Στο τελευταίο μέρος του άρθρου μας (Μέρος Ε΄) σχετικά με την εξαφάνιση του Ανθρώπου “Neanderthal”, εστιάσαμε την προσοχή μας στις “δημιουργικές” και “αποτελεσματικές” διαδικασίες μέσα από τις οποίες ο Άνθρωπος”Cro-Magnon” χρησιμοποίησε τις “ανθρώπινες ικανότητες” και τα “ανθρώπινα συστατικά” που βρισκόντουσαν επίσης και στην διάθεση των Neanderthal (ανθρώπινο DNA), αλλά που πρακτικά αγνοήθηκαν από αυτούς. Βασική “μέριμνα” και “απασχόληση” των Neanderthal ήταν η “ενστικτώδης προσωπική επιβίωσή ” τους και η “ενστικτώδης προσωπική αναπαραγωγή ” τους- παρόμοια με όλα τα ζωντανά είδη πάνω στην Γή, συμπεριλαμβάνοντας και τα “ανώτερα θηλαστικά” όπως τους ελέφαντες, τους πιθήκους, τις φάλαινες, τις τίγρεις ,τα άλογα, κλπ. Επίσης, στο προηγούμενο μέρος του άρθρου μας , αναφερθήκαμε στο “πως” ο Άνθρωπος “Cro-Magnon” πειραματίστηκε με τις “ανθρώπινες νοητικές δυνατότητές” του, καταλήγοντας στην “αφηρημένη σκέψη” με την οποία όχι μόνο εκλέπτυνε τα ανθρώπινα εργαλεία για επικοινωνία( πρακτική και πραγματιστική προφορική συνδιαλλαγή), αλλά και εισήγαγε μια πολυσύνθετη “αισθητική διάσταση” στην ανθρώπινη ύπαρξη.

Αυτή η ανθρώπινη διάσταση της “αισθητικής” συμπεριλάμβανε μια “αρμονική-συμμετρική” σχέση μεταξύ Ανθρώπου και Φύσης (ο κύκλος της ζωής, ο κύκλος των εποχών, οι τακτικές κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, οι εποχιακές μεταναστεύσεις των ζώων). Μετά, μια “μεταφυσική” σχέση μεταξύ Ανθρώπου και Σύμπαντος (ο θάνατος και μια μεταθάνατη ζωή, οι ορατές και οι μη-ορατές δυνάμεις του Σύμπαντος, οι μαγικές δυνάμεις των ανθρώπων), και τελικά μια “δημιουργική καλλιτεχνική” σχέση μεταξύ Ανθρώπου και του Εσωτερικού του Κόσμου, όπως και μεταξύ Ανθρώπου και της Ανθρώπινης Κοινότητας (ταφικές τελετουργίες, τελετές μύησης, ζωγραφιές σε σπηλιές και αντικείμενα τέχνης, μουσικά όργανα, πολύπλοκες ταφικές κατασκευές). Όλο αυτό το φάσμα της ανθρώπινης έκφρασης σχετικά με την “αισθητική” βασιζόταν πρώτα απ ΄όλα στην “ανθρώπινη ικανότητα” για “αφηρημένη σκέψη”, αλλά που παράλληλα συνοδευόταν και ενισχυόταν από συγκεκριμένες κοινωνικές συμπεριφορές και μια συγκεκριμένη στάση ζωής. Οι τελευταίοι κοινωνικοί παράγοντες διαμορφώνονταν από ανθρώπινα συναισθήματα “αλτρουισμού” και “ενσυναισθήματος” για τον “πλησίον” , και από κοινωνικά κίνητρα που επέτρεπαν σε κάθε άτομο στην ομάδα να νιώθει ελεύθερο να εξωτερικεύει δημιουργικά την “μοναδικότητά” του και τα “ταλέντα” του προς όφελος όλης της κοινότητας. Όλοι αυτοί οι “καθημερινοί ανθρώπινοι συντελεστές” παρείχαν εκείνη την “κοινωνική ώθηση” και τα αναγκαία “κοινωνικά δομικά υλικά” για να πραγματοποιηθεί η πρώτη “ανθρώπινη κουλτούρα” και σαν συνέπεια να δημιουργηθεί η πρώτη σταθερή “ανθρώπινη κοινωνική οργάνωση”. Για να αποσαφηνίσουμε καλύτερα αυτά που περιγράψαμε, θα ήθελα να επαναλάβω την γενική έννοια του όρου “κουλτούρα”, που είναι “…τα πιστεύω, τον τρόπο ζωής, την τέχνη και τα έθιμα που μοιράζονται και είναι αποδεκτά από το σύνολο των ανθρώπων μιας συγκεκριμένης κοινωνίας…”.

