Ο Αλέξανδρος Ωνάσης, μοναχογιός του Αριστοτέλη Ωνάση και της Αθηνάς (Τίνας) Λιβανού, γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη στις 20 Απριλίου 1948 και πέθανε στις 23 Ιανουαρίου 1973 στην Αθήνα σε αεροπορικό “δυστύχημα” στην ηλικία των 24 ετών- μάλλον από δολοφονική ενέργεια και χάρη στις απέραντες εμμονές του πατέρα του να λειτουργεί σαν παντοκράτορας στον επιχειρηματικό κόσμο αλλά και στην οικογενειακή του ζωή. Στην συνέχεια, θα προσπαθήσουμε κάπως να προσδιορίσουμε τι ακριβώς συνέβηκε εκείνη την τραγική μέρα του αεροπορικού δυστυχήματος στο Αεροδρόμιο του Ελληνικού στην Αθήνα και ποια τα πιθανά αίτια.

Κάποια χαρακτηριστικά από τα παιδικά χρόνια του Αλέξανδρου που αργότερα θα επηρεάσουν την προσωπικότητά του και την κοινωνική του συμπεριφορά ήταν τα ακόλουθα. Μπορεί να λέγετε από ελληνικές δημοσιογραφικές πηγές(εικονική πραγματικότητα και μυθοπλαστία) ότι ο Αλέξανδρος “…πέρασε ξένοιαστα παιδικά χρόνια…” (σελ.1 http://www.sansimera.gr/biographies/333…), αλλά η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική. Ο ίδιος ποτέ δεν πήγε σε σχολείο, δεν είχε παιδικούς φίλους ή φίλες, ο χρόνος με τους γονείς του ήταν ασήμαντος αλλά και ανώμαλος λόγω των κοινωνικών προτεραιοτήτων των γονιών του σαν μέλη της παγκόσμιας επιχειρηματικής κάστας(δημόσιες σχέσεις, αυτοπροβολή) και λόγω των πολλαπλών εξωσυζυγικών τους σχέσεων (σελ.1. http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Onassis). Αυτοί είναι και οι βασικοί λόγοι που ο Αλέξανδρος είχε δεθεί συναισθηματικά τόσο στενά με την αδερφή του Χριστίνα που ήταν δύο χρόνια μικρότερή του”…Ο Αλέξανδρος και η Χριστίνα ήταν πολύ δεμένοι. Αυτό το δέσιμο ξεπερνούσε τις φυσιολογικές σχέσεις μεταξύ ενός αδερφού και μιας αδερφής. Η ιδιαίτερη αυτή σχέση ενισχυόταν ακόμη περισσότερο μέσα από τις κοινές τραυματικές τους εμπειρίες λόγω της διαστρεβλωμένης συμπεριφοράς ενός εργασιομανούς, παθιασμένου και πολλές φορές βάναυσου πατέρα. Έχει επίσης γραφτεί ότι η Τίνα είχε πολύ δύσκολες σχέσεις με τα παιδιά της, ιδιαίτερα με την Χριστίνα, από την οποία απαιτούσε την τελειότητα…” (μετ. από τ’ αγγλικά) (σελ.1. http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Onassis). Παρά τις τόσες αντίξοες παιδικές εμπειρίες που τις είχαν προκαλέσει δύο γονείς που “βασική μέριμνά” τους δεν ήταν τα παιδιά τους αλλά ο πλούτος, τα επιχειρηματικά παιχνίδια και η κοινωνική τους αυτοπροβολή, δηλαδή ο εγωκεντρισμός και οι τεράστιες εσωτερικές τους ανασφάλειες, τα παιδιά τους , τους φέρθηκαν πολύ ανθρώπινα και ήταν πιστά προς αυτούς μέχρι το τέλος. Συμπέρασμα, ο Αλέξανδρος και η Χριστίνα ήταν πραγματικά πολύ καλά παιδιά αν και πολύ ταλαιπωρημένα!!!

