Το όνομα του νέου είναι Ορφέας (ψευδώνυμο). Ήταν 24 χρονών μέχρι την δεύτερη βδομάδα του Απριλίου , 2019, όταν βρέθηκε νεκρός σε μια παραλία της Αττικής. Συγγενείς και αστυνομία τον γυρεύανε για 2 μέρες. Βίωνε ακόμη μια φορά την υπαρξιακή κρίση, την θολούρα της ψυχικής απόγνωσης, την ψυχασθενική φοβία του κατατρεγμού και την διάλυση ταυτότητας.

Τον Ορφέα τον ξέρω από μωρό, όπως και τον μεγαλύτερο αδερφό του. Τους γονείς τους γνώρισα πριν αυτά ακόμη γεννηθούν, στο Λονδίνο, όπου σπούδαζα μεταξύ το 1983 και το 1986.

Εδώ και πάρα πολλά χρόνια είχα προβλέψει πως ο Ορφέας τελικά θ’αυτοκτονούσε, γιατί ήταν ένα άτομο πολύ ευαίσθητο και σιωπηλό , με παρουσιαστικό ενός χλωμού λιγνού αγγέλου που από την αρχή της ζωής του βίωνε με δύο ‘’ανήθικους’’ και ‘’σκοτεινούς’’ γονείς. Αυτοί οι εγκληματίες , τον θέλανε τεμαχισμένο και παθητικό, ένα όμορφο παιχνίδι στα χέρια τους, που θα κάλυπτε τις αρρωστημένες φαντασιώσεις τους, τον εθισμό τους για πλούτη και για υλικά αγαθά, όπως και για τους προσωπικούς παιδικούς εφιάλτες τους. Έτρωγαν τις σάρκες των παιδιών τους για να μην φάνε τις δικές τους , σαν τους πρωτόγονους ανθρώπους Neanderthal. Κοινά κοινωνικά χαρακτηριστικά στις περισσότερες Ελληνικές οικογένειες, ξεκινώντας από την δική μου Ελληνική οικογένεια, τις οικογένειες των Ελλήνων συγγενών μου και των Ελλήνων φίλων και γνωστών.

(περισσότερα…)