Στο τελευταίο μέρος (Μέρος Ε΄) του άρθρου μας, προσπαθήσαμε ν΄ αναλύσουμε αυτές τις ανθρώπινες συνιστώσες της “αισθητικής”, εξετάζοντας τις διάφορες παραμέτρους που καταγράφουν την “κοινωνική” και την “κοινωνιολογική” σημασία των χώρων ταφής των Cro-Magnon. Αναφέραμε ότι οι κατασκευές αυτών των χώρων ήταν καλά σχεδιασμένες και συμμετρικές, που σημαίνει ανθρώπινη ευφυΐα, ανθρώπινος συνεργατισμός, αλλά και ανθρώπινη μέριμνα. Εστιάσαμε επίσης την προσοχή μας πάνω στην ανθρώπινη προσπάθεια που διαδραματιζόταν για την εκτέλεση ταφής του νεκρού, όχι μόνο με αντικείμενο την προσεκτική και λεπτομερή ταφή του λείψανου, αλλά και την πλούσια διακόσμησή του με στολίδια μιας εκλεπτυσμένης τεχνογνωσίας. Τρίτο, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα λεπτά σημεία και την υψηλή χειροτεχνία που συνεπάγονται στην ταφή ενός νεκρού ή μιας νεκρής Cro-Magnon, είναι φυσικό να συμπεράνουμε πως όλο αυτό το φάσμα ανθρώπινης συνεισφοράς θα πρέπει να εκτελούταν σ΄ ένα πλαίσιο τυπολατρικό, καθορισμένο από κανόνες και παραδόσεις. Μέσα από αυτούς λοιπόν τους ταφικούς χώρους των Cro-Magnon, μπορούμε να εντοπίσουμε πολλούς από τους κοινωνικούς συντελεστές που διαμορφώνουν την “ανθρώπινη κουλτούρα”

Μια άλλη εξαιρετική “ανθρώπινη ικανότητα” που για πρώτη φορά ταυτίζεται με ένα “ανθρώπινο είδος”, είναι η ανθρώπινη δυνατότητα να δημιουργεί μουσική και να χορεύει στον ρυθμό και στους ήχους αυτής της μουσικής. Αυτό το στοιχείο το γνωρίζουμε πολύ καλά από τον αριθμό και την ποικιλία των μουσικών οργάνων (πρωτόγονων) που έχουν ανακαλυφτεί σε πολλά μέρη διαμονής των Cro-Magnon σε όλη την Ευρώπη, όπως και σε ζωγραφιές που υπάρχουν σε πολλές σπηλιές των Cro-Magnon(σε όλη την Ευρώπη) που περιγράφουν ανθρώπους, και πιο συγκεκριμένα “shamans”(πρωτόγονοι πνευματικοί δάσκαλοι), να χορεύουν και να παίζουν μουσικά όργανα. Είναι σχεδόν σίγουρο πως στις τελετές και στις ιεροτελεστίες που αφορούσαν την ταφή ενός νεκρού Cro-Magnon, θα παιζόντουσαν διάφορα πρωτόγονα μουσικά όργανα , και τα άτομα που συμμετείχαν θα χόρευαν και θα τραγουδούσαν με τους μουσικούς ήχους και ρυθμούς. Η συγκεκριμένη “ανθρώπινη έκφραση” των Cro-Magnon γίνεται πιο αληθοφανής όταν παρατηρούμε ζωγραφιές των σπηλαίων που περιγράφουν τις περισσότερες φορές “shamans”, να βρίσκονται σε σωματική στάση κίνησης όπου τα άκρα τους λυγίζουν (χορός), αλλά και να παίζουν κάποια πρωτόγονα μουσικά όργανα χορεύοντας.