Οι πιο κοντινοί φίλοι του Αλέξανδρου ήταν το προσωπικό του σπιτιού, ενώ ο Τζακίντο Ρόζα, σοφέρ του Αριστοτέλη Ωνάση, ήταν το άτομο που είχε την επιτήρηση της ενηλικίωσης του Αλέξανδρου στα εφηβικά του χρόνια, καθοδηγώντας τον στο πως να οδηγεί ένα αυτοκίνητο μέχρι και στις πρώτες σεξουαλικές του επαφές με γυναίκες. Ήταν δύο προσωπικές ενασχολήσεις που ο Αλέξανδρος τις ξεκίνησε πολύ νωρίς στα εφηβικά του χρόνια, δύο προσωπικές ενασχολήσεις που λάτρεψε σ’όλη την διάρκεια της σύντομης ζωής του και στις οποίες είχε άριστες επιδώσεις(σελ.1. http://www.men.gr/58/onasis/index6.htm). Τελικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτοί οι δύο μεγάλοι του έρωτες, δηλαδή οι μηχανές(αυτοκίνητα, αεροπλάνα, μηχανοκίνητες βάρκες) και οι ωραίες ώριμες γυναίκες, θα συνηγορούσαν μελλοντικά σαν οι δύο βασικές αιτίες που ο Αλέξανδρος Ωνάσης θα έφευγε από την ζωή τόσο πρόωρα!!! Αν και ο Αλέξανδρος δεν είχε αποκτήσει την μόρφωση μιας βασικής σχολικής παιδείας, από πολύ μικρός λόγω ευστροφίας και ενός έμφυτου ταλέντου, διέθετε βαθιές γνώσεις πάνω στ’αυτοκίνητα και σ’όλων των ειδών των μηχανών και κινητήρων, μια πολυδιάστατη ικανότητα που εντυπωσίασε ακόμη και τον ίδιο τον Gianni Agnelli (1921-2003) τότε, που ήταν ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης της Ιταλικής αυτοκινητικής εταιρίας Fiat (σελ.1. http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Onassis).

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης αισθανόταν πολύ ικανοποιημένος με τα “μαντάτα” των σεξουαλικών επιδόσεων του μικρού του γιου που του έστελναν οι υπάλληλοί του που τον παρακολουθούσαν, και αυτό γιατί σαν ένας “φυσιολογικός” Έλληνας πατέρας το όλο θέμα αντανακλούσε την προσωπική του “αρσενική υπόσταση” σαν γεννήτορας και φυσικά τις “αρσενικές γεννητικές ικανότητες” του διαδόχου του, του διαδόχου της αυτοκρατορίας του και του θεματοφύλακα της “αθανασίας” του!!! Παρ’όλα αυτά, πάλι σαν ένας “φυσιολογικός” Έλληνας πατέρας δεν άντεχε αυτήν την “σεξουαλική δυναμικότητα” του νέου γιου του, γιατί μέσα από την “αρρωστημένη σκέψη” ενός σύγχρονου Neanderthal έβλεπε ένα θανάσιμο αντίπαλο. Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ακολουθώντας πιστά τις Ελληνικές Οικογενειακές Παραδόσεις προσπαθούσε συστηματικά να ταπεινώνει και να υποβιβάζει τον γιο του προσωπικά αλλά και δημόσια, μεταφέροντάς του αυτά τα “μαύρα ελληνικά μαργαριτάρια” που λέγονται “προσωπικές ενοχές”, ακριβώς όπως στις Εβραϊκές Οικογενειακές Παραδόσεις”…Ωραία. Το μήλο έπεσε κάτω από την μηλιά! Ο Αριστοτέλης έτριβε ικανοποιημένος τα χέρια του ακούγοντας τα μαντάτα για τις επιδόσεις του γιου του. Ήταν πράγματι, ένας διάδοχος με δυνατό σπέρμα και φλόγα στην καρδιά, τόση φλόγα που στα δεκάξι του το έσκασε με μια δασκάλα από το Ξενοδοχείο “Μπαλτιμόρ” όπου μελετούσε, για ρομαντικές διακοπές στην Νότια Γαλλία. Αποτέλεσμα; Πέρασε θαυμάσια, ξοδεύοντας λίγο ακόμη από το δυνατό του σπέρμα και απέτυχε στις εξετάσεις του Λισέ ντε Παρί. Τότε ήταν που το ποτήρι ξεχείλισε. ‘Δεν αξίζει να σπαταλά κανείς τα λεφτουδάκια του για ένα τεμπέλικο παιδί’, ούρλιαζε έξω φρενών ο μπαμπάς Ωνάσης…” (σελ.2. http://www.men.gr/58/onasis/index6.htm).

