Απάντηση σε σχόλια μιας καλής φίλης πάνω σε κείμενό μου
{Μια παλιά και καλή φίλη, Ελληνίδα, που γνωρίζω πάνω από 20 χρόνια, μου έστειλε ένα e-mail σχολιάζοντας ένα μικρό κείμενο που έβαλα στην ιστοσελίδα μου τον Ιανουάριο του 2018. Αυτό το κείμενο είναι ένα από τέσσερα μικρά κείμενα που έγραψα γι’αυτόν τον μήνα. Στην αρχή, παρουσιάζω το κείμενο για να γνωρίζουν οι αναγνώστες το περιεχόμενο στο οποίο κάνει αναφορά η καλή μου φίλη. Δεν θα αναφέρω το όνομά της.}
Α) Το κείμενο της ιστοσελίδας μου
‘Τα κοινωνικά και πολιτιστικά κοινά σημεία μεταξύ των Ελλήνων και των Εβραίων’
Σήμερα, σε όλη την οικουμένη, οι Έλληνες και οι Εβραίοι φαίνονται να μοιάζουν στην καθημερινή τους συμπεριφορά, στις υπαρξιακές φιλοδοξίες τους και στην κοινωνική τους κουλτούρα.
Έχω ζήσει σε τέσσερεις διαφορετικές χώρες, στην Αίγυπτο, στον Καναδά, στην Μεγάλη Βρετανία και στην Ελλάδα, όπως επίσης έχω ταξιδέψει αρκετά. Είχα στενούς φίλους και φίλες, συμμαθητές και συμμαθήτριες, όπως και συνεργάτες και συνεργάτισσες διαφόρων εθνοτήτων, φυλών, θρησκειών και ηλικιών. Πάντα λειτούργησα σαν κοσμοπολίτης, πραγματιστικά, πολιτιστικά και ιδεολογικά.
Στην διάρκεια των 67 χρόνων εμπειριών ζωής, έχω έρθει στο συμπέρασμα πως οι δύο πιο ανικανοποίητοι, δυστυχισμένοι και υπαρξιακά ανεπαρκείς λαοί στον κόσμο είναι οι Έλληνες και οι Εβραίοι. Και οι δύο αυτοί λαοί είναι σκορπισμένοι σε όλη την υφήλιο, ενώ περίπου το 50% ζούνε εντός των εθνικών συνόρων τους, οι υπόλοιποι κατοικούν σε διάφορα κράτη. Πολλοί από αυτούς που ζούνε στο εξωτερικό , βρίσκονται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ το σύνολο του κάθε λαού είναι γύρω στα 20 εκατομμύρια.
Εγώ πιστεύω προσωπικά ότι οι αιτίες που έχουν συμβάλλει έτσι ώστε αυτά τα έθνη να νοιώθουν “υπαρξιακά δυσλειτουργικά” και “κοινωνικά ανασφαλή” είναι πολλές, αλλά οι πιο σημαντικές είναι τρείς.