Ας δούμε τώρα κάποια μουσικά όργανα που βρέθηκαν σε κάποιους χώρους κατοίκησης των Cro-Magnon, και που χρονολογούνται πολύ πριν από 30,000 χρόνια. Το πιο απλό μουσικό όργανο που έχει βρεθεί είναι το “τυμπανόξυλο” , που επίσης χρησίμευε και σαν “σκήπτρο” του “shaman” (μάγος-γιατρός). Αυτό επαληθεύεται από πολλές ζωγραφισμένες απεικονίσεις των “shaman” σε σπηλιές Cro-Magnon , όπως για παράδειγμα αυτή στην περιοχή Lascaux της Γαλλίας (Εικ.1.).Στην εικόνα αυτή το “σκήπτρο” του “shaman” είναι το μακρύ ραβδί με το ομοίωμα ενός πουλιού στην μία άκρη.”…ο Horst Kirchner υποστηρίζει πως τα ραβδιά της Ανώτερης Παλαιολιθικής Εποχής (33,000-17,000 χρόνια πριν), όπου το σκήπτρο του “shaman” στο Lascaux της Γαλλίας (Εικ.1.) αντιπροσωπεύει ένα τύπο ράβδου, στην πράξη τα χρησιμοποιούσαν σαν τυμπανόξυλα. Το σκήπτρο δεν μετατρέπεται μόνο σε σύμβολο ανόδου(πνεύμα), αλλά παράλληλα μεταμορφώνεται και σ΄ εργαλείο αυτής της ανόδου. Προσφέρει την ηχητική διέγερση που βοηθάει στην υλοποίηση της μετατροπής της ανθρώπινης συνείδησης, αναγκαία προϋπόθεση για τις διεργασίες ενός “shaman”…” (μετ. από τ΄ αγγλικά) (Robert E. Ryan, Ph.D., “The Strong Eye of Shamanism”, σελ. 243).

Ένα άλλο πρωτόγονο μουσικό όργανο που έχει βρεθεί σε ανασκαφές είναι το “βούκινο”, το οποίο έχει αναπαραχθεί σε ζωγραφισμένες εικόνες των “shaman” μέσα σε σπηλιές των Cro-Magnon, αλλά που έχει επίσης σκαλιστεί από τους ίδιους πάνω σε μικρά πέτρινα αγαλματίδια γυναικών (Εικ.2.) που πολλοί αρχαιολόγοι και ανθρωπολόγοι θεωρούν ότι αντιπροσωπεύουν την Μητέρα Γή και την Γονιμότητα. Στα επόμενα μέρη του άρθρου μας, θα έχουμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε περισσότερο με την πρωτόγονη αυτή “Αφροδίτη” όπως την έχουν ονομάσει αρχαιολόγοι από τον 19ο αιώνα, διότι αυτού του τύπου το αγαλματίδιο έχει βρεθεί σε πολλούς καταυλισμούς των Cro-Magnon σε όλη την Ευρώπη, και σαν συνέπεια θεωρείτε “κεντρικό σημείο αναφοράς” για την καθημερινή φιλοσοφία των Cro-Magnon σχετικά με την “ανθρώπινη ύπαρξη” και την “ανθρώπινη ταυτότητα” μέσα στην Τάξη Πραγμάτων της Φύσης.”…Η ονομαζόμενη Αφροδίτη του Willendorf (Γερμανία) είναι ένα καλό παράδειγμα. Και στο Laussel, στην περιοχή Dordogne της Γαλλίας, φημισμένος χώρος για τις σπηλιές του (Cro-Magnon), βρέθηκε ένα παρόμοιο αγαλματίδιο(Εικ.2.) που είχε σκαλιστεί πάνω σε κυρτή επιφάνεια ενός ασβεστόλιθου, κάνοντας έτσι τα κεντρικά σημεία του πληθωρικού σώματός της να διογκώνονται με κεντρικό άξονα τον θεατή. Το αριστερό της χέρι ακουμπάει πάνω στην κοιλιά της , ενώ με το δεξί της χέρι κρατάει στο ύψος του ώμου της το κέρατο ενός βουβαλιού…” (μετ. από τ΄ αγγλικά) ( Robert E. Ryan, Ph.D.,”The Strong Eye of Shamanism”, σελ.26-27).