Ο Αλέξανδρος Ωνάσης ούτε τεμπέλης ήταν, ούτε βλάκας ήταν, αλλά ούτε και ασυνεπής, απλά ο πατέρας του δεν του είχε δώσει ποτέ τις ανάλογες ευθύνες και την εμπιστοσύνη για να μπορέσει ν’αποδείξει τις πολλές ικανότητές του και τον υπεύθυνο χαρακτήρα του. Όταν όμως στις αρχές του 1970, ο Αλέξανδρος ανέλαβε επίσημα την διεύθυνση της Ολυμπιακής Αεροπορίας , του δόθηκαν τελικά οι κατάλληλες ευκαιρίες για να δείξει πόσο εργατικός, πόσο δημιουργικός και πόσο αποδοτικός ήταν σαν υψηλό στέλεχος στις επιχειρηματικές δραστηριότητες του πατέρα του. Η σημαντικότερη απόδειξη των επιχειρηματικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων του Αλέξανδρου Ωνάση υπήρξε η προσωπική του πρωτοβουλία να ιδρύσει το 1971 την Ολυμπιακή Αεροπλοΐα που θα σύνδεε τα Ελληνικά νησιά με την Αθήνα. Ήταν μια μικρή θυγατρική εταιρία της Ολυμπιακής που θα χρησιμοποιούσε αμφίβια αεροπλάνα και ελικόπτερα για τις αεροπορικές συγκοινωνίες των Ελληνικών νησιών (σελ.3 http://www.armoniaradio.gr/modules.php?op=modload&name=New…). Φυσικά, αυτή η επιχειρηματική πρωτοβουλία του Αλέξανδρου ήταν ευφυέστατη και τελικά πολύ κερδοφόρα για την Αυτοκρατορία του Αριστοτέλη Ωνάση λόγω του μεγάλου αριθμού ξένων τουριστών που επισκέπτονταν κάθε χρόνο τα Ελληνικά νησιά, αλλά και όχι μόνο. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης επέβλεπε προσωπικά την κάθε λεπτομέρεια της λειτουργίας αυτής της θυγατρικής αεροπορικής εταιρίας, ενώ πολλές φορές ο ίδιος οδηγούσε τα μικρά αεροπλάνα όταν προέκυπτε κάποια ανωμαλία στις αεροπορικές συγκοινωνίες των Ελληνικών νησιών όπως δύσκολες καιρικές συνθήκες, ενώ διέθετε το μέτρο και την ευελιξία να μπορεί να διαπραγματεύεται εποικοδομητικά με τους εργαζoμένους και τους συνδικαλιστές, σε αντίθεση με την απολυταρχική εργασιακή πολιτική του πατέρα του. Όταν ο Αλέξανδρος Ωνάσης ίδρυσε και τελικά διηύθυνε με άριστο τρόπο την Ολυμπιακή Αεροπλοΐα ήταν μόλις 23 ετών. Να τα βλέπουν αυτά οι σημερινοί νέοι που φοβούνται να πάρουν πρωτοβουλίες ακόμη και για τα πιο απλά πράγματα που θίγουν την ποιότητα της προσωπικής τους ζωής!!!

Όπως είπαμε προηγουμένως, σαν ένας “πραγματικός” και “φυσιολογικός” Έλληνας πατέρας υπήρχε μεγάλη ζηλοτυπία του Αριστοτέλη Ωνάση προς τον γιο του, και αυτό επιδεινώθηκε όταν ο Αλέξανδρος απέδειξε ότι ήταν ένας ικανός και αποδοτικός επιχειρηματίας, αλλά και ερωτικός σύντροφος. Πάνω στα δύο αυτά “ατού” του Αλέξανδρου εστίασε τις επιθέσεις του ο Αριστοτέλης Ωνάσης, δημιουργώντας στον γιο του πολλές εσωτερικές εντάσεις, βαθιές επιθυμίες διαφυγής από τον πατέρα του, ακόμη και ακραίες αυτοκαταστροφικές συνήθειες όπως το να οδηγεί την νύχτα την Ferrari του με ιλιγγιώδεις ταχύτητες ή να πιλοτάρει μικρά αεροπλάνα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες. Σε μόνιμη βάση, ο Αριστοτέλης Ωνάσης ντρόπιαζε τον γιο του μπροστά στους συνεργάτες του, αμφισβητώντας δημόσια και μ’ένα βάναυσο τρόπο τις απόψεις, τις ιδέες και τις επιχειρηματικές προτάσεις του Αλέξανδρου. Ένα ανώτατο στέλεχος της Ολυμπιακής Αεροπορίας εκείνης της εποχής εξέφρασε τις εξής απόψεις.”…Του φερόταν μάλιστα χωρίς ίχνος ευγένειας. Ο Άρης προτιμούσε να θυσιάσει τα συναισθήματά του, παρά να αφήσει έστω κι ένα ψίχουλο εξουσίας από την αυτοκρατορία του σε άλλον. Αντί να προετοιμάσει τον γιο του να πάρει την σκυτάλη, θα έλεγε κανείς πως το μόνο που τον απασχολούσε ήταν να του καταστρέψει την αυτοπεποίθηση…” (σελ.2 http://www.men.gr/58/onasis/index6.htm).

