Οι λόγοι που ξεκινήσαμε την ιστοσελίδα, δεν είναι μόνο για να πληροφορήσουμε και να εκφράσουμε κάποιες σκέψεις και ιδέες που πιστεύουμε ότι αγγίζουν του σημερινούς προβληματισμούς για μια πιό φωτεινή πραγματικότητα, αλλά και για να υπάρξει και μία άμεση και ανθρώπινη επικοινωνία μεταξύ μας. Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στέλνοντας e-mail στο:dolphin_dyo@yahoo.gr
Ποια η σημασία της λέξης “μεταμόρφωση” και γιατί την χρησιμοποιούμε σαν το σήμα κατατεθέν της ιστοσελίδας
Η λέξη “μεταμόρφωση είναι φυσικά μια καθαρή Ελληνική λέξη ξεκινώντας από τον αρχαίο ελληνικό όρο “μεταμορφόω” που σημαίνει “μεταβάλλω την μορφήν τινός” και στην παθητική, “πάσχω αλλοίωσιν ή αλλαγήν της μορφής μου”. Στην ιστοσελίδα ο όρος της μεταμόρφωσης έχει πρωταρχικά την έννοια της οικουμενικής εξελικτικής διαδικασίας όπου τα πάντα αλλάζουν, κάθε στοιχείο του σύμπαντος.
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης (1948-1973), μοναχογιός του Αριστοτέλη Ωνάση, παρά την νεαρή ηλικία του και τα “χρυσά φλουριά” του πατέρα του, το λίγο διάστημα που έζησε σαν ενήλικας, απέδειξε ότι όχι μόνο διέθετε δυνατή προσωπικότητα και ένα εύστροφο μυαλό, αλλά επίσης αντιμετώπιζε την καθημερινότητα με τόλμη, με πάθος, με πολύ συναίσθημα, αλλά και με αντικειμενικότητα, σε αντίθεση με τον πατέρα του και μέντορά του (με την αρνητική έννοια). Ο Αλέξανδρος κάποια στιγμή, αναφερόμενος στις σχέσεις του πατέρα του με την σύζυγό του, την Jackie Kennedy, είπε τα εξής:”…Ο πατέρας μου λατρεύει τα ονόματα (τους ισχυρούς και διάσημους) και η Jackie λατρεύει τα λεφτά…” (μετ. Από τ΄ αγγλικά) (σελ. 1. http://thinkexist.com/quotes/alexander_onassis/).
Στο πρώτο μέρος του άρθρου μας, παρατηρώντας τις διάφορες “στημένες” και “μη-διαλεκτικές” πολιτικές συμπεριφορές των πολιτικών προσώπων, των δημοσιογράφων, των πολιτικών αναλυτών, των δημοσκόπων, των υπευθύνων ιδιωτικών και κρατικών μέσων ενημέρωσης, όπως και των κρατικών παραγόντων που ελέγχουν τις διαδικασίες καταμέτρησης της “ψήφου” και της επίσημης έκδοσης των αποτελεσμάτων, ενός “κακόγουστου θεατρικού έργου” που διαδραματίστηκε την Κυριακή το βράδυ, στις 4 Οκτωβρίου 2009, ημέρα των Ελληνικών Βουλευτικών Εκλογών, αποφασίσαμε πως “άξιζε τον κόπο” να εξετάσουμε “έντιμα” και “αντικειμενικά” τον βαθμό “πολιτικής ωριμότητας” και “δημοκρατικότητας” μέσα στο πλαίσιο της “σύγχρονης ελληνικής πολιτικής κουλτούρας”. Παράλληλα, αναφέραμε ότι ο όρος “πολιτική κουλτούρα” (political culture) δημιουργήθηκε από Αμερικανούς Πολιτικούς Επιστήμονες μετά το 1950, εισάγοντας ένα “θεωρητικό πολιτικό κατασκεύασμα” που διέθετε την ανάλογη “ιδεολογική” και “επιστημονική” ελαστικότητα για να νομιμοποιηθεί ο πολιτικός και ο πολιτιστικός επεκτατισμός των Ηνωμένων Πολιτειών σε όλη την υφήλιο, ειδικότερα στις αναπτυσσόμενες και μη-ανεπτυγμένες χώρες.