     Σε μια τοποθεσία όπου ζούσαν οι Cro-Magnon , αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τ΄ απομεινάρια ενός πρωτόγονου τύπου “ξυλόφωνου” ή “λιθόφωνου”, εφόσον είχε κατασκευαστεί από μια τακτική σειρά (παράλληλες) από συμμετρικές πλάκες από πέτρα.”…Μετέπειτα χώροι ανασκαφής έχουν φέρει στο φωςπιθανά κρουστά όργανα. Σε μια τοποθεσία, μια σειρά από πελώριες πλάκες από πυρόλιθο που βρέθηκαν τοποθετημένες παράλληλα η μια δίπλα στην άλλη, μπορεί ν΄ αντιπροσωπεύουν τ΄ απομεινάρια ενός “λιθόφωνου”: δηλαδή το “ξυλόφωνο” της Λίθινης Εποχής…” (μετ. από τ΄ αγγλικά) (σελ.6. http://human-nature.com/darwin/books/tattersall.html. Έχουν επίσης βρεθεί ζωγραφιές σε σπηλιές που περιγράφουν “shamans” να χορεύουν και να παίζουν μουσικά όργανα όπως στην Εικ.3., όπου παρατηρούμε αυτήν την “φαντασμαγορική προσωπικότητα”(shaman) κουκουλωμένη μ΄ένα δέρμα ζώου, όχι μόνο να βρίσκεται σε στάση “χορού”, αλλά ταυτόχρονα να παίζει ένα “έγχορδο μουσικό όργανο”.”…η σπηλιά “Les Trois Freres”(Γαλλία) είναι ενδιαφέρουσα για την ζωγραφισμένη αναπαράσταση μιας ιθύφαλλης φιγούρας με κέρατα που χορεύει με ανθρώπινες πατούσες στην μέση μιας μεγάλης συγκέντρωσης από διάφορα ζώα, ενώ παράλληλα παίζει ένα έγχορδο όργανο με δοξάρι. Αυτή η προσωπικότητα εκδηλώνει όλες τις ιδιότητες του “Άρχοντα των Ζώων” και υποδηλώνει μια πρώιμη επεξεργασία της μελλοντικής ιστορίας του Ορφέα-του μουσικού που μάγευε τα ζώα και του “shaman” που έσωζε ψυχές από τον Άλλο Κόσμο…” (μετ. από τ΄ αγγλικά) (Robert E. Ryan, Ph.D.,”The Strong Eye of Shamanism”, σελ.36).

     Τελικά, έχουμε φλογέρες με πολυάριθμες τρύπες, φτιαγμένες από κόκαλο και ελεφαντόδοντα, που διαθέτουν την κατασκευαστική λειτουργικότητα να παράγουν αρμονικούς και πολύπλοκους μουσικούς ήχους. Η πιο πρόσφατη ανακάλυψη μιας φλογέρας από κόκαλο (Εικ.4.) πραγματοποιήθηκε σε μια σπηλιά των Cro-Magnon στην νότιο-δυτική Γερμανία (Hohle Fels) όπως και κάποια απομεινάρια δύο μικρών φλογέρων από ελεφαντόδοντο. Αυτή η συγκεκριμένη φλογέρα από κόκαλο που βρέθηκε σχεδόν άθικτη, χρονολογείτε σε πάνω από 35,000 χρόνια και είναι κατασκευασμένη από ένα κούφιο κόκαλο “γρυφαετού”. Έχει μήκος 21.5 πόντους , ενώ διαθέτει και την άκρη όπου φυσούσε ο μουσικός. Από αυτό το μουσικό όργανο λείπει ένα κομμάτι μήκους 5 με 7 πόντους (σελ.1-2. http://www.nytimes.com/2009/06/25/science/25flute.html). Όλες αυτές οι αρχαιολογικές αποδείξεις που αναφέραμε επιβεβαιώνουν ότι από πολύ νωρίς, το “ανθρώπινο είδος” Cro-Magnon που αποίκισε την Ευρωπαϊκή Ήπειρο πριν 45,000 χρόνια, είχε μια καλά εδραιωμένη “μουσική παράδοση”, ενώ αντίθετα δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Άνθρωπος “Neanderthal” ήταν ένα “μουσικό ανθρώπινο είδος”. (σελ.2. http://www.nytimes.com/2009/06/25/science/25flute.html).

