόσον η σύζυγός του, δηλαδή η μεγαλύτερή της αδερφή Ευγενία Λιβανού, βρέθηκε νεκρή στις 4 Μαίου του 1970 στο σπίτι της στο νησί της οικογένειας Νιάρχου, στην Σπετσοπούλα. Εκείνη την εποχή πολλοί ήταν αυτοί που γνώριζαν ότι η Ευγενία Λιβανού υποψιαζόταν πως η μικρή της αδερφή είχε “ερωτικές” σχέσεις με τον σύζυγό της. Ενώ ο έλληνας ιατροδικαστής εξετάζοντας το νεκρό σώμα της Ευγενίας βρήκε σημάδια πάλης και τραύματα στο σώμα της, η παραπεμπτική πρόταση του έλληνα εισαγγελέα κατά του Σταύρου Νίαρχου αγνοήθηκε και η υπόθεση έκλεισε με απαλλακτικό βούλευμα του δικαστηρίου. Ο Σταύρος Νίαρχος ήταν ένας πολύ σημαντικός οικονομικός παράγοντας και έτσι “…η επίσημη εκδοχή θανάτου που υιοθετήθηκε από τις αρχές ήταν η υπερβολική χρήση βαρβιτουρικών…”, δηλαδή αυτοκτονία(σελ.1. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CE%B3%CE%). Ένα τραγικό συμβάν που θα επαναληφτεί λίγο αργότερα με την Τίνα Λιβανού τον Οκτώβριο του 1974 στο St.Moritz της Ελβετίας και πολύ αργότερα με την μόνη της κόρη την Χριστίνα τον Νοέμβριο του 1988, στο Buenos Aires της Αργεντινής. Η Ευγενία Λιβανού πέθανε 44 ετών, η Τίνα Λιβανού 45 ετών και η Χριστίνα Ωνάση μόλις 37 ετών.

Για την “ανελέητη” ,”μονοδιάστατη” και “υλιστική” στάση ζωής αυτών των “ανθρώπων”, αυτών των σύγχρονων “Neanderthal”, θα ήθελα εδώ να επισημάνω δύο γεγονότα ή δύο στοιχεία που έχουν άμεση σχέση με το περιεχόμενο του βίου της Τίνα Λιβανού. Η Τίνα τον Οκτώβριο του 1971, παντρεύτηκε τον Σταύρο Νίαρχο, τον “παιδικό έρωτά” της , “ενάμιση” χρόνο περίπου μετά που η σύζυγος του Σταύρου και παράλληλα μεγαλύτερή της αδερφή Ευγενία είχε βρεθεί νεκρή στο σπίτι του Νιάρχου, στο ιδιόκτητο ελληνικό νησί της Σπετσοπούλας (4 Μαίου 1970), ενώ υπήρχαν βάσιμες ενδείξεις έτσι ώστε αρχικά ο Σταύρος Νίαρχος να παραπεμφθεί από τις ελληνικές εισαγγελικές αρχές σαν ο βασικός ύποπτος γι’αυτόν τον θάνατο. Δεύτερο, όταν τον Οκτώβριο του 1974, η Τίνα Λιβανού αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεχε το συναισθηματικό βάρος του θανάτου του αδικοχαμένου μονάκριβου γιού της του Αλέξανδρου, που είχε σκοτωθεί στις 22 Ιανουαρίου του 1973 (όταν κατέπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού το μικρό αεροπλάνο που πιλοτάριζε), η προσωπική της περιουσία σαν κόρη του Σταύρου Λιβανού θα περνούσε στο μόνο της παιδί, την κόρη του Ωνάση, την Χριστίνα. Η εκτίμηση της περιουσίας της Τίνας εκείνη την εποχή υπολογιζόταν σε 250 εκατομμύρια δολάρια αμερικάνικα, δηλαδή με σημερινές αξίες μπορεί να φτάνει και το ποσό των τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων αμερικάνικων. Ο πάμπλουτος τότε Σταύρος Νίαρχος, σαν ένας από τους πιο ισχυρούς εφοπλιστές πάνω στην γη, προσπάθησε “ν’αρπάξει” αυτήν την περιουσία από την νεαρή Χριστίνα, λειτουργώντας σαν ένα “φυσιολογικό επιχειρηματικό αρπακτικό”. Τελικά, η Χριστίνα μέσα από δικαστικές ενέργειες , ανάγκασε τον Σταύρο Νίαρχο να της επιστρέψει όχι μόνο το χρηματικό κεφάλαιο της περιουσίας, αλλά και τα κοσμήματα και τα έργα τέχνης που ανήκαν στην μητέρα της. Όπως λοιπόν διαπιστώνουμε ακόμη μία φορά ,για τους “πετυχημένους” επιχειρηματίες, τα πάντα είναι τα “χρυσά φλουριά”. Πόσο κουτοί! (σελ.1. http://en.wikipedia.org/wiki/Athina_Livanos). Παρεμπιπτόντως, ο Αλέξανδρος Ωνάσης πέθανε σε ηλικία των 25 ετών.

