A’ — Η Οικογένεια – πηγή της Ανθρώπινης Τραγωδίας (το κοινό μυστικό)
Θέλω ν’αφιερώσω αυτό το κείμενο στην φίλη μου την Χριστίνα που γνωρίζω πάνω από 50 χρόνια και στην αδερφή μου Μάρθα, μικρότερη από εμένα με τρία χρόνια. Η Χριστίνα έχει μεγαλώσει στον Μόντρεαλ του Καναδά, ενώ η αδερφή μου πέρασε τα νεανικά της χρόνια στο Μόντρεαλ του Καναδά, πριν μεταναστεύσει στην Αθήνα το 1971 με την μητέρα της και την μικρή μας αδερφή.
Η Χριστίνα και η Μάρθα είναι στα 60 τους, είναι και οι δύο μητέρες και γιαγιάδες, είναι μορφωμένες και δυναμικές, και θεωρητικά είναι προοδευτικές με φιλελεύθερες αρχές.
Εγώ από πολύ μικρή ηλικία, μεγαλώνοντας στην Αίγυπτο και μετά στον Καναδά, διαθέτοντας μεγάλη ευαισθησία και οξεία σκέψη για την νεαρή ηλικία μου, έκανα μεγάλες προσπάθειες να κατανοήσω γιατί ο κόσμος στην πλειοψηφία του ήταν τόσο αποξενωμένος και απόμακρος από τα συναισθήματα της χαράς, του ερωτισμού και της φαντασίας.