     Γερμανοί αρχαιολόγοι δίνουν μεγάλη σημασία σ΄ αυτήν την “δημιουργική ανθρώπινη ιδιότητα” και “ταλέντο” των Cro-Magnon , γιατί γι΄ αυτούς η μουσική δεν σχετίζεται μόνο με μια “κοινωνική αισθητική” και “πνευματική έκφραση” απευθυνόμενες προς το σύνολο της ανθρώπινης κοινότητας, αλλά επίσης αφορά ενός τύπου “οικουμενικής ανθρώπινης επικοινωνίας” που προσδιορίζει συγκεκριμένες “κοινωνικές σχέσεις” και μια συγκεκριμένη “κοινωνική ταυτότητα”(κοινωνικός δεσμός), δηλαδή μια ενιαία και καλά ενσωματωμένη “ανθρώπινη κουλτούρα”. Οι Γερμανοί αρχαιολόγοι πρότειναν πως η μουσική στον καθημερινό τρόπο ζωής των Cro-Magnon “…μπορεί να είχε συνεισφέρει στην διατήρηση μεγαλύτερων κοινωνικών δικτύων , και σαν συνέπεια να διευκόλυνε την δημογραφική και εδαφική επέκταση του σύγχρονου ανθρώπου…” (μετ. από τ΄ αγγλικά) (σελ.2. http://www.nytimes.com/2009/06/25/science/25flute.html).

     Στο επόμενο μέρος του άρθρου μας, θα συνεχίσουμε να περιγράφουμε τις δημιουργικές ικανότητες των Cro-Magnon μέσα στα πλαίσια της ” αισθητικής” αλλά και της “φιλοσοφίας” τους σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη και την ανθρώπινη ταυτότητα μέσα στο Σύμπαν. Έτσι θ΄ ανιχνεύσουμε τις καλιτεχνικές λεπτομέρειες και την τυπολατρική σημασία των σπηλαίων των Cro-Magnon που βρίσκονται σε όλη την Ευρώπη, τα πρωτόγονα αγαλματίδια θηλυκών οντοτήτων(Αφροδίτες) που μπορεί και ν΄ αντιπροσώπευαν το πρώτο σύμβολο του “θείου” των Cro-Magnon , και τελικά θα εξετάσουμε τον κοινωνικό ρόλο του “shaman” που υπήρξε η “ανθρώπινη κινητήρια δύναμη” όλων αυτών των “ανθρώπινων δημιουργικών θαυμάτων”!!!