Όπως ήδη έχουμε αναφέρει, η Τίνα Λιβανού αποφάσισε να βάλει τέλος στον γάμο της με τον Αριστοτέλη Ωνάση το 1960,την στιγμή που η ίδια το καλοκαίρι του 1958 είχε ανακαλύψει τον “σύζυγό” της να “ερωτοτροπεί” με την Μαρία Κάλλας σ’ένα από τα σαλόνια του “yacht” του Ωνάση ,την “Χριστίνα”. Η Μαρία Κάλλας με τον σύζυγό της τον Battista Meneghini ήταν προσκεκλημένοι του Εφοπλιστή για κρουαζιέρα στα Ελληνικά νησιά με άλλες διάσημες προσωπικότητες, όπως τον πρώην πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας τον Winston Churchill, την ηθοποιό Greta Garbo και άλλους(σελ.1. http://en.wikipedia.org/wiki/Athina_Livanos).Ο 53 χρονος τότε Ωνάσης ,επέλεξε να κάνει “κτήμα του” την Κάλλας παρά το γεγονός ότι ήταν παντρεμένη ,γιατί στα 36 της η Μαρία Κάλλας εκείνη την εποχή ήταν η πιο διάσημη Ελληνίδα στον κόσμο, εφόσον ο καλλιτεχνικός κόσμος παγκοσμίως την θεωρούσε σαν την καλύτερη “πριμαντόνα” της όπερας όλων των εποχών, που “…βρίσκεται στο ζενίθ της καριέρας της, έχοντας “αναστήσει” δύσκολες όπερες που καμία άλλη δεν έχει τολμήσει να τραγουδήσει. Το κοινό, από Σκάλα του Μιλάνου ως Μετροπόλιταν Όπερα Νέας Υόρκης, παραλληρεί σε κάθε εμφάνισή της…” (σελ.3. http://www.liberopoulos.gr/listcats3.php?subaction=show comments…). Υποψιάζομαι ότι για την Τίνα Λιβανού “είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι”! Από την αρχή , η Τίνα είχε δεχθεί τις απιστίες του “συζύγου” της με τις διάφορες διάσημες γυναίκες ,είχε δεχθεί την συναισθηματική αποστασιοποίηση του από την ίδια και τα “παιδιά τους”, όπως επίσης είχε δεχθεί να συνεισφέρει στην προβολή μιας “εικονικής ελληνικής συζυγικής πραγματικότητας”. Όλοι αυτοί οι συμβιβασμοί ,για χάρη των επιχειρηματικών δημοσίων σχέσεων του συζύγου της , ιδιαίτερα σε σχέση με τον χώρο των Ισχυρών Ελλήνων Εφοπλιστών που το “παίζουν” ευσεβείς και πιστοί ως προς τους “παραδοσιακούς” ελληνικούς θεσμούς της οικογένειας, της θρησκείας και του έθνους. Για την Τίνα Λιβανού η “ερωτική” σχέση του Ωνάση με μια διεθνώς διάσημη Ρωμιά ή Ελληνίδα “ντίβα” της υψηλής τέχνης ήταν “ανάθεμα”, γιατί έθιγε την “παραδοσιακή” ελληνική κοινωνική της υπόσταση σαν “πρωταγωνίστρια”, σαν σύζυγος, σαν ερωμένη και σαν μητέρα, μέσα σ’ένα πολιτισμικό και πολιτιστικό χώρο που της ανήκε, δηλαδή του “σύγχρονού ελληνικού κοινωνικού κατεστημένου”.