Το δεύτερο δυνατό σημείο του Αλέξανδρου Ωνάση ήταν οι γυναίκες, οι ώριμες, πλούσιες και ωραίες γυναίκες της παγκόσμιας “jet set” που απ’ότι φαίνεται δεν πήγαιναν μαζί του μόνο γιατί ήταν ένα πλουσιόπαιδο αφού ο ίδιος δεν είχε στην διάθεσή του πολλά χρήματα για τα έξοδά του(πολιτική των γονιών του), αλλά επίσης γιατί ήταν πραγματικά ένας πολύ έξυπνος, ευαίσθητος και γοητευτικός νέος με πολλά ενδιαφέροντα. Αυτά ήταν και τα χαρίσματα που έκαναν την Fiona Thyssen, μια γυναίκα 16 χρόνια μεγαλύτερή του, πλούσια, ωραία και δημοφιλής μέλος της παγκόσμιας “jet set” να τον ερωτευτεί, να τον αγαπήσει και να θελήσει να τον παντρευτεί, αγνοώντας τις πιέσεις και τα περιουσιακά στοιχεία του Αριστοτέλη Ωνάση. Ο Αλέξανδρος συνάντησε για πρώτη φορά την Fiona Thyssen σε μια δεξίωση της μητέρας του(Τίνα) που η ίδια είχε οργανώσει στην βίλα της στο Saint Moritz της Ελβετίας. Ο Αλέξανδρος είχε ζητήσει από την μητέρα του να προσκαλέσει την Fiona στην δεξίωσή της γιατί την θαύμαζε και ήθελε να την γνωρίσει”…Το βράδυ εκείνο, η Φιόνα θα ανακάλυπτε ότι ο νεαρός θαυμαστής της ήταν ζεστός, τρυφερός και το κυριότερο, ήξερε να κουβεντιάζει. Σε αντίθεση με την μεγάλη πλειοψηφία των συνομήλικών του που ήταν αδέξιοι και ανίκανοι να κάνουν μια συζήτηση της προκοπής…” (σελ.2. http://www.men.gr/58/onasis/index6.htm).

Η Fiona Thyssen (1932- ), είχε γεννηθεί στην Νέα Ζηλανδία με το όνομα Fiona Campbell-Walter, αλλά κράτησε το επώνυμο του πρώτου συζύγου της, του Γερμανού βαρόνου Hans Heinrich Thyssen (1921-2002), ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες της Ευρώπης και ο πατέρας των δύο παιδιών της. Η Fiona προερχόταν από Βρετανική αστική οικογένεια, με πατέρα ναύαρχο και μητέρα με αριστοκρατικό βρετανικό τίτλο (dame). Η Fiona έγινε διάσημη παγκοσμίως σαν ένα πολύ πετυχημένο φωτομοντέλο της γυναικείας μόδας, και τελικά παντρεύτηκε τον βαρόνο Hans Thyssen το 1956. Οι δύο χώρισαν το 1965, ενώ απέκτησαν δύο παιδιά, μια κόρη , την Francesca (1958- ) και ένα γιο , τον Lorne (1963- ). Όταν η Fiona χώρισε, ο άντρας της της έδωσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και πλούσια διατροφή για τα δύο τους παιδιά. Σαν συνέπεια, όταν η Fiona γνώρισε τον Αλέξανδρο Ωνάση, ήταν πλούσια και οικονομικά πολύ ανεξάρτητη, αλλά πιο σημαντικά, ήταν πολύ ανεξάρτητη σαν χαρακτήρας, ακριβώς όπως και ο Αλέξανδρος.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης προσπάθησε με κάθε τρόπο να διαλύσει την ερωτική σχέση του γιου του με την Fiona Thyssen, ακόμη και η “αγαπημένη” του μητέρα, αναγνωρίζοντας τις σοβαρές προθέσεις του Αλέξανδρου γι’αυτήν την όμορφη, έξυπνη και οικονομικά ανεξάρτητη γυναίκα, ήρθε σε σύγκρουση μαζί του, γιατί σαν μια “φυσιολογική” Ελληνίδα μητέρα που ανήκε κοινωνικά στην ισχυρή Ελληνική εφοπλιστική τάξη, ήθελε ο μοναχογιός της να παντρευτεί “…μια πλούσια Ελληνίδα παρθένα από εφοπλιστική οικογένεια…” (σελ.3. http://www.men.gr/58/onasis/index6.htm). Άλλο ο έρωτας και άλλο οι δουλειές!!!