Θα ήθελα να τελειώσω αυτό το μέρος του άρθρου, παραθέτοντας ένα μικρό απόσπασμα από τις “Πράξεις του Ιωάννη” που θεωρείτε ένα από τα πιο διάσημα “γνωστικά κείμενα” της Χριστιανικής Θρησκευτικής Παράδοσης. Τα “γνωστικά” κείμενα ή Ευαγγέλια γράφτηκαν από οπαδούς του Χριστού τον 1ο και 2ο αιώνα- οι περισσότεροι προερχόμενοι από την Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό σημαίνει ότι οι συγγραφείς αυτών των “θρησκευτικών κειμένων ” είχαν άμεση πρόσβαση “χρονικά” και “γεωγραφικά” στις υπαρξιακές εμπειρίες του Ιησού Χριστού πάνω στην Γή. Με το ξεκίνημα του Χριστιανικού Κοινωνικού και Θρησκευτικού Κινήματος ,τα “γνωστικά” αυτά Χριστιανικά κείμενα και Ευαγγέλια σύντομα απαγορεύτηκαν ή αποσιωπήθηκαν, και τελικά καταστράφηκαν από την “επίσημη” Χριστιανική Εκκλησία του Άγιου Παύλου και Πέτρου. Οι “αξιωματούχοι” της “επίσημης” Χριστιανικής Εκκλησίας αντιμετώπισαν πολύ αρνητικά τους Γνωστικούς Χριστιανούς, κατατάσσοντάς τους σε “αιρετικούς”, διότι στα Ευαγγέλιά τους και στα Χριστιανικά “πιστεύω” τους έδιναν μεγάλη έμφαση στην “καθημερινή ανθρώπινη σοφία” και στις “καθημερινές ανθρώπινες ευαισθησίες” του Χριστού, παρακάμπτοντας την “θεϊκή παντοδυναμία” του σαν Υιός Θεού, του Θεού της Εβραϊκής Θρησκευτικής Παράδοσης(Ιεχωβάς). Οι Γνωστικοί Χριστιανοί μέσα από την διδασκαλία και τον τρόπο ζωής του Χριστού, προωθούσαν την κοινωνική ισότητα για όλους, για άνδρες και γυναίκες, για παιδιά και ηλικιωμένους, και φυσικά απαξίωναν κάθε “κοινωνική ιεραρχία” και τους όποιους “αποκλειστικούς κοινωνικούς ρόλους”. Οι Γνωστικοί Χριστιανοί εστίαζαν το ενδιαφέρον τους στην “ελεύθερη ανθρώπινη δημιουργικότητα” και στην “ελεύθερη ανθρώπινη έκφραση” σε όλα τα επίπεδα(κοινωνικοί δεσμοί, κοινωνική καθοδήγηση, το ερωτικό σωματικά και πνευματικά, η διαλεκτική σκέψη). Μόνο μέσω μιας “δημιουργικής”, “ισότιμης”, “συναινετικής” και “στοργικής” ανθρώπινης συνύπαρξης, ο Γνωστικός Χριστιανός θα μπορούσε να βιώσει το “θείο” πάνω στην Γή. “…΄Η Δεύτερη Πραγματεία του Μεγάλου Σηθ΄ (γνωστικό κείμενο) δηλώνει με ανάλογο τρόπο πως αυτό που χαρακτηρίζει την αληθινή εκκλησία είναι η σχέση που απολαμβάνουν τα μέλη της με τον Θεό και μεταξύ τους, “ενωμένα για πάντα με δεσμούς φιλίας , μακριά από εχθρότητες, κακίες, αλλά ενωμένα από την γνώση μου…φίλοι ο ένας με τον άλλο”. Πρόκειται για μια συζυγική οικειότητα, έναν “πνευματικό γάμο”, εφ ΄όσον ζουν “σε πατρότητα και μητρότητα και λογική αδελφότητα και σοφία”, όπως αυτοί που αγαπιούνται ως “αδελφές ψυχές” (Elaine Pagels, “Τα Γνωστικά Ευαγγέλια”, εκδόσεις Ενάλιος, σελ.183).