Στο τελευταίο μέρος του άρθρου μας (Μέρος Ε΄) σχετικά με την εξαφάνιση του Ανθρώπου “Neanderthal”, εστιάσαμε την προσοχή μας στις “δημιουργικές” και “αποτελεσματικές” διαδικασίες μέσα από τις οποίες ο Άνθρωπος”Cro-Magnon” χρησιμοποίησε τις “ανθρώπινες ικανότητες” και τα “ανθρώπινα συστατικά” που βρισκόντουσαν επίσης και στην διάθεση των Neanderthal (ανθρώπινο DNA), αλλά που πρακτικά αγνοήθηκαν από αυτούς. Βασική “μέριμνα” και “απασχόληση” των Neanderthal ήταν η “ενστικτώδης προσωπική επιβίωσή ” τους και η “ενστικτώδης προσωπική αναπαραγωγή ” τους- παρόμοια με όλα τα ζωντανά είδη πάνω στην Γή, συμπεριλαμβάνοντας και τα “ανώτερα θηλαστικά” όπως τους ελέφαντες, τους πιθήκους, τις φάλαινες, τις τίγρεις ,τα άλογα, κλπ. Επίσης, στο προηγούμενο μέρος του άρθρου μας , αναφερθήκαμε στο “πως” ο Άνθρωπος “Cro-Magnon” πειραματίστηκε με τις “ανθρώπινες νοητικές δυνατότητές” του, καταλήγοντας στην “αφηρημένη σκέψη” με την οποία όχι μόνο εκλέπτυνε τα ανθρώπινα εργαλεία για επικοινωνία( πρακτική και πραγματιστική προφορική συνδιαλλαγή), αλλά και εισήγαγε μια πολυσύνθετη “αισθητική διάσταση” στην ανθρώπινη ύπαρξη.
Η λέξη “μεταμόρφωση είναι φυσικά μια καθαρή Ελληνική λέξη ξεκινώντας από τον αρχαίο ελληνικό όρο “μεταμορφόω” που σημαίνει “μεταβάλλω την μορφήν τινός” και στην παθητική, “πάσχω αλλοίωσιν ή αλλαγήν της μορφής μου”. Στην ιστοσελίδα ο όρος της μεταμόρφωσης έχει πρωταρχικά την έννοια της οικουμενικής εξελικτικής διαδικασίας όπου τα πάντα αλλάζουν, κάθε στοιχείο του σύμπαντος. Παρ΄ όλα αυτά, οι σύγχρονοι άνθρωποι προσποιούνται στην καθημερινή τους εφήμερη ύπαρξη ότι διαθέτουν πλέον τις δυνατότητες να ελέγχουν και να προσδιορίζουν αυτήν τη χαοτική και απρόβλεπτη διαδικασία μέσα από την ανθρώπινη λογική και την ανθρώπινη ευφυΐα, προσδοκώντας στην υπεράσπιση των τεχνιτών τους αμυνών, υλιστικών και άλλων, φοβούμενοι το άγνωστο.
Στα προηγούμενα μέρη του άρθρου μας για τον Αριστοτέλη Ωνάση, περιγράψαμε τις στρατηγικές του, τις προσωπικές του επιδιώξεις και το ήθος του στα πλαίσια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του διεθνώς, και το πως εκμεταλλεύτηκε μ’ένα "στυγνό" και ακραίο "εγωκεντρικό" τρόπο αντιπάλους, συνεταίρους και κοινωνίες, ιδιαίτερα όταν όλοι αυτοί οι παράγοντες βρισκόντουσαν σε ευάλωτη ή ανοχύρωτη θέση απέναντι στις "αρπακτικές" προθέσεις και επιθέσεις του έλληνα εφοπλιστή. Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, αντιμετώπισε τις "τελείως" προσωπικές σχέσεις του ,είτε αυτές αφορούσαν την ίδια του την οικογένεια, είτε τις 3 γυναίκες που σημάδεψαν την ζωή του, δηλαδή την Αθηνά Λιβανού, την Μαρία Κάλλας και την Jackie Kennedy. Στα πρώτα μέρη του άρθρου μας για τον Ωνάση, είχαμε αναφέρει πως από νεαρή ηλικία , ξεκινώντας την μακρά και πολυσύνθετη επιχειρηματική του πορεία από την Αργεντινή, χρησιμοποίησε την "ανδρική" του γοητεία και το "σεξουαλικό" του ένστικτο για να προσεγγίσει αρχικά “ώριμες” γυναίκες με οικονομικό και κοινωνικό κύρος(άρχουσα τάξη) , ενώ την στιγμή που έγινε κοινωνικά αποδεκτός σαν ένας ανερχόμενος πετυχημένος εφοπλιστής, άρχισε να "στοχεύει τα πυρά" του προς εκείνες τις γυναίκες που θα τον έκαναν διάσημο στην "οικονομική αφρόκρεμα" της υφηλίου, ιδιαίτερα στον κύκλο των Ελλήνων Εφοπλιστών. Έτσι παρατηρούμε πως οι "ώριμες" πλούσιες γυναίκες της υψηλής…
Πριν εξετάσουμε τις διάφορες κοινωνικό-πολιτικές διαστάσεις που απορρέουν από το όλο πολιτικό σκηνικό των Ελληνικών Βουλευτικών Εκλογών του Οκτωβρίου του 2009, θα ήθελα ν’ αναφερθώ σ’ ένα σύγχρονο πολιτικό όρο που χρησιμοποιείται κατά καιρούς για να καταγραφούν “εμπειρικά” και “σχηματικά” εκείνες οι κοινωνικο -πολιτικές συνιστώσες που αντανακλούν το “πολιτικό γίγνεσθαι” μιας κοινωνίας ή μιας χώρας. Αυτός ο σύγχρονος πολιτικός όρος στα ελληνικά είναι μετάφραση του αγγλικού πολιτικού όρου “political culture”, και που μεταφράζεται σε “πολιτική κουλτούρα”. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η λέξη “κουλτούρα” δεν έχει ρίζες στην ελληνική γλώσσα αλλά στην λατινική(cultura, culturae), ενώ αργότερα υιοθετήθηκε από τις σύγχρονες λατινογενείς γλώσσες όπως τα Ισπανικά και τα Ιταλικά, αλλά και από τις μη-λατινογενείς σύγχρονες γλώσσες όπως είναι τ’Αγγλικά και τα Γερμανικά.