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης ποτέ δεν παντρεύτηκε την Μαρία Κάλλας, αν και εμφανιζόντουσαν δημοσίως σαν ζευγάρι. Ο έλληνας εφοπλιστής παρέμεινε με την Κάλλας για περίπου δέκα χρόνια, μέχρι το χρονικό σημείο όπου παντρεύεται την Jackie Kennedy. Στις 20 Οκτωβρίου του 1968, ο Ωνάσης παντρεύτηκε την Jackie σ’ένα μικρό εκκλησάκι στο ιδιόκτητο νησί του τον Σκορπιό, ξοδεύοντας μια περιουσία για να κάνει αυτόν τον γάμο το κοσμικό γεγονός της χρονιάς σε παγκόσμια κλίμακα. Φυσικά για την Μαρία Κάλλας, η “προδοσία” του Ωνάση ήταν ψυχολογικά και συναισθηματικά εξοντωτική, γιατί τον είχε αγαπήσει.Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε εφόσον μετά από ένα μήνα από τον γάμο του με την Jackie, ο Ωνάσης πήγε στο Παρίσι για να περάσει μερικές μέρες με την Κάλλας στο σπίτι της. Αυτές οι επισκέψεις του Ωνάση στο σπίτι της Κάλλας στο Παρίσι θα συνεχιζόντουσαν μέχρι το τέλος της ζωής του (σελ.2. http://everything2.com/title/Aristotle % 2520 Onassis), χειροτερεύοντας την ψυχο-σωματική κατάσταση της Κάλλας, η οποία τελικά κατέφυγε σε υπνωτικά και ηρεμιστικά χάπια για ν’αντέξει το συναισθηματικό διχασμό μέσα της. Είχε πλέον εθιστεί σε ναρκωτικές ουσίες όπως η Τίνα Λιβανού και η Ευγενία Λιβανού (σελ.2. http://cull.gr/read/7399). Στην ζωή ή πιο συγκεκριμένα στην επιχειρηματική διαδρομή του Ωνάση ,οι τρείς αυτές γυναίκες, δηλαδή η Τίνα Λιβανού, η Μαρία Κάλλας και η Jackie Kennedy, λειτούργησαν σαν σκαλοπάτια ανόδου του έλληνα εφοπλιστή, γνωρίζοντας ότι “…η Τίνα Λιβανού του έφερε τους συνεχιστές της αχανούς του αυτοκρατορίας, η Μαρία Κάλλας ήταν ένα “έργο τέχνης” που πλάι του του προσέδιδε αίγλη και περισσότερη φήμη και η Τζάκυ Κέννεντυ θα μπορούσε να του προσφέρει πρόσβαση στις πύλες του Λευκού Οίκου…” (σελ.3. http://cull.gr/read/7399). Στο τελευταίο μέρος του “Επιλόγου” μας για τον Αριστοτέλη Ωνάση, θα μιλήσουμε για τις σχέσεις του με τα παιδιά του ,τον Αλέξανδρο και την Χριστίνα, για την ζωή των παιδιών του, και για την εγγονή του την Αθηνά, το μοναδικό παιδί της Χριστίνας που ο ίδιος ποτέ δεν γνώρισε.