Οι Γνωστικοί Χριστιανοί (άνθρωποι με βαθιές γνώσεις) περιγράφοντας τα λεγόμενα και τις καθημερινές πράξεις του Ιησού Χριστού, χρησιμοποιούσαν όλη εκείνη την “ανθρώπινη σοφία” που προερχόταν από τους πολιτισμούς της Ανατολής, της Μέσης Ανατολής, της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Ρώμης, για να προβάλλουν την “οικουμενικότητα” και τον “πλουραλισμό”* που είχε προωθήσει το “καθαρό” και “ανοιχτό πνεύμα” του “πεφωτισμένου μέντορά” τους. Αντίθετα , η Πρώτη Επίσημη Χριστιανική Εκκλησία του Απόστολου Πέτρου, όπως αργότερα όλες οι “επίσημες” Χριστιανικές Εκκλησίες (η Ορθόδοξη, η Καθολική και η Προτεσταντική) απαιτούσαν μια “θεϊκή κοινωνική ιεραρχία” που “θεωρητικά” ήταν παρόμοια με αυτήν του Ουράνιου Βασιλείου, του Βασιλείου του Ιεχωβά, του “ανώτερου” θεού των Εβραίων. Στην κορυφή αυτής της Ουράνιας Ιεραρχίας υπάρχει ένας “αρσενικός” Θεός , ο οποίος λειτουργεί σαν ο “απόλυτος” στρατηλάτης που επιβάλλει “απόλυτο” ανθρώπινο σεβασμό και μια “απόλυτη” ανθρώπινη αφοσίωση στις “οδηγίες” του. Είναι επίσης Αυτός που καθορίζει με “αυστηρούς όρους” μια συγκεκριμένη ιεραρχία “θεϊκών ρόλων” που αναθέτονται σε “αγγέλους”, “πνεύματα”, “προφήτες” και σε “πιστούς άγιους ανθρώπους” όπου οι γυναίκες και τα παιδιά είναι σχεδόν “αποκλεισμένοι”!!!! Χρησιμοποιώντας αυτήν την “θεογονία”** της Παλαιάς Διαθήκης, οι “ξύπνιοι” αξιωματούχοι της Πρώτης Επίσημης Χριστιανικής Εκκλησίας, και αργότερα οι αξιωματούχοι των Επίσημων Χριστιανικών Εκκλησιών, προσδιόρισαν την ιεραρχία των αντιπροσώπων τους (πατριάρχης, πάπας ή αρχιεπίσκοπος, επίσκοπος, διάκονος)- μια ιεραρχία που θα διέθετε “θεϊκή ασυλία” από τις καθημερινές κοινωνικές παρεμβάσεις και κριτικές των “λαϊκών”!!! Η “αληθινή” ιστορία της Χριστιανοσύνης στους πρώτους αιώνες της πορείας της και τα “γνωστικά” Χριστιανικά κείμενα και ευαγγέλια με πείθουν ότι “η φιλοσοφία ζωής” των Γνωστικών Χριστιανών βρισκόταν πολύ κοντά σε αυτό που οι Cro-Magnon προσπάθησαν να δημιουργήσουν σαν “ανθρώπινη κουλτούρα” και σαν “κοινωνική οργάνωση”. Οι αξιωματούχοι των Επίσημων Χριστιανικών Εκκλησιών δεν μπορούσαν να υιοθετήσουν αυτήν την “γνωστική φιλοσοφία ζωής” γιατί οι πραγματικές κοινωνικές προθέσεις τους απευθύνονταν περισσότερο στα “προσωπικά κοινωνικά προνόμιά” τους, στην “προσωπική πολιτική ισχύ” τους και στην “προσωπική υλική ευημερία” τους. Οι “μονοδιάστατες” προτεραιότητες των αξιωματούχων των Επίσημων Χριστιανικών Εκκλησιών προσέγγιζαν περισσότερο τον “τρόπο ζωής” των Neanderthal σαν “ανθρώπινο είδος” παρά το “ανθρώπινο πρότυπο” του Ιησού Χριστού!!!

Το απόσπασμα από το Γνωστικό Χριστιανικό Κείμενο “Οι Πράξεις του Ιωάννη”, περιγράφει την συνάντηση του Χριστού με τους μαθητές του μόλις πριν τον συλλάβουν οι αρχές για να τον δικάσουν-γεγονός που μόνο ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός το γνώρίζε. Το απόσπασμα αναφέρει τα εξής:{…μας μάζεψε όλους και μας είπε:” Πριν με παραδώσουν, ας ψάλουμε έναν ύμνο στον Πατέρα και έτσι να συναντήσουμε αυτό που [μας] περιμένει…Έτσι, μας ζήτησε να σχηματίσουμε έναν κύκλο, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου, ενώ ο ίδιος στάθηκε στη μέση… Λέγοντας στους μαθητές να “Απαντάτε ΄Αμήν΄ “, άρχισε μια μυστηριώδη ψαλμωδία, που πήγαινε κάπως έτσι, “Στο Σύμπαν ανήκει ο χορευτής” – “Αμήν”. “Όποιος δεν χορεύει, δεν ξέρει τι θα συμβεί” -“Αμήν”…” Αν ακολουθήσετε τον χορό μου, δείτε τον εαυτό σας σε Μένα που μιλώ…” “Εσείς που χορεύετε, σκεφθείτε τι κάνω, διότι δικό σας είναι τούτο το ανθρώπινο μαρτύριο στο οποίο θα υποβληθώ.”…} (Elaine Pagels, “Τα Γνωστικά Ευαγγέλια”, εκδόσεις Ενάλιος, σελ.140). Λοιπόν ΄Αμήν΄ για όλους μας!!

* πλουραλισμός- φιλοσοφική θεωρία κατά την οποία τα όντα που αποτελούν τον κόσμο χαρακτηρίζονται από αυτοτέλεια και δεν εξαρτώνται από μια απόλυτη πραγματικότητα.

**θεογονία- η παράδοση κάθε λαού σχετικά με την καταγωγή των θεών.