Ο Ψυχισμός των νέων σήμερα
Εδώ και 20 χρόνια πηγαίνω σε πισίνα γιατί από μικρό παιδί λατρεύω το κολύμπι, και γιατί η επαφή μου με το νερό με ανακουφίζει ψυχικά και σωματικά. Πρίν από 3 μήνες παρατήρησα ένα νέο άτομο σ΄αυτή την πισίνα που σίγουρα θα ήταν οι πρώτες του βδομάδες σ΄αυτόν τον δημόσιο χώρο. Τον παρατήρησα γιατί πολύ σπάνια νέα παιδιά κολυμπούν τις ώρες που εγώ πηγαίνω, δηλαδή 12 με 2, και δεύτερο, γιατί έβλεπα έναν νέο άνθρωπο που παρά το ταλέντο του σαν κολυμβητής, κολυμπούσε με τέτοια μανία και με σπασμωδική ένταση, που πραγματικά το θεώρησα σαν κάτι το αφύσικο. Ξεκινούσε το κολύμπι ξαφνικά, και σχεδόν πάλευε με το νερό, και μετά από 5 λεπτά ξαφνικά σταματούσε για 2 με 3 λεπτά. Αυτός ο ρυθμός και αυτές οι σπαστικές κινήσεις επαναλαμβάνονταν ξανά και ξανά για σχεδόν 1.5 ώρα. Κουραζόμουν μόνο που τον έβλεπα.