Στο προηγούμενο μέρος (Μέρος Δ΄) του άρθρου μας για τον πρωτόγονο Άνθρωπο “Neanderthal”, επισημάναμε ότι ο Άνθρωπος “Cro-Magnon” υπήρξε το πρώτο ανθρώπινο ων που δημιούργησε “κουλτούρα”, χρησιμοποιώντας τον όρο αυτό με την γενική έννοια ό΄τι αντιπροσωπεύει “…τα πιστεύω, τον τρόπο ζωής, την τέχνη και τα έθιμα που μοιράζονται και είναι αποδεκτά από το σύνολο των ανθρώπων μιας συγκεκριμένης κοινωνίας…”. Οι προυποθέσεις που προσφέρουν εκείνα τα μέσα και τις κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να δημιουργήσουν μια “οργανωμένη κουλτούρα” είναι πολλές, κάποιες από αυτές τις διευκρινίσαμε όταν μπήκαμε στην διαδικασία να περιγράψουμε τα σχήματα της καθημερινής ζωής, την καθημερινή ανθρώπινη συμπεριφορά, τις καθημερινές κοινωνικές συνήθειες και την κοινωνική οργάνωση των ομάδων των ανθρώπων Cro-Magnon- ομάδες που εγκαταστάθηκαν σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, ξεκινώντας από την ΄Μέση Ανατολή και Βόρειο Αφρική πριν περίπου 45,000 χρόνια. Πιστεύω πως είναι σημαντικό να περιγράψουμε ακόμη μία φορά μερικές από εκείνες τις ανθρώπινες παραμέτρους που επέτρεψαν τον Άνθρωπο “Cro-Magnon” να δημιουργήσει μια “οργανωμένη κοινωνία” και μια “οργανωμένη κουλτούρα” στις πρώτες “πρωτόγονες μορφές” τους.
Αφήσαμε την “Ολυμπιακή Αεροπορία” για τον επίλογο, γιατί πιστεύω πως είναι εκείνη η επιχειρηματική πράξη του Ωνάση που εκθέτει περισσότερο την “μονοδιάστατη” και “στυγνή” προσωπικότητα του “έλληνα εφοπλιστή” (Neanderthal), αλλά και την μανία των σύγχρονων Ελλήνων να μυθοποιούν την “μετριότητα” και το “ψέμα”. Αναλύοντας τα διάφορα στοιχεία για την “Ολυμπιακή Αεροπορία”, θα διαπιστώσουμε το μεγάλο χάσμα που υπάρχει μεταξύ τις “σύγχρονες ελληνικές μυθοπλαστίες” και την “σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα” (σε όλα τα μήκη και πλάτη), όπως επίσης και τις απέραντες διαστάσεις “υποκρισίας” και “αμοραλισμού”* που ο ίδιος ο Ωνάσης διέθετε, εφόσον πάντα το έπαιζε πολύ “Ρωμιός”, που λάτρευε τον ελληνικό πολιτισμό (αρχαίο και σύγχρονο), που σεβόταν το “ελληνικό γένος” του και που ήταν βαθιά ερωτευμένος με τα φυσικά κάλη της Ελλάδας. Νομίζω ότι αυτήν την “υπερλατρεία” του ελληνικού στοιχείου την εκφράζουν σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες-το πόσο αυθεντικό και πηγαίο είναι αυτό το συναίσθημα, ας το ρωτήσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.