Για την σχέση του γιου του με την Fiona, αρχικά ο Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν πολύ επιθετικός, προσπαθώντας να τον εκβιάσει για να την εγκαταλείψει. Όταν όμως είδε πως ο γιος του ήταν αμετάκλητος, χρησιμοποίησε μια πιο ύπουλη στρατηγική έτσι ώστε να μπορέσει να του αποδείξει πως η γυναίκα που “λάτρευε” ήταν μια συνηθισμένη τυχοδιώκτρια του σαλονιού και εξαγοράσιμη, και φυσικά δεν άξιζε να την κάνει γυναίκα του. Ο Αριστοτέλης λοιπόν, εκεί που μια ζωή ζόριζε πολύ τον Αλέξανδρο με το οικονομικό και τα έξοδά του, άρχισε να “το παίζει ανοιχτοχέρης”, τελικά προσφέροντάς του μια βίλα των 2 εκατομμυρίων δολαρίων(η τιμή πριν 30 χρόνια) που εκείνος είχε τότε αγοράσει. Όχι μόνο ο Αλέξανδρος και η Fiona αρνιόντουσαν σταθερά τις σημαντικές χρηματικές προσφορές του Αριστοτέλη Ωνάση όπως και την βίλα των 2 εκατομμυρίων δολαρίων, αλλά παράλληλα ο Αλέξανδρος “τόλμησε” και έκανε πλαστική επέμβαση στην μύτη του που ήταν “βαριά” και “μεγάλη” όπως αυτή του πατέρα του. Οι μεθοδεύσεις ελέγχου, εκβιασμού και εξάρτησης από τον Αριστοτέλη πάνω στον γιο του πιστεύω δεν πέτυχαν για δύο συγκεκριμένους λόγους. Ο πρώτος και ο πιο σημαντικός λόγος ήταν ότι ο Αλέξανδρος είχε στο πλευρό του μια περπατημένη, έξυπνη και ανεξάρτητη γυναίκα που “δεν χαμπάριζε τίποτα”, ενώ ο δεύτερος λόγος ήταν ότι είχε μια πάμπλουτη μητέρα που είχε χωρίσει τον πατέρα του εδώ και χρόνια, και που του είχε μεγάλη αδυναμία, όπως και εκείνος είχε μεγάλη αδυναμία σ’ αυτήν. Σχετικά με την βίλα των 2 εκατομμυρίων δολαρίων που είχε προσφέρει ο Αριστοτέλης Ωνάσης στον γιο του, η Fiona Thyssen έκανε το εξής σχόλιο στον Αλέξανδρο”…Φίλε μου, ούτε το πόδι μου δεν θα πατούσα μέσα σ’ αυτό το σπίτι. Ο πατέρας σου δεν το αγοράζει μόνο για σένα. Το αγοράζει και για την ερωμένη σου. Θέλει ν’ αποδείξει ότι όλα μπορούν να εξαγοραστούν…” (σελ.2 .http://www.men.gr/58/onasis/index6.htm).

Λίγο πριν τον θάνατό του από αεροπορικό “δυστύχημα”, δηλαδή στις 22 Ιανουαρίου 1973, ο Αλέξανδρος είχε δηλώσει επίσημα ότι θα εγκατέλειπε την Ολυμπιακή Αεροπορική Εταιρία γιατί ήθελε ν’ απελευθερωθεί από τον ψυχολογικό πόλεμο του πατέρα του και επίσης γιατί διαφωνούσε ριζικά μαζί του με τον τρόπο που διοικούσε και συμπεριφερόταν στους εργαζομένους των επιχειρήσεών του. Επίσης, αλλά πιο σημαντικά, ο Αλέξανδρος είχε πάρει την οριστική απόφαση πως θα παντρευόταν την Fiona Thyssen και ότι θα ζούσαν μακριά από την Ελλάδα, στο σπίτι που είχαν αγοράσει μαζί στην Δυτική Ευρώπη (σελ.1. http://www.men.gr/58/onasis/index8.htm).

Τελικά, το αεροπορικό δυστύχημα που σκότωσε τον Αλέξανδρο Ωνάση στις 22 Ιανουαρίου 1973, στα 24 του χρόνια, ήταν ατύχημα, συνωμοσία των οικονομικών αντιπάλων του Αριστοτέλη Ωνάση, ή ήταν κάτι πολύ πιο ζοφερό και μακάβριο;;; Στο επόμενο μέρος του επιλόγου μας, θα εξετάσουμε όλες τις παραμέτρους και τις λεπτομέρειες του τραγικού θανάτου του Αλέξανδρου Ωνάση.

Αλέξανδρος και Fiona